Ο Παναγιώτης Κυριακόπουλος είναι ένας νέος σε ηλικία ερευνητής που λόγω των δραστηριοτήτων μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο Μεξικό και την Σκωτία. Στην τελευταία εργάζεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο ως Business Researcher στο Adam Smith Business School του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης που είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Σκωτίας. Παράλληλα, έχει αναλάβει ως επισκέπτης Business Researcher στο Tecnologico de Monterrey ( ιδρύθηκε το 1943 και πρωτοπόρησε στην ανάπτυξη Τεχνολογικών Πάρκων διαμορφώνοντας μια ενιαία στρατηγική για την ανάπτυξη επιχειρηματικής κουλτούρας στο Μεξικό, ενώ σήμερα διαθέτει26 campus σε ολόκληρο το Μεξικό με το Orion Technological Park στο Chihuahua που δημιουργήθηκε το 2004 να αποτελεί ένα πρότυπο Τεχνολογικό Πάρκο, παρέχοντας τις υπηρεσίες του σε περισσότερες από 130 μικρομεσαίες επιχειρήσεις).

Και τις δύο ιδιότητες του Παναγιώτη Κυριακόπουλου διαπερνά ένα κοινό νήμα – εκείνο της έρευνας πάνω στα Τεχνολογικά Πάρκα της επόμενης μέρας ή αν προτιμάτε, της επόμενης γενιάς.

Η επιλογή της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει στη δημιουργία δύο Πολιτειών Καινοτομίας – μία στην Αττική και η δεύτερη στη περιοχή της Θεσσαλονίκης- κάνουν εξαιρετικά απαραίτητη και αναγκαία οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο ζήτημα. Με πρωτοβουλία του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων ο χώρος για την εγκατάσταση της πρώτης Πολιτείας Καινοτομίας βρέθηκε στο παλαιό βιομηχανικό συγκρότημα της ΧΡΩΠΕΙ στην οδό Πειραιώς, ενώ θα ακολουθήσει και η δεύτερη Πολιτεία Καινοτομίας που θα στηριχθεί στην ενεργοποίηση τοπικών επιχειρηματικών δυνάμεων που εκφράζονται μέσα από το σχήμα ThessINTEC. Επιπλέον, όπως έχει δηλώσει ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Χρίστος Δήμας οι δύο Πολιτείες θα δημιουργηθούν και θα λειτουργήσουν αξιοποιώντας το ευέλικτο εργαλείο των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Όπως διάβασα σε ένα ενημερωτικό σημείωμα που έλαβα από τον φίλο Παναγιώτη Κυριακόπουλου, η δημιουργία του ThessINTEC, του τεχνολογικού πάρκου 4ης γενιάς στη Θεσσαλονίκη, θεωρεί ότι «θα συμβάλει στην ενίσχυση επιχειρηματικής κουλτούρας, αλλά και θα προσελκύσει επενδύσεις στην οικονομία της γνώσης. Μάλιστα ο ΣΒΕ τονίζει ότι τα αποτελέσματα της δημιουργίας του ThessINTEC σε ορίζοντα εικοσαετίας, σύμφωνα με πλήρη και τεκμηριωμένη μελέτη βιωσιμότητας θα είναι: συνολική συνεισφορά 11 δισ. ευρώ στην εθνική οικονομία και 7.000 θέσεις εργασίας, με παραμονή και προσέλκυση Ελλήνων επιστημόνων».

Ζήτησα από τον Παναγιώτη Κυριακόπουλο να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σύγχρονων Τεχνολογικών Πάρκων. Ανταποκρίθηκε πρόθυμα και η απάντηση του είναι η εξής: «Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι οι ισχυροί δεσμοί με Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Ιδρύματα, η ενθάρρυνση της δημιουργίας επιχειρήσεων έντασης γνώσης που στεγάζονται στις εγκαταστάσεις του, η υποστήριξη της μεταφοράς τεχνολογίας, και της επιχειρηματικότητας, καθώς και η τοπική ανάπτυξη.

Στα Τεχνολογικά Πάρκα εγκαθίστανται φορείς όπως Ακαδημαϊκά και Ερευνητικά Ιδρύματα και Ινστιτούτα, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και φορείς υποστήριξης και μεταφοράς τεχνολογίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Τεχνολογικά Πάρκα παρέχουν υψηλού επιπέδου εξειδικευμένες υπηρεσίες όπως για παράδειγμα υποδομές και υπηρεσίες Θερμοκοιτίδας (χώροι γραφείων και εργαστηρίων), κοινόχρηστες υπηρεσίες όπως τηλεπικοινωνιακή υποδομή, δίκτυα, συνεδριακοί χώροι, βιβλιοθήκη, εστιατόριο, δικτύωση με ερευνητικά εργαστήρια και πρόσβαση σε μεγάλες υποδομές, διεθνή δικτύωση με επιχειρήσεις, ερευνητικά ιδρύματα, φορείς, συμβουλευτικές υπηρεσίες (πρόσβαση σε χρηματοδότηση, κατάρτιση, επιχειρηματικός σχεδιασμός και ανάπτυξη, μάρκετινγκ, διεθνή δικτύωση)».

