Η Μόσχα συνεχίζει, σχεδόν σε καθημερινή βάση, να εξαπολύει σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις κατά του Κιέβου και άλλων πόλεων της Ουκρανίας, με βαλλιστικούς πυραύλους, ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με υπερηχητικούς κρουζ πυραύλους Kalibr που εκτοξεύονται από πολεμικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα και υπερηχητικούς πυραύλους Kinzhal, τους οποίους εξαπολύουν ρωσικά μαχητικά MiG-31K. Ωστόσο, ο Ρίτσαρντ Κεμπ, πρώην διοικητής τάγματος πεζικού των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων, υποστηρίζει πως τα «υπερόπλα» (wunderwaffen: θαυματουργά όπλα, κατά τη ναζιστική ορολογία) του Πούτιν δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο βρετανός πρώην αξιωματικός με θητεία στο Αφγανιστάν δεν προβαίνει σε μια ανάλυση εξ αποστάσεως. Το βράδυ της Δευτέρας,  22 Μαΐου, όταν το Κίεβο δέχτηκε μία από τις πιο σφοδρές πυραυλικές επιθέσεις από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος, βρισκόταν εκεί, στην ουκρανική πρωτεύουσα.

«Ηταν κάτι περισσότερο από μια ακόμη προσπάθεια τρομοκράτησης της πόλης. Μετά την επίσκεψη του προέδρου Ζελένσκι στην Ευρώπη, όπου έλαβε νέες εγγυήσεις για στρατιωτική βοήθεια, η επίθεση ισοδυναμούσε με επίδειξη ισχύος ενός ολοένα περισσότερο βαλλόμενου ρώσου δικτάτορα. Μέσα σε μισή ώρα η πόλη δέχτηκε επίθεση από τα βόρεια, τα νότια και τα ανατολικά», γράφει στην Telegraph. Ωστόσο, κρίνει πως «το αποτέλεσμα αυτής της φοβερής δύναμης πυρός δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια άθλια ταπείνωση για τον Πούτιν».

Καθώς παρακολουθούσε την επιδρομή, τα συστήματα αεράμυνας που διαθέτουν, πλέον, οι Ουκρανοί, περιλαμβανομένων αμερικανικών πυραύλων Patriot και γερμανικών αντιαεροπορικών αυτοκινούμενων πυροβόλων Gepard, κατέρριψαν όλους (όπως φαίνεται) τους ρωσικούς πυραύλους. Μόλις τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν (από την πτώση συντριμμιών των πυραύλων που καταστράφηκαν), ενώ το επόμενο πρωί η πόλη είχε επιστρέψει στην πολεμική κανονικότητά της, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. «Αυτό το γεγονός συμβολίζει τόσο σθένος των Ουκρανών όσο και την αδυναμία των Ρώσων. Ειδικά το δεύτερο» γράφει ο Ρίτσαρντ Κεμπ.

Ο βρετανός πρώην διοικητής εξηγεί πως, αφού αιφνιδιάστηκε από την αναπάντεχη αποτυχία της εισβολής των δυνάμεών του στην Ουκρανία, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο ρώσος πρόεδρος κατέφυγε σε ένα πρόχειρο Σχέδιο Β: επέλεξε «να βασιστεί στα “wunderwaffen”, όπως έκανε ο Χίτλερ στο δεύτερο μισό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανασυγκροτώντας συγχρόνως τις δυνάμεις του για μια νέα επίθεση αυτή την άνοιξη».

Ωστόσο, πλησιάζουμε στο καλοκαίρι και ακόμα να εξαπολυθεί η ρωσική επίθεση, με τις ρωσικές δυνάμεις να καταφέρνουν μέχρι στιγμής μόλις και μετά βίας να προωθηθούν για μερικά χιλιόμετρα σε ένα ή δύο σημεία, και με τεράστιο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές.

Ο Ρίτσαρντ Κεμπ αναφέρει ενδεικτικά ότι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ένας ουκρανός διοικητής πεδίου από το Μπαχμούτ του είπε πως μετά το τέλος του πολέμου η Ουκρανία θα πρέπει να ανεγείρει μνημείο προς τιμήν της διαφθοράς στον ρωσικό στρατό, καθώς σε αυτήν αποδίδει την ανικανότητα της Ρωσίας να δημιουργήσει και να εξοπλίσει επαρκείς δυνάμεις ή να μάθει από επαναλαμβανόμενα τακτικά και στρατηγικά λάθη της.

