Με τις δημοσκοπήσεις να εμφανίζουν επικρατέστερο για τη νίκη στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών τον Εμανουέλ Μακρόν, αλλά και την Μαριν Λεπέν στα υψηλότερα ποσοστά που έχει ποτέ ανέλθει η γαλλική Ακροδεξιά, οι Γάλλοι προσέρχονται από το πρωί της Κυριακής στις κάλπες.

Οι πρώτες επίσημες εκτιμήσεις για το ποιος (η ποια) θα βρεθεί εντός του Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων τα επόμενα πέντε χρόνια θα δημοσιοποιηθούν με το κλείσιμο και της τελευταίες κάλπης στις 9 μ.μ. (ώρα Ελλάδος). Στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες οι κάλπες κλείνουν στις 8 μ.μ., αλλά στις οκτώ μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας κλείνουν στις 9 μ.μ..

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών εμφανίζουν τον πρόεδρο της Γαλλίας με ποσοστά μεταξύ 53,5% και 57,5%. Είναι ποσοστά αισθητά μικρότερα από το 66% που έλαβε το 2017, με αντίπαλο πάλι την Μαριν Λεπέν. Από την άλλη η Μαριν Λεπέν, κληρονόμος του ακροδεξιού κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας της Ζαν Μαρί Λεπέν πριν από 50 χρόνια, ναι μεν φαίνεται πως ηττάται για τρίτη φορά στη σταδιοδρομία της, πλην όμως φαίνεται να ανεβάζει τα ποσοστά της γαλλικής Ακροδεξιάς σε πρωτοφανή επίπεδα: Το 2002, σε εκείνη την καθοριστική στιγμή που η Ακροδεξιά βρέθηκε στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας (απέναντι στον Ζακ Σιράκ) ο Ζαν Μαρί Λεπέν είχε λάβει πέντε εκατ. ψήφους, το 2017 έλαβε η ίδια 10 εκατ. ψήφους και αυτή τη φορά εκτιμάται ότι θα κινηθεί περί τα 15 εκατ. ψήφους.

Με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών και τις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν, η Μαριν Λεπέν θα είχε κάποιες ελπίδες να επικρατήσει στις εκλογές αν συμβούν μαζί τρία πράγματα: α) όσοι ψήφισαν τον πρώτο γύρο τον αριστερό ριζοσπάστη Ζαν Λικ Μελανσόν να προτιμήσουν μαζικά την αποχή, β) πολλοί ψηφοφόροι του Μακρόν στον πρώτο γύρο, θεωρώντας τη νίκη εξασφαλισμένη, να επιλέξουν και αυτοί την αποχή και γ) πολλοί από αυτούς που δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο, προσέλθουν στον δεύτερο για να ψηφίσουν μαζικά Λεπέν. Το ενδεχόμενο να συμβούν και τα τρία δεν φαίνεται πιθανό. Ο Μελανσόν, ο οποίος το βράδυ του πρώτου γύρου ζήτησε επιτακτικά από τους ψηφοφόρους του να μην δώσουν «ούτε μια ψήφο στην Λεπέν», στις 19 Απριλίου τους ζήτησε να μην προτιμήσουν ούτε την αποχή, χωρίς ωστόσο να ταχθεί υπέρ της ψήφου στον Μακρόν. Τούτου δοθέντος ο αριθμός αυτών που θα ψηφίσουν είτε άκυρο είτε λευκό αναμένεται να είναι υψηλός, ξεπερνώντας ενδεχομένως το 11,5% που ήταν το 2017. Αυτό όμως μάλλον είναι υπέρ του Μακρόν που προηγείται, αφού τα άκυρα και τα λευκά ψηφοδέλτια δεν λαμβάνονται υπόψη στην έκδοση του τελικού αποτελέσματος.

Η πιθανολογούμενη επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, μια χώρα με πυρηνική δύναμη και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αναμένεται να γίνει διεθνώς δεκτή με ανακούφιση, κυρίως δε στο επίπεδο της ΕΕ, η οποία σε περίπτωση επικράτησης της Λεπέν θα εισέλθει σε αχαρτογράφητα νερά. Η ακροδεξιά υποψήφια απέφυγε σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία να κάνει λόγο για αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, πλην όμως οι αντιλήψεις της για την «Ευρώπη των Εθνών» που επιθυμεί δεν δείχνουν συμβατές προς το υπάρχον ευρωπαικό οικοδόμημα.

Η Γαλλία ναι μεν θα γνωρίζει σήμερα το βράδυ τον (ή την) ένοικο του Ελιζέ ως το 2027, αλλά δεν θα έχει σαφή εικόνα για την κυβέρνηση και τον ή την πρωθυπουργό της. Αυτά θα κριθούν εν πολλοίς στις προβλεπόμενες για τον Ιούνιο βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν επίσης σε δυο γύρους και όπου στον πρώτο γύρο, ανά περιφέρεια, λαμβάνουν μέρος οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων, ενώ στον δεύτερο, αν κανείς δεν έχει συγκεντρώσει το 50% συν ένα, εισέρχονται οι δύο πρώτοι σε ψήφους. Το ενδεχόμενο να επικρατήσει στις βουλευτικές το κόμμα του Μακρόν «Εμπρός Γαλλία», εκμεταλλευόμενο τη δυναμική της νίκης στις προεδρικές εκλογές δεν αποκλείεται. Ίσως, όμως, να αποδειχθεί δυσκολότερο σε σχέση με το παρελθόν αφού σήμερα υπάρχει στη χώρα ένα πρωτόγνωρο πολιτικό σκηνικό, με τρία κόμματα που κινούνται πάνω από το 20% και πολλά άλλα που κινούνται κάτω από το 10%. Και ο τρίτος των προεδρικών, ο Ζαν Λικ Μελανσόν έθεσε ήδη ως στόχο τη δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου που θα τον οδηγήσει στην πρωθυπουργία και το cohabitation με τον Μακρόν.

Στη Γαλλία ο πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια, όπως ορίζει το Σύνταγμα, «μαζί ορίζουν τη σύνθεση της κυβέρνησης».

Ο αρχηγός του κράτους προεδρεύει επίσης του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο συγκεντρώνει όλα τα μέλη της κυβέρνησης κάθε εβδομάδα για να συζητήσουν σχέδια νόμων και διαταγμάτων. Με άλλα λόγια θα πρέπει να οριστεί μια κυβέρνηση που για να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά θα πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Τα τελευταία εξήντα χρόνια μόνο ο Μιτεράν και ο Σιράκ κατάφεραν να επανεκλεγούν, έχοντας όμως υποχρεωθεί στη διάρκεια της πρώτης τους θητείας να «συγκατοικήσουν» στην εξουσία, ελλείψει κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με πρωθυπουργό πολιτικό τους αντίπαλο. Ο Μακρόν απέφυγε αυτή τη συγκατοίκηση κατά την πρώτη του θητεία στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Θα την αποφύγει και στη δεύτερη θητεία του αν εκλεγεί;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News