Πριν από τρία χρόνια δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας και ξαφνικά η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας συνειδητοποίησε ότι υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση η οποία χρησιμοποιεί ως μανδύα ένα πολιτικό κόμμα.

Υπήρξαν θύματα πριν και μετά. Η συζήτηση για τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής και πώς δεν τους χαρίζουμε στους φασίστες, πώς θα τους επαναφέρουμε συνεχίζεται.

Δύο παραδείγματα σχετικά με την στάση μας απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα:

Ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Γκάμπριελ όταν τον γιούχαραν ακροδεξιοί τους έδειξε το μεσαίο δάχτυλο. Σε δελτίο Τύπου που ακολούθησε αναφέρθηκε ότι προφανώς ο Γκάμπριελ δεν θεωρεί τη χειρονομία πρέπουσα από επικοινωνιακή άποψη, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η επικοινωνία ήταν αδύνατη καθώς η ομάδα αυτή δεν ήθελε να επικοινωνήσει αλλά να ασκήσει βία (άρα ήταν η χειρονομία δέουσα;)

Πριν κάποιες μέρες ο καθηγητής Σταύρος Τσακυράκης με αφορμή τη συζήτηση σχετικά με τη Βούλα Παπαχρήστου έγραψε στην προσωπική σελίδα του στο Facebook ότι δεν πρεπει να χαρίσουμε στη Χρυσή Αυγή την Παπαχρήστου εξαιτίας μιας ατυχούς νεανικής δήλωσης (Μη χαρίζετε κανέναν/καμιά στη Χρυσή Αυγή. Το ανόητο νεανικό tweet δεν μπορεί να τη σημαδεύει σε όλη της τη ζωή – 15/8/2016). Η ίδια έχει δηλώσει ότι το tweet του 2012 ήταν μία κακή στιγμή και ότι μιλούν η στάση και οι πράξεις της.

Ειλικρινά δεν ξέρω ποια πρέπει να είναι η στάση μας σε προσωπικό επίπεδο απέναντι στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Το πώς ο καθένας μας κρίνει τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής είναι το θέμα μου. Δεν υπάρχει λάθος στάση πέραν φυσικά από την προτροπή σε βία εναντίον τους γιατί έτσι παίζουμε το παιχνίδι τους. Αλλο η στάση της Πολιτείας στο θέμα της εγκληματικής οργάνωσης και η δικαστική διαδικασία. Ομως αντί να κοιτάμε μόνο εμάς πρέπει να δούμε και τους ψηφοφόρους και συμπαθούντες τι κάνουν. Μου μοιάζει να αναλωνόμαστε στο τι κάνουμε και λέμε οι από εδώ και αφήνουμε τους από εκεί χωρίς πίεση: τους αφορίζουμε και δεν ασχολούμαστε άλλο. Στη Γερμανία τους μετανοούντες νεοναζί τους χρησιμοποιούν ως πολιορκητικό κριό για να αποδομήσουν τους φασίστες. Αυτό προσπαθώ να πω.

Η Μάγδα Φύσσα λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν συνειδητά πλέον μια εγκληματική οργάνωση – και έχει δίκιο.
Αλλοι δεν τους μιλάνε ή τους δείχνουν το δάχτυλο ή ψάχνουν τρόπους να τους ανοίξουν μια πόρτα επιστροφής ή προτρέπουν στη βία εναντίον τους. Ο,τι και να επιλέξει κάποιος είναι δεδομένο ότι υπάρχει ανάγκη για μία έμπρακτη αλλαγή στάσης απέναντι σε αυτούς που ψήφισαν ένα κόμμα του οποίου ο αρχηγός έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη μιας δολοφονίας. Καλό είναι να συζητάμε το πώς στεκόμαστε απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Αλλά πρέπει και να τους ζητήσουμε να εξηγήσουν τη στάση τους…

* O Λευτέρης Παπαγιαννάκης είναι αντιδήμαρχος Αθηναίων με αρμοδιότητα τα θέματα Μεταναστών και Προσφύγων

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News