«Οι γυναίκες πρέπει να βασίζονται στη γοητεία τους και όχι στα πτυχία και τις σπουδές τους, εάν θέλουν να προχωρήσουν στη ζωή» διατείνεται, σύμφωνα με τους Τimes του Λονδίνου, η συγγραφέας του βιβλίου «Το Savoir Vivre στον 21ο αιώνα» και χήρα του Εντμόντ Ρότσιλντ, της γνωστής δυναστείας των εβραίων τραπεζιτών, Ναντίν ντε Ρότσιλντ.

Η γαλλίδα συγγραφέας και πρώην ηθοποιός έκανε το συγκεκριμένο σχόλιο κατά την προώθηση του τελευταίου της βιβλίου με τίτλο «Très chères baronnes de Rothschild», το οποίο κυκλοφορεί, την ώρα που η ίδια έχει ήδη κλείσει τα 90 της χρόνια. Το βιβλίο αφορά σε επτά γυναίκες, μέλη της τραπεζικής δυναστείας Ρότσιλντ, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας. Σημειώνεται ότι η καθαρή περιουσία της Ναντίν ντε Ρότσιλντ εκτιμάται πως ανέρχεται σε 100 εκατ. δολάρια.

Η 90χρονη συγγραφέας χρησιμοποίησε τις συνεντεύξεις που είχε δώσει η ίδια σε γαλλικά μέσα ενημέρωσης, επιχειρώντας να πείσει ότι η επιστροφή στις παραδοσιακές παριζιάνικες αξίες είναι υψίστης σημασίας για τη χώρα της, η οποία, όπως είπε, «είναι σε μια διαρκή και μακρά μάχη με τον αμερικανικού τύπου φεμινισμό».

Εξήγησε, δε, πώς κατάφερε να αναδειχθεί, ξεκινώντας ως ένα κορίτσι με ταπεινή καταγωγή και καταλήγοντας να παντρευτεί τον Εντμόντ ντε Ρότσιλντ, τον αείμνηστο δισεκατομμυριούχο χρηματιστή, που ήταν από τους πιο ισχυρούς άνδρες στη Γαλλία. Μέσω αυτού του γάμου, της δόθηκε η δυνατότητα να ενταχθεί στην υψηλή κοινωνία και να συχνάζει σε γκαλά, μαζί με παγκόσμιους ηγέτες και προσωπικότητες, από την Τζάκι Κένεντι μέχρι τον αείμνηστο πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν.

«Ηθελα να παντρευτώ έναν άνδρα που θα μου έδινε μια ευκαιρία» λέει. «Δεν ήμουν σίγουρη σε ποια κατηγορία θα ανήκε, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν ο υδραυλικός».

Η βαρόνη Ρότσιλντ, όπως της αρέσει να την αποκαλούν, μίλησε επίσης για το κίνημα #MeToo, το οποίο όπως είπε «έχει κάνει μαλθακούς τους άνδρες, την ίδια ώρα που οι γυναίκες χάνουν ολοένα και περισσότερο τη γοητεία τους». Παράλληλα, όπως υποστηρίζει, το συγκεκριμένο κίνημα «ήταν μια καταστροφή για τους εκλεπτυσμένους τρόπους», τους οποίους η ίδια προσπαθεί να ενθαρρύνει μέσω του βιβλίου της, που αφορά στο Savoir Vivre.

«Οι συμβουλές μου δεν είναι καθόλου της μόδας», παραδέχτηκε σε συνέντευξή της στη γαλλική δημόσια ραδιοφωνία France Inter, προσθέτοντας: «Ούτε η εθιμοτυπία (ο συνήθης κώδικας ευγενικής συμπεριφοράς στην κοινωνία ή μεταξύ των μελών ενός συγκεκριμένου επαγγέλματος ή μιας ομάδας) δεν είναι πλέον της μόδας. Αλλά στα ’90s, μπορώ να το πω με βεβαιότητα, το να ήταν κανείς γοητευτικός συνιστούσε σίγουρα κομμάτι της επιτυχίας του».

Εχοντας μεγαλώσει στο Παρίσι, η Ναντίν ντε Ρότσιλντ έφυγε από το σπίτι σε ηλικία 14 ετών, προκειμένου να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων. Τα επόμενα χρόνια δούλεψε ως μοντέλο για τον Ζαν-Γκαμπριέλ Ντομέργκ, τον πασίγνωστο ζωγράφο του 20ού αιώνα. Εκείνος της δίδαξε ότι υπάρχουν «δύο κατηγορίες γυναικών: αυτές που πετυχαίνουν στη ζωή και αυτές που δεν θα τα καταφέρουν ποτέ».

«Η πρώτη ομάδα έχει σίγουρα γοητεία, η δεύτερη καμία» λέει σήμερα η βαρόνη Ρότσιλντ, προσθέτοντας ωστόσο ότι είναι λάθος να συγχέουμε τη γοητεία με την ομορφιά. «Γοητεία σημαίνει να χαμογελάς και να έχεις καλή διάθεση» λέει. «Η ομορφιά δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Για να μιλήσω για το τι κάνω εγώ, σηκώνομαι κάθε πρωί με καλή διάθεση και κάθε βράδυ πηγαίνω για ύπνο με καλή διάθεση, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που μπορεί να έχω. Επίσης, η γοητεία δεν έχει καμία σχέση με τη σεξουαλική αποπλάνηση», προσθέτει. «Αυτό έρχεται μετά».

