Η αναμέτρηση με τους «Ελληνες» της Βερόνα, το περασμένο Σάββατο, δεν πήγε καλά για τη Γιουβέντους. Το τελικό αποτέλεσμα (1-1), σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή νίκη (3-0) της Ιντερ επί της Τζένοα την επόμενη μέρα, την άφησε 10 βαθμούς μακριά από την κορυφή της Serie A. Ούτε, καν, δεύτερη. Στην τρίτη θέση, πίσω κι από τη Μίλαν. Επειτα από εννέα διαδοχικές στέψεις, κινδυνεύει σοβαρά να χάσει τον θρόνο της στην Ιταλία, στον οποίο στρογγυλοκάθεται από τη σεζόν 2011-2012.

Τρία 24ωρα νωρίτερα η «Γιούβε» είχε επιστρέψει από την Πορτογαλία ηττημένη (2-1) από την Πόρτο, στον πρώτο αγώνα των δύο ομάδων στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο παλαίμαχος ιταλός επιθετικός, Αντόνιο Κασάνο, δεν είπε τίποτα περισσότερο από αυτό που γράφεται ή συζητιέται στη γειτονική μας χώρα κάθε φορά που η «Γηραιά Κυρία» απογοητεύει τους οπαδούς της: οτι το πρότζεκτ «Κριστιάνο Ρονάλντο» απέτυχε.

Για τη Γιουβέντους ο «CR7» δεν ήταν μια απλή μεταγραφή, αλλά μια τεράστια οικονομική υπέρβαση. Το ακριβότερό της απόκτημα ever. Τον Ιούλιο του 2018 κατέβαλε για χάρη του στη Ρεάλ Μαδρίτης 110.000.000 ευρώ -τα περισσότερα χρήματα που δόθηκαν, ποτέ, για ποδοσφαιριστή άνω των 30 ετών- και πρόσφερε στον ίδιο τον παίκτη τετραετές συμβόλαιο αξίας 120.000.000 ευρώ. Πλήρωσε τους αναλογούντες φόρους (108.000.000 ευρώ) και την αμοιβή του ατζέντη (12.000.000 ευρώ). Στο σύνολο, ο πορτογάλος σούπερ-σταρ της κόστισε 350 εκατομμύρια ευρώ.

Ο ιταλικός σύλλογος δεν είχε τόσα λεφτά στο ταμείο του, ούτε κατά διάνοια, κι έτσι τα δανείστηκε από τη Fiat Chrysler. Η Fiat Chrysler Automobiles, η Ferrari, ο Economist και η Γιουβέντους, ανήκουν στην Exor, έναν επιχειρηματικό όμιλο που ελέγχεται από την οικογένεια Ανιέλι μέσω της Giovanni Agnelli BV. Ο Αντρέα Ανιέλι δεν λογάριασε, ούτε το ιλιγγιώδες ποσό, ούτε τις έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων στη Fiat, οι οποίοι -με το δίκιο τους- φώναζαν πως η «αφαίμαξη» των 300 εκατ. θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει οικονομικά την εταιρεία και να θέσει σε κίνδυνο τις δουλειές τους. Αλλά το «αφεντικό» τους είχε ένα όνειρο: να δει την ομάδα του ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, όπως το 1985 και το 1996.

Ο Ρονάλντο αποκτήθηκε για να ξανακάνει τη Γιουβέντους ανταγωνιστική στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και -γιατί όχι;- να φέρει στο Τορίνο την «Κούπα με τα μεγάλα αυτιά». Αλλά, μέχρι στιγμής, οι «Μπιανκονέρι» ούτε που πλησίασαν τον φιλόδοξο στόχο τους. Το 2018-2019, στην πρώτη σεζόν του Κριστιάνο στην Ιταλία, έπεσαν πάνω στα «τρομερά μωρά» του Αγιαξ και αποκλείστηκαν στους προημιτελικούς. Πέρυσι -ακόμη χειρότερα- τους σταμάτησε στον γύρο των «16» η Λιόν. Εφέτος, έστω κι αν ανατρέψουν το σκορ του πρώτου αγώνα και ξεπεράσουν το εμπόδιο της Πόρτο, ελάχιστοι πιστεύουν πως μπορούν να φτάσουν μακριά στη διοργάνωση. Αυτή τη φορά έχουν πρόβλημα και στο εσωτερικό μέτωπο: εκεί που «σάρωναν» τους τίτλους και χωρίς τον Ρονάλντο.