Σύμφωνα, όμως, με τον βρετανό ειδικό, η αποτυχία του άλλου σκέλους του Σχεδίου Β του Πούτιν ενδέχεται να είναι ακόμη πιο επιζήμια. Αναφέρει πως όταν παρουσιάστηκαν πρώτη φορά οι υπερηχητικοί βαλλιστικοί πύραυλοι Kinzhal, το 2018, ο ρώσος πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι μπορούσαν να διαπεράσουν όλα τα υπάρχοντα και μελλοντικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.

Λίγο πριν από την εισβολή στην Ουκρανία καυχιόταν ότι η Ρωσία ήταν ο παγκόσμιος ηγέτης στους υπερηχητικούς πυραύλους και πως, όταν άλλες χώρες θα κατάφερναν να αναπτύξουν δικά τους παρόμοια οπλικά συστήματα, η Ρωσία θα είχε αναπτύξει νέα προηγμένα αμυντικά συστήματα για την αντιμετώπισή τους.

«Η σκληρή πραγματικότητα που επισημάνθηκε με την τελευταία κατάρριψη και των έξι, όπως φαίνεται, Kinzhal που εκτοξεύθηκαν κατά του Κιέβου, αυξάνει τα ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της Ρωσίας να προβάλει στρατιωτική ισχύ, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού της οπλοστασίου, που υπήρξε ο πιο σημαντικός παράγοντας αποτροπής της παροχής της απόλυτης υποστήριξης της Δύσης στην Ουκρανία» αναφέρει Ρίτσαρντ Κεμπ.

Υπογραμμίζει πως, έπειτα από σχεδόν 15 μήνες πολέμου, η διστακτικότητα των Αμερικανών και των Ευρωπαίων να προσφέρουν στο Κίεβο ορισμένα από τα οπλικά συστήματα που χρειάζεται απεγνωσμένα υπό τον φόβο κλιμάκωσης, υποχωρεί σταθερά, «καθώς η ανικανότητα της Ρωσίας καθίσταται ολοένα πιο εμφανής».

Η πρόσφατη προμήθεια του Κιέβου με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Storm Shadow από τη Βρετανία και οι βρετανικές και γαλλικές αποφάσεις, αυτή την εβδομάδα, περί εκπαίδευσης ουκρανών πιλότων και συνεργασίας με άλλες χώρες για την παράδοση F-16 στο Κίεβο «είναι οι τελευταίες ενδείξεις μιας αυξανόμενης αποφασιστικότητας» της Δύσης να συνδράμει περαιτέρω και πιο καθοριστικά τους Ουκρανούς στον αγώνα τους.

Ολοκληρώνοντας, όμως, την ανάλυσή του, ο Ρίτσαρντ Κεμπ επισημαίνει πως «θα ήταν ανόητο να εκλάβουμε οτιδήποτε από αυτά ως ένδειξη ότι η μελλοντική νίκη της Ουκρανίας είναι εξασφαλισμένη. Το Κίεβο εξακολουθεί να δίνει έναν απεγνωσμένο αγώνα για την επιβίωσή του και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Ρωσία είναι πιθανό να τα παρατήσει. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο ουκρανικός στρατός διαθέτει επαρκείς πόρους για να πραγματοποιήσει την αποφασιστική αντεπίθεση, που εδώ και πολύ καιρό χαρακτηρίζεται ως επικείμενη».

Ουκρανοί διοικητές πεδίου με τους οποίους συνομίλησε τις προηγούμενες ημέρες ο βρετανός στρατιωτικός, παρότι εξαιρετικά ευγνώμονες για όλα όσα έχει προσφέρει έως σήμερα η Δύση στην πατρίδα τους, τόνισαν την επείγουσα ανάγκη για περισσότερα άρματα μάχης, μαχητικά αεροσκάφη, πυρομαχικά, πυραύλους, οβίδες πυροβολικού και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

«Το ηθικό παραμένει υψηλό μεταξύ των ουκρανικών δυνάμεων. Η γενναιότητα και οι πολεμικές τους ικανότητες είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά τελικά μπορούν να επικρατήσουν μόνο εάν η Δύση συνεχίσει να εντείνει τη στρατιωτική της υποστήριξη. Η τελευταία καταστροφή του Πούτιν στο Κίεβο μπορεί κάλλιστα να συμβάλει σε αυτό» καταλήγει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News