Μόνη λύση για την περίπτωση της Βενεζουέλας είναι η διενέργεια προεδρικών εκλογών, όχι βουλευτικών. Είναι ένα κακό αστείο η θέση του Νικολάς Μαδούρο υπέρ της διεξαγωγής νέων βουλευτικών εκλογών – και ακόμη χειρότερο, αν ερμηνεύεται ως χειρονομία καλής θέλησης και φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος του. Διότι αμφισβητούμενη είναι η εκλογή του Μαδούρο στην προεδρία, όχι η εκλογή του Κοινοβουλίου η οποία ήδη συνιστά νίκη της αντιπολίτευσης. Ο παρανόμως εκλεγείς άρχων του Καράκας προτείνει λοιπόν να παραμείνει αυτός στον θώκο του και να διαλυθεί η νομίμως συγκροτηθείσα Βουλή. Τι ωραίο αστείο!

Η παραπάνω τοποθέτηση είναι του Λοράν Ζοφρέν, διευθυντή της γαλλικής αριστερής εφημερίδας Libération.

Βέβαια, στο άρθρο αναφέρονται οι ενστάσεις όσων αντιτάσσονται στην ανάμειξη των ΗΠΑ στα λατινοαμερικανικά πράγματα αφότου ο πρόεδρος των ΗΠΑ -«με την ελεφάντινη αδεξιότητά του»- ενεργοποίησε αντι-ιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά. Ομως αυτή η αναφορά γίνεται ώστε να καταδειχθούν οι αντιφάσεις των αντιδρώντων.

Στον Γάλλο αριστεριστή Ζαν-Λικ Μελανσόν απευθύνεται η Libération γράφοντας ότι δεν γίνεται να υπερασπίζεσαι τα Κίτρινα Γιλέκα όταν εισπράττουν κρατική καταστολή και σοβαρούς τραυματισμούς και να μην υπερασπίζεσαι τους καταπιεσμένους Βενεζουελάνους που θρηνούν για «τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων μέσα σε λίγες εβδομάδες». Κρίνει ως θρασεία τη στάση της Ανυπότακτης Γαλλίας (έτσι λέγεται το κόμμα του Μελανσόν) που στηρίζει τόσο τα Κίτρινα Γιλέκα όσο και τις «χακί στολές του Μαδούρο». Και υπενθυμίζει ότι έξι ευρωπαϊκές χώρες -«μεταξύ των οποίων δύο με αριστερές κυβερνήσεις, η Ισπανία και η Πορτογαλία»- αναγνώρισαν τον Χουάν Γκουαϊντό, «αυτήν την εξέχουσα προσωπικότητα της αντιπολίτευσης», ως προσωρινό πρόεδρο μέχρι τη διεξαγωγή νέων προεδρικών εκλογών.

Για τον Μαδούρο και το καθεστώς του γράφει τα ακόλουθα: «Ο διάδοχος του Τσάβες, πιο παχουλός, πιο καταπιεστικός, κατέστρεψε τη χώρα του. Θρονιασμένος στα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της Γης, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να μειώσει το ΑΕΠ της Βενεζουέλας στο μισό, να οδηγήσει τον λαό στη δυστυχία, να προκαλέσει την αναγκαστική εξορία δύο εκατομμυρίων συμπατριωτών του. Υποστηριζόμενος από έναν στρατό που μαστίζεται από τη διαφθορά, ο Μαδούρο αντιστάθηκε σε όλες τις διαμαρτυρίες χρησιμοποιώντας μια πολύμορφη και βίαιη καταστολή».

Αδιάβλητες προεδρικές εκλογές λοιπόν, λέει η Libération: «Τότε θα δούμε αν αυτό το λαϊκιστικό καθεστώς έχει τη συναίνεση του λαού».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News