Ένας από τους λόγους για τους οποίους αναμενόταν με κάποιο ενδιαφέρον η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις, ήταν και το πρώτο δείγμα γραφής των πρωτοεμφανιζόμενων της νέας Βουλής.

Πώς θα συμπεριφερθούν και τι θα εκστομίσουν οι Σπαρτιάτες, τι θα διακονούν (που λέει και ο πρόεδρος Τασούλας) οι της «Νίκης» και πώς θα υλοποιήσει τις απειλές της η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Με εξαίρεση την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, η οποία ακροδεξιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, οι άλλοι δύο σχηματισμοί θεωρήθηκαν εκ προοιμίου «επικίνδυνοι», «προβληματικοί», «εξωτικοί», κ.ά.

Εκπληξη δεν παρουσιάστηκε πάντως στις πρώτες παρεμβάσεις τους.

Διάφορες εκδοχές θρησκευτικού και παραθρησκευτικού ζήλου παρουσιάστηκαν από τη «Νίκη», ύφος και λόγος στα πρότυπα του Κασιδιάρη κυριάρχησαν στις ομιλίες των Σπαρτιατών, «αγάπη και μόνο αγάπη», με φλυαρία και ειρμό που απαιτούσε κόπο για την κατανόηση, διακηρύχθηκε από τους βουλευτές και τις βουλεύτριες (sic) της Πλεύσης Ελευθερίας.

Βρισκόμαστε φυσικά μόνο στην αρχή της κοινοβουλευτικής περιόδου και οφείλει κανείς να είναι επιφυλακτικός για το τι χειρότερα θα δούμε και θα ακούσουμε – και από πολλές απόψεις.

Ομως θα μπορούσε κανείς να το δει και αλλιώς, λίγο αιρετικά, αλλά ενδεχομένως και ρεαλιστικά.

Ισως και να μην είναι τόσο κακό ότι όλοι αυτοί και ιδίως οι ακροδεξιοί, βρίσκονται στη Βουλή. Στην πραγματικότητα, έχουν απορροφήσει όλα εκείνα τα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, που εμφορούνται από αντιλήψεις θρησκοληπτικές, α-πολιτικές, αντιδραστικές ή φασιστικές, ολοκληρωτικές, νεοναζιστικές ή τέλος πάντων, μετά-χρυσαυγίτικες.

Μέσα από την κοινοβουλευτική τους παρουσία θα εκδηλώνονται και θα φανερώνονται, ενδεχομένως ενθουσιάζοντας τους οπαδούς τους και τους ψηφοφόρους τους, αλλά παραμένοντας στο πολιτικό περιθώριο. Θα εκπροσωπούν και – υπό αυτήν την έννοια, καλώς – τα τμήματα εκείνα του ελληνικού πληθυσμού που βλέπουν παντού εχθρούς και συνωμοσίες και θα αντιδρούν κατά τα αναμενόμενα σε οτιδήποτε.

Με αυτόν τον τρόπο, θα διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία σε αυτόν τον χώρο και θα ψαρεύουν στα ίδια θολά νερά.

Την ίδια στιγμή όμως, θα είναι εκεί, φανεροί, καταμετρημένοι και περιχαρακωμένοι και θα έχουν απαλλάξει τους υπολοίπους και κυρίως τη ΝΔ, από την αγωνία του πολιτικού κόστους και της διαρροής ψήφων προς τον υπερσυντηρητικό (sic) χώρο.

Υπό μία έννοια, είναι και αυτό ένα θετικό στοιχείο της αλλοπρόσαλλης σύνθεσης της Βουλής.

Και πάντως, δεν υπάρχει λόγος να φοβάται κανείς τους Σπαρτιάτες και τη «Νίκη». Ισως περισσότερο θα πρέπει κάποιος να ανησυχεί για τη μακρηγορία της Ζωής – αν για κάποιο λόγο θα πρέπει να παρακολουθεί τις συνεδριάσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News