Το ματς είχε πάθος, φοβερές μονομαχίες, νεύρα, μα ελάχιστη ποιότητα. Στο πρώτο του 45λεπτο δεν καταγράφηκε ούτε μια τελική προσπάθεια προς τις δυο εστίες. Είχε και λάθη. Πολλά λάθη. Ενα από αυτά (αυτογκόλ στο 43’) έκρινε το αποτέλεσμα. Το άγχος των δυο ομάδων ήταν, απολύτως, δικαιολογημένο. Γιατί ο τελικός των πλέι-οφ της Τσάμπιονσιπ, της Β’ Κατηγορίας του αγγλικού πρωταθλήματος, είναι το παιχνίδι με το μεγαλύτερο οικονομικό έπαθλο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Διαφημίζεται ως «ο αγώνας των 200 εκατομμυρίων». Σε βάθος χρόνου, το κέρδος για τον νικητή μπορεί να ξεπεράσει τα 300 εκατ. ευρώ. Αδιανόητο ποσό. Μια μέρα νωρίτερα, οι θριαμβευτές στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (Ρεάλ Μαδρίτης) εισέπραξαν 20,1 εκατ. ευρώ. Μόλις 5 εκατομμύρια περισσότερα από τους φιναλίστ (Λίβερπουλ).

Κυριακή βράδυ στο «Γουέμπλεϊ», 80.019 θεατές και 162 χώρες σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση παρακολούθησαν τη «μονομαχία» της Νότιγχαμ Φόρεστ, του Βαγγέλη Μαρινάκη, με τη Χάντερσφιλντ, για μια θέση στην Πρέμιερ Λιγκ της προσεχούς σεζόν. Το highlight της αγωνίας που επικρατούσε στις εξέδρες, το έδωσε ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, όταν ο φακός τον συνέλαβε να κάνει τον σταυρό του, λίγα λεπτά πριν από τη λήξη της αναμέτρησης. Ηταν πολλά τα λεφτά. Αλλά και οι στιγμές, ιστορικές.

Η Φόρεστ, που βρισκόταν «μια ανάσα» από την επιστροφή της στην Πρέμιερ Λιγκ έπειτα από 23 χρόνια απουσίας, δεν είναι όποια κι όποια. Είναι η πρώτη αγγλική ομάδα που έφτασε στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών, το 1979 και το 1980, μετά τη Λίβερπουλ του Σάνκλι και του Πέισλι. Τα δυο αστέρια που έραψε στη φανέλα της τη σεζόν 2008-2009, 30 χρόνια μετά την πρώτη κατάκτηση, τα φοράει ακόμη. Σε ανάμνηση εκείνων των θριάμβων, που είχαν καταπλήξει την ποδοσφαιρική Ευρώπη, και των πρωταγωνιστών τους: του εμβληματικού προπονητή, Μπράιαν Κλαφ, του θρυλικού γκολκίπερ, Πίτερ Σίλτον, του πρώτου μαύρου παίκτη που αγωνίστηκε στο αγγλικό πρωτάθλημα, Βιβ Αντερσον, του Τρέβορ Φράνσις, του Τζον Ρόμπερτσον, του Αρτσι Γκέμιλ, του Μάρτιν Ο’ Νιλ… Είναι, επίσης, ένας από τους συλλόγους που έχουν υπογράψει την ιδρυτική διακήρυξη της Πρέμιερ Λιγκ. Αλλά από το 1999 μέχρι χθες, περιπλανιόταν μεταξύ Τσάμπιονσιπ και Λιγκ Ουάν (Γ’ Κατηγορία).

Οχι, πια! Το σφύριγμα της λήξης τη λύτρωσε από αυτή την περιπέτεια, που έμοιαζε ατελείωτη. Ο 42χρονος ουαλός προπονητής της, Στιβ Κούπερ, ένας από τους πρωταγωνιστές της μεγάλης επιστροφής, χρειάστηκε χρόνο για να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Εμεινε για λίγο καθισμένος στον πάγκο, με τα χέρια του να κρύβουν το πρόσωπό του. Υστερα σηκώθηκε, πλησίασε την κάμερα και προσπάθησε να πει δυο λόγια, όμως οι παίκτες του τον διέκοψαν. Ορμησαν προς το μέρος του και τον σήκωσαν στα χέρια. Μαζί με τον κόουτς και τους παίκτες, οι 36.475 οπαδοί της Φόρεστ που είχαν καταφέρει να βρουν εισιτήριο (οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 100.000) αποθέωναν και τον Μαρινάκη.

