415
|

Μία φραντζόλα ανθρωπιάς

Μία φραντζόλα ανθρωπιάς

Διάβασα στο ίντερνετ πριν λίγες μέρες, πως δύο αλυσίδες καταστημάτων-φούρνων (εδώ και εδώ) μοιράζουν δωρεάν ψωμί σε άνεργους, άπορους, πολύτεκνους και συνταξιούχους.

Χθες το πρωί εκεί που έπινα καφέ στην αγαπημένη μου καφετέρια δίπλα στο σπίτι μου, με πλησιάζει ένας άντρας γύρω στα σαράντα, με εμφανή τα σημάδια της φτώχειας και της ταλαιπωρίας πάνω του, μου τείνει το δεξί του χέρι και μουρμουρίζει “κάτι για να φάω”. Θυμήθηκα αυτά που είχα δει στο διαδίκτυο, και του λέω, γιατί δεν πας εδώ πιο πέρα, στον φούρνο τάδε, μοιράζουν δωρεάν ψωμί σε άπορους και άστεγους. Έδειξε έκπληξη και ενδιαφέρον. Πού είναι αυτό με ρώτησε. Θα πας ευθεία τον δρόμο αυτόν και μόλις φτάσεις στη λεωφόρο, είναι στο αριστερό σου χέρι. Έδειχνε σαστισμένος. Είναι πολύ κοντά του λέω, στα πενήντα μέτρα. Με ευχαρίστησε και ξεκίνησε. Τι απέγινε δεν ξέρω.

Ξέρω όμως πως σήμερα το πρωί πήγα εγώ ο ίδιος στον φούρνο να δω από κοντά πως γίνεται το όλο σκηνικό. Μπαίνω στον διάδρομο του καταστήματος. Αριστερά μου οι πάγκοι με τα διάφορα προϊόντα και πίσω τους πωλήτριες και πωλητές. Προχωρώντας με πλησιάζει μια κοπέλα και με ρωτάει “πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;”. Της λέω πως ήρθα για το δωρεάν ψωμί που διανέμουν, και μου λέει από εδώ παρακαλώ. Την ακολουθώ και με αφήνει μπροστά σε μία πωλήτρια που πουλά διάφορα είδη ψωμιού και φραντζόλες. Λέω στην πωλήτρια γιατί ήρθα και μου λέει, βέβαια, να σας βάλω μια φραντζόλα χωριάτικο; Κάνω ναι με ένα νεύμα. Παίρνει τη φραντζόλα, την τυλίγει σ’ ένα χαρτί και μου τη δίνει. Θέλετε να σας δείξω την ταυτότητά μου, τη ρωτάω. Όχι δεν χρειάζεται μου απαντά με χαμόγελο. Την ευχαριστώ και ετοιμάζομαι να φύγω. Σας αρέσει το ψωμί ολικής αλέσεως; με ρωτάει. Και πριν καλά-καλά απαντήσω μου τυλίγει μια φραντζόλα μαύρο ψωμί και μου τη δίνει. Έχω και δύο αποδείξεις, μία για κάθε φραντζόλα, με το είδος του ψωμιού και αναγραφόμενη τιμή 0.01 ευρώ. Φεύγω εντυπωσιασμένος από αυτό που μόλις έζησα.

Και μην μου απαντήστε κυνικά ότι έτσι διαφημίζεται ο συγκεκριμένος φούρνος. Και λοιπόν; Κακό είναι; Θα απαντήσω πως είναι αυτό που λένε στα αγγλικά μια win-win κατάσταση. Και οι δυο πλευρές είναι κερδισμένες. Στο γκρίζο οικονομικό τοπίο που μας περιβάλλει, και που απ’ ό,τι φαίνεται σύντομα θα γίνει μαύρο, τέτοιες και άλλες πρωτοβουλίες ανθρωπιάς (δωρεάν συσσίτια, μοίρασμα τροφής σε άστεγους στο στέκι τους (εδώ), παροχή δωρεάν στέγης σε άστεγες οικογένειες, καλάθια τροφίμων στα σούπερ μάρκετ, κ.ά., είναι πολύτιμες και είναι οι μόνες που μπορούν να κρατήσουν την κοινωνία μας όρθια και ανθρώπινη. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News