Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια! Εδώ ο κόσμος καίγεται με τα πακέτα των μέτρων, τα ισοδύναμα, τη δόση, τα δάνεια, το χρέος, την τρόικα που ζητάει αίμα, κι εγώ αποφάσισα να γράψω για τις γυναίκες. Αλλά καθώς παρακολουθούμε καθημερινά τους ισχυρούς της γης στην οικονομία και στην πολιτική να χειρίζονται τις υποθέσεις του κόσμου, είναι αξιοσημείωτο ότι οι γυναίκες, το μισό του πληθυσμού, βρίσκονται, ΑΚΟΜΗ, αποκλεισμένες από τα κέντρα των αποφάσεων. Είναι πολύ εύγλωττες οι εικόνες της επικαιρότητας με τους δεκάδες και εκατοντάδες άνδρες να κατακλύζουν τις οθόνες μας σε συνδιασκέψεις κορυφής, σε συνεδριάσεις διεθνών οργανισμών, κοινοβουλίων, υπουργικών συμβουλίων, ΔΣ τραπεζών και επιχειρήσεων, σε πάνελ της τηλεόρασης, σε ημερίδες, συνέδρια, κομματικά γραφεία, σε επιτροπές κυβερνητικές, ακαδημαϊκές, επιστημονικές, με την περιστασιακή παρουσία token (δειγμάτων) γυναικών. Άντρες, άντρες, άντρες, εκατοντάδες άντρες, που κινούνται με αυτοπεποίθηση και αμεριμνησία στη διεθνή και εγχώρια σκηνή σαν να είναι ο φυσικός τους βιότοπος, σαν να το δικαιούνται, χωρίς καν να τους περνάει από το μυαλό ότι το μισό του πληθυσμού βρίσκεται στη σκιά, στην αφάνεια, σαν να μην υπάρχει, ή να υπάρχει στα παρασκήνια για να το διοικούν και να το διαφεντεύουν. Το πρόβλημα όχι απλώς δεν τους απασχολεί, αλλά ούτε καν το βλέπουν (και το ρήμα ‘βλέπω’ το χρησιμοποιώ κυριολεκτικά). Δεν μπορούν να το δουν γιατί είναι τόσο οικείο φαινόμενο που γίνεται μέρος ενός αδιάφορου σκηνικού, ένα συνηθισμένο τοπίο που περνά απαρατήρητο. Μόνο όσοι είναι ευαίσθητοι στο θέμα αυτό, άνδρες και γυναίκες, βλέπουν το πρόβλημα και προσπαθούν να κάνουν κάτι γι’ αυτό.

Έτσι τις τελευταίες μέρες,
• η βρετανίδα Σάρον Μπόουλς, επικεφαλής της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε την απόφαση των συντονιστών της επιτροπής να αναβάλουν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, την ακρόαση του Υβ Μέρς, τραπεζίτη από το Λουξεμβούργο, διότι στο ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο οποίο επρόκειτο να τοποθετηθεί δεν υπάρχει καμία γυναίκα. (Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί ωστόσο να μπλοκάρει μία υποψηφιότητα. Η γνώμη του είναι συμβουλευτική και μπορούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να την αγνοήσουν.) Από τον Μάιο είχαν απευθυνθεί επισήμως στον Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ για να του επισημάνουν ότι θα έπρεπε να εξετάσουν για την υπό πλήρωση θέση τουλάχιστον μία γυναίκα αλλά, εκτός από προφορικές διαβεβαιώσεις,  η μόνη απάντηση που έλαβαν, ανεπισήμως, ήταν ότι δεν μπορούν να εντοπίσουν κατάλληλες γυναίκες. Η τυπική δικαιολογία στην ήπειρο που είχε την τελευταία περίοδο τρεις τουλάχιστον γυναίκες υπουργούς οικονομικών και τη διευθύντρια του ΔΝΤ.  Είναι άραγε οι μόνες ‘κατάλληλες’ που υπάρχουν; Από τότε που ιδρύθηκαν τα όργανα της ΕΚΤ, το 1998, είχαν μία μόνο γυναίκα (στην Εκτελεστική Επιτροπή) η οποία αποχώρησε το 2011. «Οι συμβολικές και πρακτικές συνέπειες αυτής της απουσίας δεν είναι χωρίς συνέπειες», δήλωσε η Μπόουλς.

• o ολλανδός φιλόσοφος Έρικ Σλίσερ, με αφορμή  ένα συνέδριο στο οποίο όλοι οι προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν άντρες, πήρε την πρωτοβουλία να διακινήσει προς υπογραφή ένα κείμενο που καλεί τους ακαδημαϊκούς να αρνούνται προτάσεις να είναι προσκεκλημένοι ομιλητές σε συνέδρια στα οποία όλοι ή συντριπτική πλειονότητα των προσκεκλημένων ομιλητών είναι άντρες. Και σε αυτή την περίπτωση η αρχική αντίδραση για το επίμαχο συνέδριο ήταν ότι δεν υπήρχαν οι κατάλληλες γυναίκες για να προσκληθούν αλλά μετά τις αντιδράσεις, ως δια μαγείας, βρέθηκαν και χωρίς ακαδημαϊκές εκπτώσεις!  Στον ακαδημαϊκό χώρο είναι γνωστό ότι, παρά τη ρητορική της αξιοκρατίας, βρίσκεται πάντα στη θέση της η γυάλινη οροφή. Παρότι στον φοιτητικό πληθυσμό υπερτερούν τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες τόσο αριθμητικά όσο και ακαδημαϊκά, όσο προχωρούμε στα μεταπτυχιακά και στις υψηλότερες βαθμίδες του καθηγητικού προσωπικού, ο αριθμός των γυναικών βαίνει μειούμενος μέχρις εξαφανίσεως. Στα πολλαπλά δίκτυα των ανδρών-φίλων (boys’ clubs), που κινούν νήματα και χτίζουν δεσμούς, οι γυναίκες αισθάνονται (ή τις κάνουν να αισθάνονται) παρείσακτες.

Οι κινήσεις αυτές είναι μικρές και περιορισμένης εμβέλειας. Αναδεικνύουν όμως το πρόβλημα. Γυναίκες κατάλληλες υπάρχουν αλλά δεν ενδιαφέρονται να τις δουν. Κι όταν οι γυναίκες διαμαρτύρονται, έχουν να αντιμετωπίσουν και την κατηγορία ότι το κάνουν ιδιοτελώς. Και είναι αόρατες και πρέπει να σιωπούν. Ακόμη και για την τύχη τους πρέπει να διαμαρτύρονται άντρες. Οι ίδιες είναι φτιαγμένες για τη σκιά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News