Η πρόσφατη ανακάλυψη και δημοσίευση του ημερολογίου της Γιούνιτι Μίτφορντ έχει αναζωπυρώσει τις εικασίες σχετικά με τη φύση της σχέσης της  με τον ηγέτη των Ναζί. Οι καταγραφές της βρετανίδας αριστοκράτισσας στο δερματόδετο ημερολόγιο, που δημοσιεύθηκαν στην Mail Online ως ένα είδος μακάβριου φανζίν (μικρού περιοδικού) για τον Αδόλφο Χίτλερ, εκτείνονται από το 1935 έως το 1939, περιγράφοντας τον γκροτέσκο έρωτά της με τον άνθρωπο του οποίου το καθεστώς θα δολοφονούσε έξι εκατομμύρια Εβραίους στο Ολοκαύτωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Γραμμένα με κοριτσίστικο ύφος που κόβει την ανάσα, χρησιμοποιώντας κεφαλαία γράμματα και κόκκινο μελάνι όταν περιγράφει λεπτομερώς μία από τις 139 συναντήσεις της με τον Χίτλερ, αποτελούν ένα φρικιαστικό ανάγνωσμα, γράφει στην Telegraph η δημοσιογράφος και συγγραφέας Αννα Πάστερνακ (απόγονος της οικογένειας των ρώσων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων και ο θείος της Μπόρις Πάστερνακ, ο διάσημος συγγραφέας του μυθιστορήματος «Δόκτωρ Ζιβάγκο»).

Αυτή η ιστορική καταγραφή αποκαλύπτει ότι η τότε εικοσάχρονη Μίτφορντ ήταν αφελής και ανοήτως γοητευμένη από τον κατά 25 χρόνια μεγαλύτερό της «Φύρερ». Την εκθέτει, δε, ως μια ποταπή αντισημίτισσα όταν γράφει «Είμαι εβραιοφάγος» και «Εξασκούμαι στο να σκοτώνω Εβραίους». Η Μίτφορντ περιγράφει την πρώτη φορά που συνάντησε τον Χίτλερ ως «ΤΗΝ ΠΙΟ ΥΠΕΡΟΧΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ» και ονειροπολεί γράφοντας για «Αυτόν» σαν να ήταν κάποιος χαρακτήρας της Ενιντ Μπλάιτον (αγγλίδα συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας) μέσ’ στην τρελή  χαρά στο Μόναχο: «Ο Φύρερ ήταν ουράνιος… είναι ένας άγγελος».

Σε μια από τις πρώτες συναντήσεις τους δείχνει στον Χίτλερ ένα τεύχος της Vogue, έχει στην τσάντα της έναν λευκό αρουραίο που τον ονομάζει «Ράτουλαρ», αγοράζει μια μαϊμού, την οποία παίρνει μαζί της στο δείπνο και μετά την πηγαίνει πίσω απαιτώντας επιστροφή των χρημάτων της, και περιπλανιέται επί ώρες γύρω από την «Osteria Bavaria», το αγαπημένο εστιατόριο του Χίτλερ στο Μόναχο, περιμένοντάς τον σαν διαταραγμένη θαυμάστρια, ενώ καυχιέται για τη συλλογή της με τις 304 καρτ ποστάλ που τον απεικονίζουν. Ωστόσο, κάτω από τις εκκεντρικές απεικονίσεις της ζωής αυτής της αεράτης αριστοκράτισσας, τα ημερολόγιά της εγείρουν πιο σοβαρά ερωτήματα, υπογραμμίζει η Αννα Πάστερνακ στην Telegraph.

Ποια ήταν η σχέση της με τον Χίτλερ; Ηταν σεξουαλική; Γιατί δεν ανακρίθηκε όταν επέστρεψε στη Βρετανία το 1940, παρ’ όλο που ήταν η μόνη ξένη που είχε διεισδύσει στον στενό κύκλο του; Είναι βάσιμες οι φήμες ότι επέστρεψε στην πατρίδα της έγκυος και γέννησε ένα αγοράκι σε μαιευτήριο του Οξφορντσάιρ το 1940; Και αν ναι, θα μπορούσε να ήταν το παιδί του έρωτά της με τον Χίτλερ;