Τη ρωτούν «αν οι γυναίκες σήμερα έχουν να κερδίσουν περισσότερα βασιζόμενες στην ευφυΐα, παρά στη γοητεία». Η Ρότσιλντ είναι κατηγορηματική: «Οχι, δεν συμφωνώ. Υπάρχουν γυναίκες που έχουν όλα τα πτυχία στη Γη, αλλά δεν τα καταφέρνουν ποτέ τελικά, επειδή είναι κακοπροαίρετες και με μούτρα από νωρίς το πρωί».

Στη συνέχεια, παραδέχεται ότι η γνωριμία της με τον Ζαν-Γκαμπριέλ Ντομέργκ τής άνοιξε την πόρτα στην πολιτιστική ελίτ της γαλλικής πρωτεύουσας. Οταν πήρε τους πρώτους ρόλους της ως χορεύτρια σε καμπαρέ, η ίδια πήγαινε κάθε μέρα σε καμπαρέ υποδυόμενη στ’ αλήθεια τη χορεύτρια, για να μπει στο «πετσί του ρόλου».

Το 1960, σε ένα δείπνο, γνώρισε τον Εντμόντ ντε Ρότσιλντ. «Πότε μπορώ να σε ξαναδώ; Είσαι η γυναίκα της ζωής μου», της είπε εκείνος. «Με σαγήνευσε ο δυναμικός χαρακτήρας του, η αρσενική δύναμη. Είχε μια κυριαρχική πλευρά και αυτό με ευχαριστούσε», θυμάται. Τελικά τον παντρεύτηκε, αφού ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό, και έγινε αυτό που περιγράφει ως «πρώτη κυρία», οργανώνοντας δείπνα και πάρτι κυνηγιού για τον σύζυγό της. Οι καλεσμένοι ήταν οι πρόεδροι της μεταπολεμικής Γαλλίας Ζορζ Πομπιντού και Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, αλλά και ηγέτες του Ισραήλ: ο Γιτζάκ Ράμπιν, η Γκόλντα Μέιρ, ο Αριέλ Σαρόν και ο Σιμόν Πέρες.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Ναντίν ντε Ρότσιλντ απέκτησε το δικό της «όνομα» στη Γαλλία, καθώς δημοσίευσε τον οδηγό για καλούς τρόπους, «Το Savoir-Vivre στον 21ο Αιώνα». Οπως η ίδια είπε στη γαλλική εφημερίδα «Le Parisien», το βιβλίο γνώρισε τέτοια επιτυχία, που μεταφράστηκε σε «κάθε γλώσσα, εκτός ίσως από τα Ζουλού». Μετά τον θάνατο του συζύγου της, το 1997, λέγεται πως η γαλλίδα συγγραφέας απέρριψε πρόταση γάμου από τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ, τον αμερικανό τραπεζίτη.

Σήμερα «είναι απογοητευμένη από το γαλλικό κράτος», αφού «δεν υπάρχει πλέον πουθενά εθιμοτυπία». «Οι άνθρωποι δεν φοράνε πια γραβάτες, κυκλοφορούν παντού με τζιν» λέει. Παράλληλα, υποστηρίζει πως, όταν ξέσπασε το κίνημα #MeToo στη Γαλλία, «έκανε τους άνδρες πιο μαλθακούς. Πλέον, δεν μπορούν να ρισκάρουν και δεν τολμούν να πουν λέξη». Οσο για τις γυναίκες, «τους λείπει εντελώς η γοητεία», λέει στην εφημερίδα Le Parisien.

Η «γαλλική αντίδραση»

Η Nαντίν ντε Ρότσιλντ δεν είναι η μόνη Γαλλίδα που δηλώνει την αντίθεσή της στο κίνημα #MeToo. Σύμφωνα με μια ανοιχτή επιστολή που υπεγράφη από 100 γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της ηθοποιού Κατρίν Ντενέβ, και δημοσιεύθηκε το 2018, το κίνημα ήταν μια επίθεση στη γαλλική τέχνη της αποπλάνησης και της γενναιοδωρίας.

«Ως γυναίκες δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε αυτόν τον φεμινισμό που, πέρα από την καταγγελία της κατάχρησης εξουσίας, παίρνει τη μορφή μίσους για τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα», ανέφερε η επιστολή. Η συγγραφέας Σάρα Σίσε, η οποία βοήθησε στη σύνταξη της επιστολής, δήλωσε: «Συμφωνούμε ότι η σεξουαλική βία είναι έγκλημα, αλλά η επίμονη ή και καμια φορά αδέξια συνομιλία ενός άνδρα με μια γυναίκα δεν μπορεί να θεωρείται αδίκημα. Τι έχουμε δει μετά το #MeToo; Εχουμε δει άνδρες να καταγγέλλουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι το μόνο τους λάθος είναι ότι επέμεναν κάπως στα γραπτά μηνύματα ή ότι προσπάθησαν να κλέψουν ένα φιλί ή να αγγίξουν ένα γόνατο. Δεν είναι και τόσο δραματικό αυτό». 

Η φιλόσοφος και ψυχαναλύτρια Σαμπίν Προκχορί μίλησε για το συγκεκριμένο θέμα στο βιβλίο της «Le Mirage #MeToo», που κυκλοφόρησε το 2021. Υποστήριξε ότι οι οπαδοί του κινήματος ασκούν «πνευματική τρομοκρατία», θεωρώντας «βλάσφημο» όποιον τολμά να εκφράσει μια διαφορετική άποψη από τη δική τους για το #MeToo.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News