709
| REUTERS/Albert Gea/File Photo

Δεν φταίει ο Φέτελ, που δεν είναι… Σουμάχερ

Sportscaster Sportscaster 14 Μαΐου 2020, 14:39
|REUTERS/Albert Gea/File Photo

Δεν φταίει ο Φέτελ, που δεν είναι… Σουμάχερ

Sportscaster Sportscaster 14 Μαΐου 2020, 14:39

Η πρόταση της Ferrari στον Σεμπάστιαν Φέτελ για παράταση της συνεργασίας τους, του φώναζε «φύγε». Οι νέες συνθήκες δικαιολογούσαν, ίσως, τη μείωση των αποδοχών του (με 30 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο είναι ο δεύτερος καλύτερα αμειβόμενος πιλότος της Φόρμουλα 1 πίσω από τον Λιούις Χάμιλτον), όμως όχι και τη χρονική διάρκεια του νέου συμβολαίου που του προσφέρθηκε: μόλις μια σεζόν, σύμφωνα με την Gazetta dello Sport.

Το τόνισε και ο ίδιος ο 33χρονος Γερμανός, ότι ο λόγος του «διαζυγίου» δεν ήταν τα χρήματα: «Για να πάρεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στον αθλητισμό, είναι αναγκαίο όλα τα μέρη να δουλεύουν σε απόλυτη αρμονία. Η ομάδα κι εγώ έχουμε συνειδητοποιήσει πως, πλέον, δεν υπάρχει κοινή θέληση να παραμείνουμε μαζί και μετά το τέλος της σεζόν. Το οικονομικό δεν έπαιξε κανένα ρόλο στη συγκεκριμένη απόφαση. Δεν λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο, όταν πρόκειται να κάνω σημαντικές επιλογές. Ο,τι συνέβη τους τελευταίους μήνες παγκοσμίως, μας έκανε, αρκετούς από εμάς, να αντιληφθούμε τις πραγματικές μας προτεραιότητες στη ζωή».

Ferrari και Φέτελ ένωσαν τις τύχες τους το 2015. Η Scuderia, που κάποτε ήταν η πιο επιτυχημένη ομάδα της Φόρμουλα 1, είχε να κατακτήσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών από το 2008, και το πρωτάθλημα οδηγών από το 2007 (με τον Κίμι Ράικονεν). Πίστεψε ότι στο πρόσωπο του Γερμανού θα έβρισκε τον «λυτρωτή» της. Τον επόμενο Μίχαελ Σουμάχερ της. Αλλά και ο Σεμπάστιαν ονειρεύτηκε να μιμηθεί τον ήρωα των παιδικών του χρόνων, Μίκαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε καθίσει στο τιμόνι του κόκκινου μονοθέσιου σε εποχές δύσκολες για την εταιρεία (1996), και είχε κερδίσει με τα χρώματά της πέντε από τους επτά τίτλους του.

Ο Φέτελ απέτυχε να οδηγήσει την «κόκκινη ομάδα» στην κορυφή. Πρωτίστως, επειδή το όχημα που είχε στα χέρια του υστερούσε έναντι εκείνων με τα οποία έτρεχαν οι ανταγωνιστές του. Ιδίως η Mercedes, στην υβριδική εποχή της Φόρμουλα 1 ήταν πάντα «πιο μπροστά». Η Ferrari και οι οπαδοί της περίμεναν από τον Γερμανό να διορθώσει, με το ταλέντο του, τις αστοχίες του μονοθεσίου του, τις κακές στρατηγικές επιλογές της Scuderia και τα λάθη των μηχανικών της στη διάρκεια των pit stops. Αλλά ο Φέτελ, δεν είναι ο «Σούμι». Εστω κι αν στην αρχή της καριέρας του τον αποκαλούσαν «Baby Schumi».

Εδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Σε 101 γκραν-πρι μέτρησε 14 πρώτες νίκες, 54 φορές ανέβηκε στο πόντιουμ, και άλλες 12 κατέκτησε την pole position. Οι επιδόσεις του δεν ήταν κακές, αν βάλουμε στην εξίσωση και την αδιαμφισβήτητη υπεροχή της Mercedes. Αυτή τη «λεπτομέρεια», όμως, η Ferrari προτίμησε να την ξεχάσει. Οπως και το γεγονός ότι στην τελευταία σεζόν πριν προσλάβει τον Φέτελ, δεν είχε κάνει ούτε μια νίκη.

Προτού δοκιμάσει να «αναστήσει» την αυτοκρατορία της Scuderia, ο Φέτελ ήταν, ίσως, ο πιλότος με τις καλύτερες προοπτικές. Το 2004, στα 17 του, αναδείχθηκε πρωταθλητής Εφήβων, τερματίζοντας πρώτος σε 18 από τους 20 αγώνες της σεζόν. Το 2007, ως test driver της BMW Sauber, πήρε -εκτάκτως- τη θέση του τραυματία Κούμπιτσα στο γκραν-πρι των ΗΠΑ και τερμάτισε 10ος. Ηταν ο νεαρότερος οδηγός που πήρε πόντο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στον παρθενικό του αγώνα. Το 2008, με μονοθέσιο της Toro Rosso, κέρδισε την pole position και είδε πρώτος την καρό σημαία. Ηταν 21 ετών και 2 μηνών.

Το 2009, στην πρώτη του σεζόν στη Red Bull, έγινε ο νεώτερος σε ηλικία που κατετάγη δεύτερος στην τελική βαθμολογία των οδηγών, πίσω από τον Μπάτον. Τον επόμενο χρόνο, ο νεαρότερος θριαμβευτής της F1, χαρίζοντας στη Red Bull το παρθενικό της παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Το 2011, 2012 και 2013 συμπλήρωσε τέσσερις διαδοχικούς τίτλους. Μάλιστα, το 2013 έγινε ο πρώτος πιλότος στα χρονικά της Φόρμουλα 1, που νίκησε σε οκτώ γκραν-πρι στη σειρά.

Η συνεργασία του με τη Ferrari σήμανε το τέλος της κυριαρχίας του. Πέρυσι, στη χειρότερη χρονιά της καριέρας του, κατέκτησε μόνο μια νίκη. Ετσι, οι Ιταλοί αποφάσισαν να επενδύσουν στον έτερο οδηγό τους, Σαρλ Λεκλέρκ, που είναι μόλις 22 ετών. Το «δίδυμο» θα συμπληρώσει ο 25χρονος Ισπανός Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ, που «έτρεχε» για λογαριασμό της McLaren (θα ανακοινωθεί σήμερα – αύριο). Και η McLaren, σύμφωνα με το BBC, θα καλύψει το κενό με τον Ντάνιελ Ρικιάρντο, τον 31χρονο Αυστραλό που είχε διαδεχθεί τον Σάινθ στη Ρενό.

Οσο για τον Φέτελ, δεν αποκλείεται να επιστρέψει στη Red Bull, να πάει στη McLaren, ή να πειραματιστεί με την Alfa Romeo. Αφού, προηγουμένως, ξεπεράσει την αχαριστία της Ferrari, όπως παρατηρεί η Bild.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...