Παρά τις μεγάλες επιτυχίες του Ολυμπιακού του, αυτή είναι, ίσως, η κορυφαία του στιγμή ως ποδοσφαιρικού παράγοντα. Πριν εξαγοράσει τον αγγλικό σύλλογο, τον Μάιο του 2017, πολλοί είχαν επιχειρήσει να τον «αναστήσουν». Κάποιοι είπαν μεγάλα λόγια, όμως χρήματα δεν έβαλαν αρκετά. Κάποιοι άλλοι έβαλαν χρήματα, και τα έχασαν. Στις προγραμματικές του δηλώσεις, στο BBC, ο έλληνας εφοπλιστής είχε τονίσει: «Εγώ δεν δίνω υποσχέσεις, μόνο πραγματοποιώ». Πέντε χρόνια μετά, δικαιούται να υπερηφανεύεται ότι έσωσε μια ομάδα – σύμβολο για το αγγλικό ποδόσφαιρο, χωρίς αλόγιστες σπατάλες, αλλά με μεθοδικότητα, οργάνωση και υπομονή. Αξιοποιώντας τις εμπειρίες του από τον Ολυμπιακό, ακόμη και στενούς του συνεργάτες που υπηρέτησαν στον Πειραιά, όπως τον Σωκράτη Κομινάκη και τον Γιάννη Βρέντζο.

Εξυγίανε τα οικονομικά του club, κατασκεύασε υποδομές, μείωσε τις τιμές των εισιτηρίων για να γεμίζει το «Σίτι Γκράουντ», και άρχισε να αγοράζει παίκτες που δεν ήταν «ονόματα», αλλά άξιζαν πραγματικά. Ακόμη και κάποιους που βρίσκονταν… στα αζήτητα της παρακάτω Κατηγορίας, όπως ο Μπρέναν Τζόνσον, που σήμερα τον ζητούν ομάδες της Πρέμιερ για 10-15 εκατ. ευρώ. Δεν απογοητεύτηκε ούτε όταν, έπειτα από τέσσερις σεζόν στο τιμόνι της, στην αρχή της σεζόν είδε τη Φόρεστ στην τελευταία θέση της κατάταξης στην Τσάμπιονσιπ.

Είχε, ήδη, δρομολογήσει μεγάλες αλλαγές. Τον Ιούλιο του 2021 προσέλαβε για μάνατζερ τον 36χρονο, άλλοτε παίκτη του MLS, Ντέιν Μέρφι, που εφέτος ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος CEO στην Τσάμπιονσιπ. Κι εκείνος έφερε τον Κούπερ, για να αντικαταστήσει τον Κρις Χάουτον. Πάει κι αυτός για «προπονητής της χρονιάς». Οταν ανέλαβε, τον Σεπτέμβριο του 2021, η ομάδα μετρούσε έξι ήττες στα οκτώ πρώτα ματς της σεζόν, και μόλις τέσσερις βαθμούς. Οκτώ μήνες μετά, έπειτα από έναν καταπληκτικό δεύτερο γύρο, κάνει τα σχέδιά της για την Πρέμιερ Λιγκ. Το είχε πει και ο Γίργκεν Κλοπ, όταν η Λίβερπουλ απέκλεισε τη Φόρεστ στους «8» του Κυπέλλου Αγγλίας: «Ο Στιβ Κούπερ κάνει σπουδαία δουλειά εδώ». Και δεν ήταν μια φιλοφρόνηση για έναν συνάδελφό του που έχει δηλώσει «φαν» της Λίβερπουλ. Ο Γερμανός το είπε, επειδή το πίστευε.

Ακολουθώντας τη Φούλαμ του Μάρκο Σίλβα (πρώην προπονητή του Ολυμπιακού) και την Μπόρνμουθ, που είχαν προβιβαστεί απευθείας στη μεγάλη κατηγορία, η Φόρεστ μπορεί να καρπωθεί από 200 εκατ. ευρώ (σε βάθος τριετίας) έως 350 εκατ. ευρώ (σε βάθος πενταετίας). Σύμφωνα με το Sports Business Group της Deloitte, το ακριβές ποσό θα εξαρτηθεί από το αν ο σύλλογος θα διατηρηθεί στην Πρέμιερ Λιγκ και τη μεθεπόμενη σεζόν (2023-2024), αλλά και από τη θέση που θα καταλάβει του χρόνου. Οι οικονομικές προοπτικές της Φόρεστ είναι ιδιαιτέρως θετικές, επειδή, χάρη στον Κλαφ, εξακολουθεί να είναι μια ομάδα που έχει υποστηρικτές σε όλο τον Κόσμο.

Βεβαίως, ένα μεγάλο μέρος των εσόδων θα επενδυθεί, ώστε η ομάδα να εμφανιστεί ανταγωνιστική και να… επιβιώσει απέναντι στα «θηρία» που θα κληθεί να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά στον 21ο αιώνα. Επίσης, για ένα «λίφτινγκ» στο «Σίτι Γκράουντ» των 30.000 θέσεων, το οποίο στο προσεχές αγγλικό πρωτάθλημα θα είναι το πιο παλιό γήπεδο της Πρέμιερ Λιγκ. Ανοιξε τις πύλες του το 1898, και ανακαινίστηκε για τελευταία φορά το 1996. Αρχαίο, αλλά γεμάτο Ιστορία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News