Αρμένικη βίζιτα, λοιπόν. Αυτός είναι ο τίτλος των φετινών παραστάσεων του Φοίβου Δεληβοριά στο Passport του Πειραιά (για άλλη μια χρονιά). Εκεί βρέθηκα το βράδυ της 8ης Φεβρουαρίου με μια παρέα καλών φίλων. Και μιας και είμαστε και (σχεδόν – μου είπαν να το τονίσω) συνομήλικοι με τον Φοίβο, ταυτιστήκαμε. Εντοπίσαμε πολλούς «κοινούς τόπους», ταιριαστή αισθητική και αγαπημένα γνώριμα τραγούδια (έτσι και έλεγε και την «Τριτοδεσμίτισσα», που είμαι βέβαιος ότι άλλα βράδια θα την έχει πει/ή θα την πει, θα μιλούσαμε για την απόλυτη «εξιστόρηση» των ζωών μας από την εφηβεία ως τα τώρα). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Στο ξεκίνημα της βραδιάς, ενημερωθήκαμε από τον ίδιο τον Φοίβο για μια ατυχία που είχε ο κιθαρίστας του σχήματος, Κώστας Παντέλης, καθ’ οδόν για το live. Ο άνθρωπος (σημαντικός κιθαρίστας με περγαμηνές) είχε ένα μικρό ατύχημα, που δεν του επέτρεψε να δώσει το παρόν (είναι καλά, ευτυχώς, και από το επόμενο Σάββατο θα είναι και πάλι στη θέση του). Το ατυχές περιστατικό, ουδόλως επτόησε κανέναν από τους παρευρισκομένους, τόσο κάτω από, όσο και πάνω στη σκηνή. Οι εναπομείναντες μουσικοί (Κωστής Χριστοδούλου – πλήκτρα, Σταμάτης Σταματάκης – μπάσο, και Σωτήρης Ντούβας – τύμπανα) έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να μη φανεί το κενό και τα κατάφεραν με το παραπάνω. Επιπλέον, και προς τιμήν του, ο Φοίβος αφιέρωσε τη βραδιά στον απόντα κιθαρίστα του, μην παραλείποντας να τον παρουσιάζει κανονικά, όποτε η περίστασις το απαιτούσε. Παράλληλα, ο αγαπημένος τραγουδοποιός, με επιστήμη και σπουδή, παρουσίαζε, επίσης, ανά τακτά διαστήματα, όλους τους συντελεστές του προγράμματος.

Στα του προγράμματος τώρα. Η αρμένικη βίζιτα δικαιολογεί το όνομά της κατά το ήμισυ. Συγκεκριμένα, έχει πολύ μεγάλη διάρκεια (το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 23:10 για να τελειώσει περασμένες 03:30). Και αν η διάρκεια του προγράμματος επιτρέπει τον χαρακτηρισμό, η ποιότητά του και η ροή του διόλου δεν παραπέμπει σε αρμένικη βίζιτα. Αρμένικη χαρακτηρίζεται η επίσκεψη, όταν εκείνος που την πραγματοποιεί είναι ενοχλητικός, «μπαστακώνεται» και δεν λέει να φύγει. Στη δική μου την αντίληψη, εκείνο το βράδυ, δεν εντοπίστηκε τέτοια αντιμετώπιση από θεατή/ακροατή. Κανένας δεν είχε διάθεση να κατεβάσει τον Φοίβο από τη σκηνή. Απεναντίας, όλοι μας δεν χορταίναμε τα τραγούδια (δικά του και επιλεγμένες διασκευές), τις παρεμβαλλόμενες ιστορίες, τους προλόγους, τα ραπαριστά μέρη κ.λπ. Για να καταλάβετε επακριβώς τι εννοώ, θα σας αποκαλύψω μόνο τούτο: στις 2 το βράδυ, ένα μαγαζί όρθιο, κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Φοίβου Δεληβοριά, χόρευε τα «Παπάκια» στην εξαιρετική διασκευή του «μαέστρου». Για να μην πω για την «Αλίκη»…

Μη σας τα αποκαλύψω όλα, όμως. Να πάτε στο Passport. Να πάτε για να παρακολουθήσετε το πιο καλό (ως τώρα) πρόγραμμα του Φοίβου Δεληβοριά. Ο πολυμήχανος Φοίβος, κάθε χρόνο γίνεται και καλύτερος. Βελτιώνεται, ανακατεύει την τράπουλα, βρίσκει νέους, έξυπνους και ιντριγκαδόρικους τρόπους να παρουσιάσει τα τραγούδια του. Στα συν της φετινής παράστασης: τα «τραγούδια της Καλλιθέας» (περιοχή καταγωγής του Φοίβου). Τα καινούργια του εξαιρετικά τραγούδια, ανέκδοτα ακόμα, γραμμένα στο ξεχωριστό προσωπικό του ύφος και στυλ.

Υ.Γ.: Στο live που παρακολούθησα κι εγώ, μεταξύ του κοινού, παρευρίσκονταν οι ηθοποιοί της παιδικής παράστασης με τίτλο «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» (Πολυξένη Ακλίδη, Γιώργος Δάμπασης, Βασίλης Κουκαλάνι, Ηρώ Μπέζου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Μιχάλης Τιτόπουλος). Ο Φοίβος Δεληβοριάς έχει γράψει όμορφα τραγούδια για την παράσταση του θεάτρου Πορεία (κάθε Κυριακή στις 12 π.μ.), που είχαμε την τύχη να ακούσουμε, από τον ίδιο και τους ηθοποιούς, εκείνο το βράδυ. Αποκορύφωμα της βραδιάς το τραγούδι «Αγόρια-Κορίτσια», που έκλεψε τις καρδιές όλων μας. Η «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» αξίζει, επίσης, την προσοχή σας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News