Ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και διανέμει αγάπη όπως το αντίδωρο στην εκκλησία: «αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως!»

Αν η Δικαιοσύνη επιδείκνυε ευαισθησία αντίστοιχη των αντανακλαστικών που εξεδήλωσε έναντι του Γερμανού καθηγητή Ρίχτερ, τώρα ο σεβασμιότατος θα ήταν τυλιγμένος σε ένα δικόγραφο, διωκόμενος βάσει του αντιρατσιστικού νόμου. Ανοησίες. Ο Αμβρόσιος θα συνεχίσει να απολαμβάνει θεσμικών και μισθολογικών προνομίων, όπως του χορηγούνται από το κράτος, με τη δαπάνη των φορολογουμένων, ακόμα και όσων δεν διατηρούν σεξουαλικό προσανατολισμό εγκεκριμένο από τον σεβασμιότατο.

Ο Φίλης, λοιπόν, δεν θα πάρει τον Αμβρόσιο από το αυτί ή τα γένια. Το πολύ, αν ερωτηθεί, να ψελλίσει κάτι στρογγυλεμένο. Αλλά τι να κάνει και ο Φίλης; Δεν διαβάσατε την αιτιολογική έκθεση για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων; Στην πραγματικότητα είναι δικαιολογητική

Ο Αμβρόσιος μας προσβάλλει όλους. Και ακόμα περισσότερο αυθαδιάζει έναντι όσων κοινωνούν την αγάπη του χριστιανισμού. Εντάξει, αυτό δεν είναι απόλυτο. Άλλωστε εντός του χριστεπώνυμου πλήθους υπάρχουν πολλοί που συμφωνούν με την αηδιαστική γραφικότητα του Αμβρόσιου και άλλων ιεραρχών. Δικαίωμα τους. Όμως ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν έχει δικαίωμα στη διακριτικότητα, δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλός, ανεκτικός. Με την υπογραφή του, άλλωστε, εκταμιεύονται κονδύλια από τα οποία εισπράττει το μισθό του ο Μητροπολίτης. Και όσο, με νύχια και με δόντια, ζούμε σε ένα κοσμικό κράτος, ο Αμβρόσιος, ο Σεραφείμ, ο Άνθιμος, όλοι αυτοί οι σταρ του αναχρονισμού, θα είναι πρώτα δημόσιοι λειτουργοί, μισθοδοτούμενοι από τον κρατικό προϋπολογισμό που πληρώνουμε όλοι, straight και gay, χριστιανοί και άθεοι, μουσουλμάνοι και Εβραίοι. Αν πάρουν το στόμα από το μαστό της Πολιτείας, μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, απευθυνόμενοι σε αυτούς που τους συντηρούν.

Ο Φίλης, λοιπόν, δεν θα πάρει τον Αμβρόσιο από το αυτί ή τα γένια. Το πολύ, αν ερωτηθεί, να ψελλίσει κάτι στρογγυλεμένο. Αλλά τι να κάνει και ο Φίλης; Δεν διαβάσατε την αιτιολογική έκθεση για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων; Στην πραγματικότητα είναι δικαιολογητική: τα πρόστιμα που αντιμετωπίζει η χώρα, η υιοθέτηση του συμφώνου από την Ευρώπη και η διαβεβαίωση πώς δεν απειλούνται τα ήθη, οι παραδόσεις και η οικογένεια. Λες και μετά θα πάει το υπουργικό συμβούλιο για εξομολόγηση ζητώντας άφεση αμαρτιών. Και όμως, για φανταστείτε, τα μεσαιωνικά αντισώματα ενεργοποιούνται απέναντι σε μία από τις ελάχιστες διοικητικές πράξεις που έχουν να κάνουν με την αγάπη. Την απλή, άδολη αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων. Διότι, μεταξύ μας, την αγάπη και τα βασικά γύρω από αυτήν επιβεβαιώνει το σύμφωνο. Αν είχε πρόβλεψη για ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές καλύψεις ίσως να σήκωνε περισσότερη κουβέντα -στην Ελλάδα ζούμε, ο πειρασμός της απάτης θα ήταν μεγάλος.

Που λέτε σε μία ευρωπαϊκή χώρα με αριστερή, προοδευτική διακυβέρνηση, ο πρωθυπουργός θα έκανε τις σχετικές ανακοινώσεις του πίνοντας τσάι με ένα gay ζευγάρι. Βέβαια η διακυβέρνηση δεν είναι προοδευτική και ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας της χώρας παίρνει συχνά σκιές επάνω του. Ο πρωθυπουργός δεν θα τολμήσει να υπερασπιστεί με σθένος τη νομοθετική πρωτοβουλία που πήρε. Μεταξύ μας, γιατί να το κάνει και αυτός; Το χειροκρότημα θα σκεπαστεί από τη μουρμούρα. Στο δημόσιο λόγο ο Αμβρόσιος και ο Φαήλος συγκεντρώνουν την προτίμηση των καναλιών και την προσοχή του ακροατηρίου. Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτή τη χώρα. Αν μπορείς, άλλαξε χώρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News