Μια λονδρέζα Βαλκυρία για τον Φύρερ

Η Γιούνιτι Βαλκυρία Φρίμαν-Μίτφορντ γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Αυγούστου 1914. Ηταν κόρη του λόρδου και της λαίδης Ρίντισντεϊλ και μία από τις έξι αδελφές Μίτφορντ (Νάνσυ, Πάμελα, Νταϊάνα, Γιούνιτι, Τζέσικα και Ντέμπορα), που για καιρό ασκούσαν μια σχεδόν φετιχιστική γοητεία γύρω τους. Η αριστοκρατική καταγωγή τους, η θεοπάλαβη ζαργκόν τους –αποκαλούσαν τον πατέρα τους Φαβρ και τη μητέρα τους Μουβ, ενώ η Γιούνιτι είχε το παρατσούκλι Μπόμπο– και το αστραφτερό δίκτυο των σχέσεών τους (ήταν εξαδέλφες του Ουίνστον Τσόρτσιλ από την πλευρά της συζύγου του Κλεμεντίν) τις έκαναν ακαταμάχητα γοητευτικές. Πήγαιναν, δε, τακτικά στο «Buck Pal» (τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ) για πάρτι και χορούς των ντεμπιτάντ.

Η μεγαλύτερη αδελφή της Μίτφορντ, η Νταϊάνα, την οποία η οικογένεια αποκαλούσε Νάρντι, ήταν μια διάσημη καλλονή που άφησε τον σύζυγό της, Μπράιαν Γκίνες, 2ο βαρόνο Μόιν, για τον Οσβαλντ Μόσλεϊ, ηγέτη της Βρετανικής Ενωσης Φασιστών. Σε αντίθεση με την Νταϊάνα, η Γιούνιτι Μίτφορντ ήταν άχαρη. Ξανθιά, με ύψος περίπου 1,80 μ. και, σύμφωνα με τον Τζο Κένεντι τζούνιορ (αδελφό του JFK) σε μια επιστολή που έγραψε στον πατέρα του, δεν ήταν «καθόλου όμορφη, αλλά είχε ωραία άρια εμφάνιση».

Θα άρεσε, όμως, στους Γερμανούς, καθώς το μεσαίο της όνομα ήταν Βαλκυρία. Ο παππούς της από την πλευρά του πατέρα της, Ρίντισντεϊλ, πρότεινε το Βαλκυρία, από τις σκανδιναβές πολεμίστριες στις όπερες του «Κύκλου του Δαχτυλιδιού» του Βάγκνερ, που ήταν φίλος του παππού. Αξιοσημείωτο, δε, είναι ότι η Μίτφορντ συνελήφθη στην πόλη… Σβάστικα του Οντάριο, όπου ο πατέρας της έψαχνε για χρυσό.

Είναι άγνωστο τι ήταν αυτό που έκανε τη Μίτφορντ να γοητευθεί από τον Χίτλερ, αλλά ήταν τόσο αποφασισμένη να τον γνωρίσει ώστε μετακόμισε στο Μόναχο σε ηλικία 20 ετών. Εκεί έμαθε γερμανικά και άρχισε να καταδιώκει τον ηγέτη των Ναζί. Υπάρχουν τόσες πολλές αναφορές για τις συναντήσεις της με τον Χίτλερ στην «Osteria Bavaria», που αναρωτιέσαι πώς έβρισκε χρόνο ο δικτάτορας για πολιτικές μηχανορραφίες όταν περνούσε τόσες ώρες ερωτοτροπώντας με τη Μίτφορντ ενώ «έτρωγε πέστροφα», σχολιάζει η Πάστερνακ στην Telegraph.

«Ηταν μια σχέση με πολύ έντονο φλερτ» λέει ο ιστορικός Τσαρλς Σπάισερ, συγγραφέας του «Coffee with Hitler: The British Amateurs Who Tried to Civilise the Nazis» («Καφές με τον Χίτλερ: Οι βρετανοί αματέρ που προσπάθησαν να εκπολιτίσουν τους Ναζί»). «Ετσι κι αλλιώς δεν νομίζω ότι υπάρχουν απτές αποδείξεις για σεξουαλική σχέση. Η σεξουαλικότητα του Χίτλερ, εξάλλου, ήταν μάλλον αμφίβολη. Επαιρνε πάρα πολλά ναρκωτικά και δεν ήταν κανένας Δον Ζουάν. Είχε όμως εμμονή με τα νεαρά κορίτσια και διατηρούσε μια ύποπτη σχέση με την ανιψιά του που αυτοκτόνησε. Ακόμα και αν υπήρχε ένα σεξουαλικό στοιχείο μεταξύ Γιούνιτι και Χίτλερ, δεν ήταν αυτό το πιο σημαντικό. Η έλξη τους ήταν πολύ πιο παράξενη και ψυχολογικά πιο περίπλοκη» υποστηρίζει.

