Η (ημιεπίσημη) εξήγηση που έδωσαν από τον Παναθηναϊκό, ότι ο Αντρέα Στραματσόνι προτιμήθηκε έναντι του Παούνοβιτς επειδή ξέρει καλά πως αυτή είναι η τελευταία του ευκαιρία να ξαναβάλει την καριέρα του στις ράγες, δεν πολυ-στέκει. Εκτός αν δεχθούμε ότι ο Παούνοβιτς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει χαλαρά την πρώτη του δουλειά σε σύλλογο, επειδή πριν από μερικούς μήνες κατέκτησε το Παγκόσμιο, με τους Νέους U20 της Σερβίας, και οι επιτυχίες έπαψαν να τον ιντριγκάρουν…

Ο πραγματικός λόγος που επιλέχθηκε ο Ιταλός, είναι ότι κουβαλάει σχεδόν δεκαετή εμπειρία από τα αποδυτήρια διακεκριμένων κλαμπ του Καμπιονάτο (Ρόμα, Ίντερ, Ουντινέζε), ενώ ο Σέρβος έχει ζήσει, ως προπονητής, μόνο σε περιβάλλον εθνικής ομάδας, που είναι εντελώς άλλο πράγμα.

Τα σημάδια για την αξία του Στραματσόνι, ο οποίος χθες παρουσιάστηκε από τον Γιάννη Αλαφούζο και πιάνει δουλειά την Τετάρτη, είναι αντιφατικά. Η προπονητική του καριέρα είναι γεμάτη θριαμβευτικές στιγμές, αλλά και καταστροφικές χρονιές. Ας αρχίσουμε από τα καλά νέα:

– Στις 25 Μαρτίου 2012 οδήγησε την Primavera (την ομάδα Νέων της Ίντερ) στην κατάκτηση του Next Gen Series – μετέπειτα Champions League Νέων, νικώντας στον τελικό τον Άγιαξ, στα πέναλτι.

– Την επόμενη ημέρα, στις 26 Μαρτίου 2012, έγινε ο πιο νέος προπονητής στην Ιστορία της Ίντερ, σε ηλικία 36 ετών και κάτι, με έναν τρόπο που παραπέμπει σε παραμύθι: Ο πάμπλουτος ιδιοκτήτης της ομάδας, Μάσιμο Μοράτι (ο οποίος τους προηγούμενους μήνες παρακολουθούσε παιχνίδια της Primavera όρθιος, ακριβώς πίσω από τον πάγκο, για να ακούει τι λέει ο Στραματσόνι στους παίκτες του κατά τη διάρκεια του αγώνα), τον καλεί στο γραφείο του και πιάνουν την κουβέντα. Έπειτα από σχεδόν δυο ώρες, του δίνει ένα λευκό χαρτί και του ζητά να του σχεδιάσει, πώς θα κατέβαζε την πρώτη ομάδα, αν ήταν προπονητής της. Ο Στραματσόνι το κάνει, και ο Μοράτι του ανακοινώνει οτι είναι ο νέος τεχνικός της Ίντερ, στη θέση του Κλαουντιο Ρανιέρι…

– Παραλαμβάνοντας την Ίντερ στην 9η θέση, ο Στραματσόνι την τερματίζει 6η (με 5 νίκες, 2 ισοπαλίες, 2 ήττες) και την βγάζει στο Europa League. Ο Μοράτι υπογράφει μαζί του τριετές συμβόλαιο συνεργασίας, και ο Αντρέα (που ακόμη δεν έχει δίπλωμα UEFA Pro) γίνεται η ζωντανή απόδειξη πως ακόμη και τα πιο “τρελά” όνειρα μπορεί να πραγματοποιηθούν.

– Η σεζόν 2012-2013 αρχίζει ιδανικά και – τον Νοέμβριο – ο Στραματσόνι αποκτά το σημαντικότερο παράσημό του στην προπονητική, όταν η Ίντερ νικά (3-1) την Γιουβέντους βάζοντας τέλος στο αήττητο σερί της των 49 αγώνων.

Κάπου εδώ, όμως, αρχίζει ο κατήφορος για τον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού, τον πρώτο Ιταλό που θα καθίσει στον πάγκο του μετά τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι (2006). Λες και η «Μεγάλη Κυρία» τον καταράστηκε για την ήττα της. Ο Μοράτι προκαλεί πανικό, αποκαλύπτοντας οτι σκοπεύει να πουλήσει την Ίντερ, ενώ η ομάδα χάνει 16 παίκτες της μέσα σε λίγες ημέρες, από τραυματισμούς. Η Ίντερ τερματίζει στην 9η θέση, αποκλείεται από το Κύπελλο Ιταλίας και το Europa League, και ολοκληρώνει τη χειρότερη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της.

Ο Στραματσόνι αντιλαμβάνεται πως ήταν πολύ νωρίς για εκείνον να αναλάβει τόσο μεγάλες ευθύνες και αποφασίζει να αφιερώσει την επόμενη χρονιά στη μάθηση. Κάθεται στα θρανία, παίρνει το δίπλωμα προπονητών της UEFA και παρακολουθεί εντατικά μαθήματα Αγγλικών, επί τρεις μήνες, στο Λος Άντζελες. Όμως, η επόμενη δουλειά του θα είναι πάλι στην Ιταλία.

