Η απλή κατασκευή ήταν πάντα το σήμα κατατεθέν των Lego. Τουβλάκια όμοια σε σχήμα, χρώμα και μεγέθη, φιγούρες με όμοιο σώμα και ζωγραφισμένες τις λίγες λεπτομέρειες που τις κάνουν να μοιάζουν με άνδρα ή γυναίκα, παιδί, πυροσβέστη, εργάτη, επιστήμονα.

Η κανονικότητα των Lego τα έκανε δημοφιλή και οι άπειρες δυνατότητες αγαπητά. Σε ένα κόσμο που άργησε αλλά τα κατάφερε να μάθει να αναγνωρίζει τη διαφορετικότητα, αυτή η κανονικότητα έμοιαζε παραφωνία.

Σε έκθεση παιχνιδιών στη Νυρεμβέργη αυτήν την εποχή εμφανίστηκε το πρώτο Lego με αναπηρία.

Είναι ένα ανθρωπάκι σε αναπηρικό αμαξίδιο. Στο σετ που θα διατίθεται από το καλοκαίρι υπάρχει και ένας σκύλος-βοηθός, και άλλα ανθρωπάκια σε μια σκηνή της καθημερινότητας στο πάρκο με ένα παγωτατζή, ποδηλάτες, ανθρώπους σε πικνίκ.

Ηταν μια αλλαγή ήρθε από την πίεση των χρηστών.

Ανάμεσα στα περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια κομμάτια που είχε πουλήσει η Lego, υπήρχαν άνθρωποι κάθε επαγγέλματος, αλλά όχι άνθρωποι με αναπηρίες. Περίεργο την ώρα που άλλης λογικής παιχνίδια όπως η Barbie έχει προσθέσει μια κούκλα σε αμαξίδιο εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.

Αδικο και λάθος, γιατί αποκλείονται έτσι 150 εκατομμύρια παιδιά με αναπηρίες, έγραφε πριν από λίγες εβδομάδες στη Guardian η Ρεμπέκα Ατκινσον η οποία άσκησε πίεση υπέρ της αποτύπωσης σε κούκλες και άλλα παιχνίδια της εικόνας (και) των παιδιών με αναπηρίες. Σε ένα κόσμο όπου -όχι μόνο γιατί το απαιτεί ο νόμος- τα άτομα με αναπηρία δεν πρέπει να υφίστανται διακρίσεις, γιατί τα Lego επιμένουν να δείχνουν ένα κόσμο κανονικό με άτομα αρτιμελή, ρωτούσε.

Η πίεση που άσκησαν δικτυακά με τις υπογραφές οι χρήστες τους τελικά έπιασε τόπο, παρότι αρχικά η εταιρεία φάνηκε διστατική. «Τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τα κομμάτια μας όπως θέλουν για να φτιάξουν ιστορίες», εξηγούσε.

Η εταιρεία γρήγορα άλλαξε στάση και στη Νυρεμβέργη έδειξε το πρώτο δείγμα αλλαγής· θα υπάρξουν και άλλα;

Πριν από δύο εβδομάδες η Lego είχε ζητήσει από τον Ai Wei Wei να μην χρησιμοποιήσει τα τουβλάκια για ένα έργο που σχεδίαζε στην Αυστραλία. Ο κινέζος ακτιβιστής καλλιτέχνης κατήγγειλε το γεγονός και τη δικαιολογία της εταιρείας: δεν μπορεί να αγοράσει μαζικά τα τουβλάκια, ειδικά γιατί θέλει να τα χρησιμοποιήσει σε  πολιτικούς σκοπούς. Μια λιγότερο εμφανής, αλλά και αυτή σημαντική αλλαγή μέσα στο πνεύμα των καιρών.

Σαράντα χρόνια νωρίτερα, όταν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, η Lego καλούσε τους γονείς να δίνουν στα παιδιά -αγόρια και κορίτσια- να παίξουν με ό,τι τους αρέσει και τα εκφράζει περισσότερο. Ζητούσε να σπάσουν τα στερεότυπα που θέλουν τα κορίτσια να παίζουν με κουκλόσπιτα και τα αγόρια με διαστημόπλοια. Καιρός, ίσως, και για το στερεότυπο των «κανονικών» παιχνιδιών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News