Εφυγα από το σπίτι μου λίγο πριν τις 7 το απόγευμα της Παρασκευής και παρατήρησα κάτι περίεργο: τα φώτα του Δήμου στους γειτονικούς δρόμους δεν είχαν ανάψει. Σκέφτηκα ότι κάποια καθυστέρηση θα υπήρχε. Γύρω στις 10.30 το βράδυ επιστρέφοντας προς το σπίτι μου από την παραλιακή, διαπίστωσα ότι όλα τα φώτα ήταν σβηστά και η γειτονιά μου σαν σκηνικό για θρίλερ. Πίσσα σκοτάδι!

Στις 11.18, μη μπορώντας να το χωνέψω κι έχοντας μάθει ότι τα φώτα ήταν σβηστά ακόμη και στην παραλία, έστειλα ένα μήνυμα στον αρμόδιο αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος και Καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, Θανάση Παππά. Μετά από λίγα λεπτά, είδα με έκπληξη τα φώτα να αρχίζουν να ανάβουν. «Μη μου πεις ότι το έμαθες από μένα» του είπα. «Φυσικά», μου απάντησε.

Το μυαλό μου σταμάτησε. Ήταν δουλειά λίγων λεπτών για να αποκατασταθεί η ανωμαλία, αρκεί όμως να μάθαιναν οι αρμόδιοι ότι αυτή υπάρχει. Κανείς δεν έχει την απαίτηση από τον αντιδήμαρχο να κόβει ολονυχτίς βόλτες στη Θεσσαλονίκη για να ελέγχει αν ανάβουν τα φώτα, ή ολημερίς να βλέπει πού έχει σκουπίδια, έτσι; Αλλά αναρωτιέμαι, ένας άνθρωπος δε βρέθηκε να του πει;

Από τις 5.36 μ.μ. που ανάβουν, κανονικά τα φώτα το χειμώνα καθημερινά, μέχρι τις 11.18 μ.μ. πρέπει να πέρασαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από τους δρόμους που αναφέρω. Λογικά, ανάμεσά τους και κάποιοι από τους 3.400 εργαζομένους του δήμου Θεσσαλονίκης. Ένας απ’ όλους δε σκέφτηκε να ειδοποιήσει τους αρμοδίους για τη συσκότιση;

Όμως, υπάρχει και κάτι χειρότερο. Στην περιοχή της συσκότισης βρίσκεται το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς», στο οποίο διανυκτέρευσε το βράδυ της Παρασκευής ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας. Γύρω γύρω βρίσκονταν ένας μεγάλος αριθμός αστυνομικών. Ένας από αυτούς δε βρέθηκε να αναρωτηθεί, να αναστατωθεί, να πει ρε παιδιά τι γίνεται, είναι αυτό φυσιολογικό, γιατί απόψε δε βλέπουμε τη μύτη μας; Ένας; Για την ασφάλεια του πρωθυπουργού πρόκειται, διάολε!

Δεν ξέρω σε τι σόι χώρα μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τόση αδιαφορία από εμάς τους πολίτες αλλά και από εκείνους οι οποίοι θα έπρεπε να φροντίζουν για την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση μας. Να είναι από γενικότερη κόπωση; Να είναι από το αίσθημα ματαιότητας που μας διαλύει καθημερινά;

Απ’ ό,τι και να είναι, αυτό που ξέρω είναι ότι χθες το βράδυ ένιωσα ότι βαρέσαμε κι επισήμως διάλυση.

Black Friday με τα όλα της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News