Ο βρετανός ιστορικός πιστεύει ότι ο Χίτλερ, ο οποίος «γοητευόταν από την αγγλική αριστοκρατία και ήθελε να τη μιμηθεί», γοητεύθηκε από τον ιδιόρρυθμο τρόπο και τα πειράγματα της Μίτφορντ. «Η Γιούνιτι και η Νταϊάνα Μίτφορντ τού έφτιαχναν τη διάθεση. Δεν τον έπαιρναν εντελώς στα σοβαρά, κάτι που του άρεσε στις γυναίκες. Ο Χίτλερ και η Γιούνιτι ξεφύλλιζαν μαζί το “Tatler” προσπαθώντας να αποφασίσουν ποιον θα πυροβολούσαν ή θα φυλάκιζαν όταν θα εισέβαλλαν στη Βρετανία, αν η “Επιχείρηση Θαλάσσιος Λέων” πετύχαινε. Δεν επρόκειτο να βομβαρδίσει το Iτον [όπου πήγαινε ο αδελφός της Γιούνιτι, Τομ], γιατί ήθελε να το μετατρέψει σε σχολείο εκπαίδευσης για τους γιους των Ες Ες. Και η Γιούνιτι θα αποφάσιζε ποια αρχοντικά θα έπρεπε να προστατευθούν».

Η τελευταία καταχώρηση της Μίτφορντ στο ημερολόγιό της έγινε την 1η Σεπτεμβρίου 1939, την ημέρα που η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Δύο ημέρες αργότερα, σε ηλικία 25 ετών, ήταν τόσο αναστατωμένη από την προοπτική πολέμου μεταξύ Βρετανίας και Γερμανίας, που αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι στο πάρκο «Englischer Garten» του Μονάχου.

Δεν κατάφερε να αυτοκτονήσει και η σφαίρα παρέμεινε σφηνωμένη στο κρανίο της, οπότε αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Βρετανία με εγκεφαλική βλάβη. Σύμφωνα με τον Σπάισερ, γράφει η Πάστερνακ στην Telegraph, ο Χίτλερ ήταν αυτός «που κανόνισε να μεταφερθεί στο εχθρικό Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω Ελβετίας, με ειδικά τρένα που παρείχαν ιατρική φροντίδα. Είχε μόλις ξεκινήσει τον χειρότερο πόλεμο στον κόσμο, ωστόσο το γεγονός ότι αφιέρωσε χρόνο για να κάνει αυτές τις ρυθμίσεις υποδηλώνει την τρυφερότητα που υπήρχε στη σχέση τους».

Η Μίτφορντ έτυχε, σίγουρα, ιδιαίτερης προστασίας κατά την επιστροφή της στη Βρετανία. Παρά το γεγονός ότι είχε το μοναδικό προνόμιο να βρίσκεται στον στενό κύκλο του Χίτλερ, μετά το ξέσπασμα του πολέμου δεν ανακρίθηκε ποτέ. Ο ερευνητής δημοσιογράφος Μάρτιν Μπράιτ, ο οποίος το 2002 αποκάλυψε ότι ο αξιωματικός των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Γκάι Λίντελ εμποδίστηκε να της πάρει συνέντευξη, λέει: «Ο Γκάι Λίντελ προσπαθούσε να κάνει το σωστό για τη χώρα του σε μια στιγμή ακραίας κρίσης. Ιστορικά παραμένει ένα σοβαρό ερώτημα. Γιατί δεν ανακρίθηκε η Γιούνιτι; Υπήρχε η άποψη ότι μετά τον πυροβολισμό δεν ήταν σε θέση να δώσει συνέντευξη. Ωστόσο αυτή η ιδέα του ατόμου με περιορισμένες διανοητικές ικανότητες που δεν μπορούσε να αρθρώσει λόγο δεν ευσταθεί, διότι γνωρίζουμε ότι το 1941 είχε σχέση με έναν αεροπόρο της RAF».

