Με δύο δεδομένα στα υπ’ όψιν, ότι επίκεινται οι εκλογές για την Ευρωβουλή και ότι οι ιδιόρρυθμοι Γάλλοι, στις προεδρικές εκλογές τουλάχιστον, δεν ψηφίζουν υπέρ ενός κόμματος αλλά εναντίον κάποιου άλλου, η Corriere della Sera ασχολήθηκε με τις προοπτικές του κόμματος της Μαρίν Λεπέν, του Rassemblement National (RΝ), επιγόνου του Εθνικού Μετώπου. Θύμισε, βέβαια, ότι στις προεδρικές εκλογές ο Εμανουέλ Μακρόν δεν μπορεί να είναι εκ νέου υποψήφιος και ότι προς το παρόν υπάρχει κενό υποψηφιότητας στον χώρο της φιλελεύθερης Κεντροδεξιάς.

Το ερώτημα που έθεσε και στον τίτλο του κειμένου της απηχεί την αγωνία που διατρέχει το δημοσίευμα, όχι για τις ευρωεκλογές φυσικά (η Λεπέν είναι «συστημική» όσον αφορά το αναπότρεπτο του ευρωενωσιακού παρόντος και μέλλοντος της Γαλλίας), αλλά για τη δυναμική που η ίδια και το κόμμα της θα αποκτήσουν αν κάνουν έναν ευχάριστο περίπατο στις κάλπες του Ιουνίου: «Είναι όντως ασταμάτητη η πορεία του λεπενισμού προς τη γαλλική προεδρία;»

Ο συντάκτης που επιμελήθηκε το κείμενο, ο Μάσιμο Νάβα, παραδέχθηκε ότι το ρετούς του RΝ ήταν επιτυχημένο: η Μαρίν απαλλάχθηκε από τα κραυγαλέα φασιστικά (και πατρικά) βαρίδια του παρελθόντος, έκανε πιο λάιτ το προφίλ της και πραγματοποίησε τον επιθυμητό για αυτήν εισοδισμό στα μορφωμένα και ανώτερα στρώματα της γαλλικής κοινωνίας.

Ο Νάβα κατέθεσε την ενόχλησή του για την απήχηση αυτής της μεταμόρφωσης: «Στο πρόγραμμά της κυριαρχούν τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, η κριτική των ευρωπαϊκών πολιτικών (η οποία όμως δεν κραδαίνει και τη σπάθα του ‘‘Frexit’’), η εσωτερική ασφάλεια και ο αυστηρός έλεγχος της μετανάστευσης. Αυτή η ρητορεία εισβάλλει όλο και περισσότερο στις καρδιές των Γάλλων. Αν η τάση εδραιωθεί στις ευρωπαϊκές εκλογές, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Γαλλία θα ξαναγράψει μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ευρώπης –απλώς θυμηθείτε την απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης– και ότι η αυτή η επιτυχία μπορεί να ανοίξει τον δρόμο στη Λεπέν για τα Ηλύσια».

Ο Ιταλός αναφέρθηκε στην ποιότητα των «μπροστινών» της Λεπέν, του βουλευτή-οικονομολόγου Ζαν-Φιλίπ Τανγκί, ο οποίος ετοιμάζει το οικονομικό πρόγραμμα των πρώτων 100 ημερών (μετά την ανάληψη της εξουσίας, εννοείται), και «του κολλητού της» Ζορντάν Μπαρντελά. Αμφότεροι είναι πολύ δημοφιλείς, λένε τα γκάλοπ. «Αλλά υπάρχουν και άλλα στελέχη με διευρυμένη επιρροή στην κοινωνία και δη σε ένα μέρος της αστικής και καλλιεργημένης ελίτ, η οποία μέχρι πρότινος απεχθανόταν τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο».

Ο Νάβα αμφισβήτησε, πάντως, το γνήσιο της μεταστροφής του RΝ, γράφοντας: «Αν η απόρριψη του αντισημιτισμού, της ξενοφοβίας, των νοσταλγών της Αλγερίας και των ξυρισμένων κεφαλών είναι καλλωπισμός ή συνιστά πραγματική αλλαγή φυσιογνωμίας, αυτό θα αποκαλυφθεί συν τω χρόνω και από τις συγκεκριμένες  επιλογές».