Τον ρώτησα το «τι είδους Τεχνολογικά Πάρκα χρειάζονται στην Ελλάδα» και εκείνος απάντησε ως εξής: «Τα Τεχνολογικά Πάρκα θα πρέπει να δημιουργούν προστιθέμενη αξία στα μέλη του μέσα από συνέργειες, την παρουσία σε ένα καινοτόμο περιβάλλον, την συνεργασία με ερευνητικά εργαστήρια που διαθέτουν υψηλού επιπέδου υποδομές και την παρουσία εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού. Στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή δηλαδή, τα Τεχνολογικά Πάρκα πρέπει να παίζουν το ρόλο που έπαιξαν οι Βιομηχανικές Περιοχές στη βιομηχανική εποχή. Ο ρόλος της δικτύωσης και της συνεργασίας αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την επιτυχία τους στον ελληνικό χώρο.

Τα Τεχνολογικά Πάρκα στην Ελλάδα πρέπει να αποτελέσουν μηχανισμούς μεταφοράς τεχνολογίας και εργαλεία περιφερειακής ανάπτυξης, καθώς υποκινούν τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας, πρεσβεύουν την επιχειρηματικότητα και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.   Επίσης, είναι αδήριτη ανάγκη η διαμόρφωση ενός  πλαισίου το οποίο παρέχει φορολογικά κίνητρα, υποδομές υψηλής ποιότητας όπως για παράδειγμα μεταφορές, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια, εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, ένα αρκετά υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής στην τοπική κοινωνία, καθώς και τον ενεργό ρόλο των τοπικών παραγόντων όπως των επιχειρήσεων, και των φορέων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Τεχνολογικό Πάρκο του Cambridge που κατάφερε να αξιοποιήσει τη διασύνδεση του με τις πανεπιστήμια της περιοχής και με την υποστήριξη τοπικών φορέων, κατάφερε να προσελκύσει αρκετές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, δημιουργώντας νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας.  Επίσης, τα Τεχνολογικά Πάρκα  Mjardevi και Berzelius στην πόλη Linkoping της Σουηδίας συνέβαλαν στην τοπική ανάπτυξη  της πόλης καθώς πενώ έχουν ιδρυθεί περισσότερες από 200 νέες επιχειρήσεις με περίπου 5000 εργαζόμενους. Πόλλές σσημαντικές εταιρίες όπως η Ericsson, η Volvo και η Saab συνέβαλαν με την παρουσία τους στην ανάπτυξη των Τεχνολογικών Πάρκων».

Ο Παναγιώτης Κυριακόπουλος είχε την καλοσύνη να γράψει και να μου στείλει μια μικρή ιστορική αναδρομή στην έννοια του Τεχνολογικού Πάρκου (την οποία μπορούμε και να την συναντήσουμε  και ως «Ερευνητικό Πάρκο», «Επιστημονικό Πάρκο» ή «Τεχνόπολη»). «Η έννοια του Τεχνολογικού Πάρκου έκανε την εμφάνιση της τη δεκαετία του ’40, με την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας γύρω από τις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Stanford στην Καλιφόρνια. Ξεκίνησε από την πρωτοβουλία του καθηγητή Frederick Terman να χρηματοδοτούνται οι φοιτητές που ήθελαν να αναπτύξουν κάποια εφεύρεσή τους. Έτσι βρέθηκαν οι Bill Hewlett και Dave Packard με μια επιταγή 538 δολαρίων στο χέρι, για να αρχίσουν τη δουλειά στο γκαράζ τους – αρχικά – και να ιδρύσουν μετά στο Palo Alto την εταιρεία που έμελλε να καταλήξει κολοσσός, τη Hewlett Packard. Σήμερα η περιοχή που εκτείνεται σαν στενόμακρη λωρίδα γης από το San Jose ως το Berkeley είναι γνωστή ως Silicon Valley και φιλοξενεί 7.000 επιχειρήσεις με 300.000 επιστήμονες από όλον τον κόσμο.

H συνταγή όμως επιτυχίας αυτής της πασίγνωστης “γεννήτριας καινοτομιών” βασίστηκε πρωτίστως στη γειτνίαση με πανεπιστήμια που παρείχαν τη συνεχή ροή λαμπρών και φιλόδοξων επιστημόνων, αλλά και στη συνεχώς αναβαθμιζόμενη τεχνική υποδομή, την παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών από δικηγόρους, λογιστές και επενδυτές υψηλού ρίσκου (venture capitalists). Αλλά το σημαντικότερο ρόλο στην άνθηση της έπαιξε η κουλτούρα που αναπτύχθηκε εκεί, μια κουλτούρα που πρέσβευε μεν τον ανταγωνισμό αλλά και ήταν ανεκτική στην αποτυχία.

Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 700 τεχχνολογικά πάρκα παγκοσμίως σε τομείς όπως οι Τηλεπικοινωνίες, η Βιοτεχνολογία, η Πληροφορική, και η Φαρμακευτική».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News