Και προσθέτει: «Υπάρχει η υπόνοια ότι παρενέβη ο Τσόρτσιλ. Για μένα, όμως, ενδιαφέρον έχει το ταξικό στοιχείο. Υπήρχε ένας κανόνας για τους “κανονικούς” ανθρώπους και ένας άλλος κανόνας για την αριστοκρατία, ακόμα και για όσους υποστήριζαν τη ναζιστική Γερμανία. Υπήρχε ένα στοιχείο του τύπου “πώς τολμάς;” Πρόκειται για μια ειδική κατηγορία ανθρώπων, που δεν ανακρίνονται».

Η Πάστερνακ σημειώνει, επιπλέον, στην Telegraph ότι υπάρχει άλλη μια θεωρία, την οποία διερεύνησε ο Μπράιτ στο ντοκιμαντέρ του «Hitler’s British Girl», σύμφωνα με την οποία η Μίτφορντ ήταν έγκυος όταν επέστρεψε στην Αγγλία. Μήπως, λοιπόν, αυτός ήταν ο λόγος που γλίτωσε την ανάκριση; Ο Μπράιτ ανακάλυψε ότι μετά την επιστροφή της από τη Γερμανία η Μίτφορντ πήγε σε ένα μαιευτήριο για αριστοκράτισσες στο χωριουδάκι Γουίγκιντον του Οξφορντσαϊρ. Η ανιψιά της γυναίκας που διηύθυνε το μαιευτήριο τηλεφώνησε στον Μπράιτ και του είπε ότι η θεία της είχε εκμυστηρευτεί στην οικογένειά της ότι η Μίτφορντ είχε γεννήσει ένα αγοράκι, το οποίο αργότερα δόθηκε για υιοθεσία. Και όταν ρωτήθηκε ποιος ήταν ο πατέρας, η Μίτφορντ φέρεται να είπε ότι το μωρό «ήταν του Χίτλερ».

«Είναι πολύ δύσκολο να βγάλουμε συμπεράσματα για το αν ήταν έγκυος ή όχι», λέει ο Μπράιτ, «αλλά δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι η ανιψιά της γυναίκας που διηύθυνε το μαιευτήριο έλεγε ψέματα. Ηταν θέμα συζήτησης στην κοινωνία του Λονδίνου εκείνη την εποχή ότι η Γιούνιτι ήταν έγκυος. Για τις φήμες υπήρχαν πολλές πηγές σε διάφορα ημερολόγια. Είναι πιθανό, λοιπόν, να απέκτησε ένα μωρό με τον Χίτλερ».

Η Γιούνιτι Μίτφορντ πέθανε το 1948, σε ηλικία 33 ετών, από μόλυνση του τραύματος από τη σφαίρα στο κεφάλι της.

Ισως η πιο εξοργιστική πτυχή των ημερολογίων της είναι ότι δεν απαντούν στα κρίσιμα ερωτήματα, υπογραμμίζει η Αννα Πάστερνακ στην Telegraph. «Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε ποια ήταν η σχέση της Γιούνιτι με τον Χίτλερ» συμφωνεί ο Μπράιτ. «Είναι ξεκάθαρο ότι είχε μια εμμονική σχέση μαζί του και με τον φασισμό, τον οποίο εξιδανίκευε. Τα ημερολόγια καταγράφουν τον τρομακτικό αντισημιτισμό της και δείχνουν ότι μέσα της υπήρχε μια εντελώς ανήθικη μαύρη τρύπα».

Παρ’ όλες τις συγκλονιστικές φλυαρίες, που έγραφε η Μίτφορντ για τον Φύρερ με το κόκκινο μελάνι της, δεν είμαστε πιο κοντά στο να μάθουμε αν είχε σεξουαλική σχέση μαζί του ή όχι. Αν, δε, το έκανε, παραμένει η πιθανότητα να ζει σήμερα στην Βρετανία ένας απόγονος του Χίτλερ.

«Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς πώς θα ήταν η ζωή για οποιοδήποτε παιδί της Γιούνιτι, πόσο μάλλον για ένα παιδί που θα είχε πατέρα έναν υψηλά ιστάμενο ναζιστή» λέει, τέλος, ο Μπράιτ. «Αν πράγματι συνέβη, ας ελπίσουμε ότι το παιδί αυτό δεν ανακάλυψε ποτέ την καταγωγή του».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News