Στην Ουντινέζε είχε να αντιμετωπίσει έναν “μυστήριο” πρόεδρο, τον Τζίνο Πότσο, ο οποίος ανακατευόταν με τα πάντα και απαιτούσε τα πάντα. Ήθελε να πάρουν υπεραξία οι νέοι παίκτες της ομάδας του, αλλά ταυτόχρονα να κατακτήσει και τίτλους. Εκεί, ο Στραματσόνι είχε αποτύχει… από χέρι. Πράγματι, η Ουντινέζε τερμάτισε στη 16η θέση, τη χαμηλότερη από το 1995 (που επέστρεψε στη Serie A), και ο προπονητής απολύθηκε, ρίχνοντας ακόμη περισσότερο τις μετοχές του.

Η αλήθεια είναι, ότι ο Στραματσόνι υπήρξε άτυχος – από την πρώτη στιγμή της επαγγελματικής ενασχόλησής του με το ποδόσφαιρο. Στο ένα και μοναδικό επίσημο ματς που έπαιξε στην καριέρα του, με τη φανέλα της Μπολόνια, στις 26 Οκτωβρίου 1994, έβαλε άτσαλα το πόδι του σε μια φάση και το γόνατό του άνοιξε σαν τριαντάφυλλο. Ακόμα και σήμερα, το δεξί του γόνατο είναι μονίμως πρησμένο. Αν και θεωρήθηκε μεγάλο ταλέντο στα μικρά του χρόνια (έπαιζε ως μέσος στην εθνική ομάδα Εφήβων της Ιταλίας), υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την μπάλα 18 ετών παιδί και να γίνει προπονητής μόλις στα 29 του, το 2005 που ανέλαβε τους 10χρονους της Ρόμα.

Όταν ήταν στα ντουζένια του, στην Ίντερ, η Ιταλία έβλεπε στο πρόσωπό του τον «νέο Μουρίνιο». Αν και τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν αυτές τις προσδοκίες, η αλήθεια είναι οτι ο Στραματσόνι μοιάζει σε πολλά, στον «Special One». Πρώτα απ’ όλα, στο γήπεδο ξοδεύει τον εαυτό του, δουλεύει σκληρά και με πάθος, έχει εμμονή με τη νίκη και υψηλή νοημοσύνη. Επίσης, στον πάγκο δεν είναι… Παναγία. Κάθε άλλο. Φωνάζει, χειρονομεί, κάνει γκριμάτσες, θυμώνει, τα βάζει με τους διαιτητές (εδώ, θα συνεννοηθούν περίφημα με τον Αλαφούζο).

Ως κλασικός Ιταλός, δουλεύει πολύ στην τακτική, και αλλάζει διαρκώς συστήματα και διάταξη στο γήπεδο. Κάτι που τον βοηθά να προσαρμόζει την ομάδα του στις ιδιαιτερότητες του αντιπάλου της, αλλά μπορεί να «τρελάνει» τους ποδοσφαιριστές του. Σκεφτείτε πως, όταν προπονούσε τα πιτσιρίκια της Ίντερ, τους έδινε να μελετήσουν ογκώδεις φακέλους που περιελάμβαναν τακτική θεωρία, δεκάδες κομπίνες σε φάουλ ή κόρνερ και λεπτομερή στοιχεία για τους προσωπικούς τους αντιπάλους.

Συχνά δεν αλλάζει μόνο σύστημα, αλλά και γνώμη. Όταν παρουσιάστηκε από την Ίντερ, ξόδεψε πολλή ώρα εξηγώντας, πώς οι τέσσερις αμυντικοί γεμίζουν το γήπεδο, κι έπειτα από λίγο καιρό ερωτεύτηκε το σχήμα με τρεις μπακ, γιατί είδε μια αργεντίνικη ομάδα να το παίζει με επιτυχία.

Επίσης, τον συναρπάζει να δουλεύει με ταλέντα. Η μεγαλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι οτι στην Ίντερ, όπου ο Μοράτι του είχε δώσει το “ελεύθερο” για μετεγγραφές 100 εκατ. ευρώ, ο Στραματσόνι ξόδεψε σχεδόν τα μισά (45 εκατ.) και προτίμησε να προωθήσει στην πρώτη ομάδα πέντε παίκτες από τους Νέους.

Αυτός είναι ο Ιταλός, ο οποίος, από «πουλέν» του Μοράτι πριν από τριάμισι χρόνια, ξέπεσε στα χωράφια της Σούπερ Λιγκ. Το ερώτημα τώρα είναι, ποιον από τους… δυο Στραματσόνι προσέλαβε ο Παναθηναϊκός: αυτόν που έχει πετύχει καταπληκτικά πράγματα με πιτσιρικάδες και έφτασε να θεωρηθεί (για μια εβδομάδα) ο νέος σταρ των πάγκων, ή εκείνον που απέτυχε με πάταγο στις δυο (και μοναδικές) σεζόν που δούλεψε ως πρώτος προπονητής;

Η απάντηση, προσεχώς, στο γήπεδο. Άλλωστε, το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από προπονητές (και παίκτες) που κάπου πέτυχαν και κάπου αλλού, όχι. Δείτε και τα χαΐρια του Αμπράμοβιτς, που χρυσοπληρώνει τον Μουρίνιο για να έχει το κεφάλι του ήσυχο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News