Την περασμένη Κυριακή, στη Μασσαλία, στο συλλαλητήριο για την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας των ευρωεκλογών, η Λεπέν κατήγγειλε το «παγκοσμιοποιητικό όραμα του Μακρόν, που υποδουλώνει τους ανθρώπους στην οικονομική και λογιστική λογική». Οι προνομιακοί συνομιλητές της είναι ο Ούγγρος Ορμπαν, οι Ιταλοί Μελόνι και Σαλβίνι, οι Ισπανοί του Vox και οι γερμανοί εξτρεμιστές του AfD («Εναλλακτική»).

Το RN τάσσεται κατά της εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ομως «οι νέοι Γάλλοι βλέπουν τον Μπαρντελά σαν τους άλλους πολιτικούς, μάλιστα ένα από τα βίντεό του στο TikTok έχει προβληθεί 8,5 εκατομμύρια φορές». Τα πράγματα δείχνουν να έχουν αλλάξει.

«Οι αντίπαλοί μας υποτιμούν το RN» λέει ο Τανγκί. «Δεν το καταλαβαίνουν, αλλά είμαστε έτοιμοι». Και ο Μακρόν σαν να έχει ψυλλιαστεί κατά πού φυσάει ο άνεμος: «Η μάχη κατά της Ακροδεξιάς δεν μπορεί πλέον να διεξάγεται με ηθικά επιχειρήματα» παραδέχτηκε. Και συμπλήρωσε τη φράση του σημειώνοντας ότι η «δαιμονοποίηση» της Λεπέν δεν αντέχει στην κοινωνιολογική αλλαγή ενός εκλογικού σώματος που, στη Γαλλία, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ζητά εσωτερική ασφάλεια και προστασία των συνόρων, ενώ αντιμετωπίζει με δυσπιστία την τεχνοκρατία των Βρυξελλών.

Ετσι, πολλοί αναλυτές στη Γαλλία προτιμούν να μιλούν για «εθνικιστικό» ή «λαϊκιστικό» κόμμα, παρά για ακροδεξιό με την αυστηρή έννοια του όρου, αφού η ανατροπή της Δημοκρατίας, ο αντικοινοβουλευτισμός και ο αντισημιτισμός, στοιχεία που ιστορικά έχουν προσδιορίσει αυτό το κίνημα, δεν δικαιώνονται πλέον, έγραψε ο Νάβα.

Στην ομιλία του στην ίδια συγκέντρωση της Μασσαλίας, ο Μπαρντελά μίλησε περί «μεγάλης ακύρωσης της Γαλλίας», που σηματοδοτείται από «υποχώρηση της Γαλλίας στο εσωτερικό, στην Ευρώπη και στον κόσμο, φθορά του κράτους και διχόνοια του έθνους». Το πιο εμβληματικό σύνθημα των λεπενιστών, για τις ευρωεκλογές τουλάχιστον, είναι: «Η Γαλλία επιστρέφει, η Ευρώπη αναγεννάται».

Ο Μπαρντελά προσδιόρισε το «διακύβευμα» των εφετινών ευρωεκλογών στα εξής φλέγοντα: «Η ‘‘Πράσινη Συμφωνία’’, από τη μια πλευρά, και το ‘‘Σύμφωνο Μετανάστευσης’’ από την άλλη. Αυτοί είναι οι δύο βασικοί πυλώνες της αποφασιστικής εκλογικής μάχης» είπε, δηλώνοντας επιπροσθέτως ότι οι ευρωεκλογές συνιστούν «δημοψήφισμα εναντίον της μεταναστευτικής αλλοίωσης». Φρόντισε, ωστόσο, να προειδοποιήσει (όχι το κοινό του, βέβαια) ότι το RΝ, εάν κυβερνήσει, δεν θα θέσει ζήτημα «Frexit»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News