Τόσες πολλές ισχυρές καταιγίδες έχουν σχηματιστεί στον Ατλαντικό φέτος που για δεύτερη φορά στην ιστορία του, το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ (NHC) έχει ξεμείνει από ονόματα.

Οπερ και σημαίνει ότι πλέον ονομάζει τροπικές καταιγίδες και τυφώνες με γράμματα από το… ελληνικό αλφάβητο.

Υπάρχουν 21 ονόματα διαθέσιμα κάθε χρόνο.

Ο κατάλογος τελειώνει με πιθανά ονόματα τυφώνων που ξεκινούν με W και εξαιρεί τα γράμματα Q, U, X, Y και Z.

Μόλις εξαντληθεί αυτή η λίστα με τα πιθανά αγγλόφωνα ονόματα, το σύστημα ονοματολογίας μεταβαίνει αυτομάτως… στο ελληνικό αλφάβητο.

Και όλα αυτά ενώ διάγουμε μια φρενήρη σεζόν τυφώνων με την Καραϊβική και τις νότιες ΗΠΑ να χτυπιούνται ανελέητα από τους τυφώνες Χάνα, Ησαϊα, Λόρα και Σάλι -με τους δυο πρώτους, τον τυφώνα Αρθουρ και Μπέρθα να έχουν δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα της σεζόν, τον περασμένο Μάιο.

Συνολικά φέτος, σχηματίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή 23 τέτοια φαινόμενα, μεταξύ των οποίων μία υποτροπική καταιγίδα, 14 τροπικές καταιγίδες και οκτώ τυφώνες.

Την Παρασκευή, χρησιμοποιήθηκε το τελευταίο πιθανό όνομα, καθώς η τροπική καταιγίδα Ουίλφρεντ (Wilfred) σχηματίστηκε 600 μίλια δυτικά των νησιών Κάπο Βέρντε, ακριβώς στη στη μέση του Ατλαντικού, μεταξύ της Δυτικής Αφρικής και της βόρειας Βραζιλίας.

Το ελληνικό αλφάβητο χρησιμοποιήθηκε μόλις μια φορά στο παρελθόν, το 2005, όταν σχηματίστηκαν 27 τυφώνες μέσα σε μια σεζόν.

Πώς ξεκίνησαν τα “βαφτίσια” των καιρικών φαινομένων

Κατά το 19ο αιώνα οι τυφώνες στην Καραϊβική έφεραν το όνομα του αγίου που γιόρταζε την ημέρα εκδήλωσης του φαινόμενου.

Αργότερα, οι μετεωρολόγοι άρχισαν να περιγράφουν τους τυφώνες με τις γεωγραφικές συντεταγμένες της θέσης όπου εκδηλώνονταν, γρήγορα όμως συνειδητοποίησαν ότι ήταν ευκολότερο να χρησιμοποιούν σύντομα, διακριτά ονόματα.

Τα πλεονεκτήματα αυτά είναι πολύ σημαντικά για την ανταλλαγή λεπτομερών πληροφοριών από εκατοντάδες σταθμούς, παράκτιες βάσεις και πλοία στους ωκεανούς.

Η χρήση γυναικείων ονομάτων καθιερώθηκε ευρέως τη δεκαετία του 1940, υπό την επίδραση του μυθιστορήματος «Καταιγίδα» του Τζορτζ Ρ. Στιούαρτ που εκδόθηκε το 1941.

Από το 1953, όλοι οι τυφώνες παίρνουν τα ονόματά τους από καταλόγους που εκπόνησε το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ, οι οποίοι ενημερώνονται σήμερα από μια διεθνή επιτροπή του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO).

Οι κατάλογοι αυτοί είχαν μόνο γυναικεία ονόματα μέχρι το 1979, αλλά έκτοτε άρχισαν για πρώτη φορά να χρησιμοποιούνται και αντρικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News