Φταίει, όμως, ο Πορτογάλος, που το πανάκριβο πρότζεκτ του Ανιέλι απέτυχε (εφόσον η Γιουβέντους δεν κατακτήσει ούτε τώρα το Τσάμπιονς Λιγκ, και -πολύ περισσότερο- αν χάσει το πρωτάθλημα; Οι αριθμοί λένε οτι τη δουλειά του την κάνει «μιά χαρά». Το γκολ με το οποίο άνοιξε το σκορ στη Βερόνα ήταν το 19ο που πέτυχε στη Serie A αυτή τη σεζόν. Σκόραρε για 47η φορά στα τελευταία 47 παιχνίδια πρωταθλήματος με τη Γιουβέντους, ενώ μετράει σχεδόν ένα γκολ ανά παιχνίδι στις 60 πιο πρόσφατες εμφανίσεις του (57 γκολ). Είτε ως εκτελεστής είτε ως δημιουργός, έχει συμμετοχή σε 88 γκολ της ομάδας του, στα πρώτα του 83 ματς στην Ιταλία. Στην πρώτη του χρονιά κατέγραψε 30 γκολ και ασίστ. Στη δεύτερη, 37. Κι εφέτος, μέχρι στιγμής, έχει προσφέρει 21 γκολ και ασίστ, 14 αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα.

Αλλά ένας επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος δεν είναι, μόνον, ομάδα. Είναι και επιχείρηση. Σύμφωνα με το Athletic Interest ο Ρονάλντο έχει φέρει στο ταμείο της Γιουβέντους τόσα έσοδα, ώστε έχει, ήδη, αποσβέσει μεγάλο μέρος του ποσού που δαπανήθηκε για την απόκτησή του. Από το πρώτο, κιόλας, 24ωρο της μεταγραφής του, οπότε και πουλήθηκαν 520.000 φανέλες του, συνολικής αξίας 62.400.000 ευρώ. Από τα κέρδη αυτά η «Γιούβε» εισέπραξε το 20%, όμως κέρδισε από τον Κριστιάνο και με πολλούς άλλους τρόπους. Με την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων στο «Γιουβέντους Στέιντιουμ» κατά 30%, για παράδειγμα, που απέφερε άλλα 15 εκατ. ευρώ. Με μια σειρά από εμπορικές συμφωνίες, που έκλεισε χάρη στην παρουσία του παίκτη στην ομάδα της. Ακόμη και από τα social media, όπου ο σύλλογος εμφανίζει σήμερα το μεγαλύτερο κοινό (σχεδόν 50 εκατομμύρια φιλάθλους) μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Οπως προκύπτει από τα επίσημα οικονομικά στοιχεία της, το 2018-2019 η Γιουβέντους αύξησε τα καθαρά της κέρδη (σε σχέση με την προηγούμενη, χωρίς Ρονάλντο, σεζόν) κατά περίπου 117 εκατ. ευρώ.

Ο Κριστιάνο μπορεί να αποχωρήσει από το Τορίνο του χρόνου (το συμβόλαιό του λήγει το 2022), ή και πρόωρα, το προσεχές καλοκαίρι, επειδή η πανδημία άλλαξε δραματικά τα οικονομικά δεδομένα. Εάν φύγει χωρίς την Κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, το πρότζεκτ «Κριστιάνο Ρονάλντο» θα έχει αποτύχει ως προς τον πρωταρχικό του σκοπό. Ιδίως στο μυαλό εκείνων που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο «ένας κούκος μπορεί να φέρει την Ανοιξη». Αλλά οι νίκες και τα τρόπαια δεν είναι αυτοσκοπός για τα club. Είναι ένα μέσο για να διευρύνουν το κοινό τους και να αυξήσουν τους τζίρους τους. Παίκτες, όπως ο Ρονάλντο, αυτά μπορούν να τους τα προσφέρουν και μόνο με την παρουσία τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News