Πλούσιοι και φτωχοί, μπουρζουαζία και προλεταριάτο; Όχι, λένε οι κοινωνιολόγοι στην Ιταλία. Οι τάξεις δεν είναι πια δυο ή τρεις, αλλά εννέα. Κάτι που σημαίνει ότι η κοινωνία είναι πιο κατακερματισμένη σε σχέση με το παρελθόν και με ακόμη μικρότερη κοινωνική κινητικότητα. Αποτέλεσμα; Οι ανισότητες αυξάνονται. Τα παιδιά της άρχουσας τάξης, για παράδειγμα, σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο για να γίνουν και αυτά με τη σειρά τους άρχουσα τάξη. Ενώ τα παιδιά της εργατικής τάξης εγκλωβίζονται σε μια αγορά εργασίας όπου αναπτύσσονται κυρίως τα ανειδίκευτα επαγγέλματα.

Από αυτό το δυσοίωνο μείγμα προκύπτει και η ανάγκη μιας νέας διαβάθμισης των τάξεων. Και με κριτήρια που δεν περιορίζονται μόνο στο εισόδημα, αλλά εκτείνονται στην κουλτούρα, τους τίτλους σπουδών, το επάγγελμα, τις ευκαιρίες ανέλιξης, το εάν βιώνουν κάποιου είδους κοινωνικό αποκλεισμό ή όχι. Η άρχουσα τάξη, για παράδειγμα, ζει στις μεγάλες πόλεις, πηγαίνει θέατρο και κινηματογράφο, ταξιδεύει, έχει κάνει σπουδές και δεν βλέπει πολλή τηλεόραση. Και καθώς η κοινωνία γερνάει, σχηματίζεται ακόμη και μια τάξη  «χρυσών» συνταξιούχων η οποία ζει ελαφρώς καλύτερα σε σχέση με τους εργαζόμενους της επόμενης γενιάς.

Οι εννέα αυτές τάξεις είναι λοιπόν οι μετανάστες, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι βιομηχανικοί εργάτες, οι επαρχιώτες, οι συνταξιούχοι εργάτες, η άρχουσα τάξη, οι «χρυσοί» συνταξιούχοι, οι υπάλληλοι. Μένει να φανεί ποιοι θα ενωθούν – με την μαρξιστική έννοια. Και εναντίον ποιων.

Φωτό: Και γύρω γύρω υπάρχουν άλλα επτά πούλια. Πηγή: Shutterstock/M-SUR

Το πρώτο επιβατικό αεροσκάφος «Made in China», το C919 της Commercial Aircraft Corporation of China (Comac), έκανε την πρώτη του πτήση πριν από μερικές ημέρες. Αλλά η South China Morning Post καλεί το Πεκίνο να κρατηθεί σε «χαμηλές πτήσεις». Γιατί ακόμη και μια χώρα που έχει αναπτύξει ένα διαστημικό πρόγραμμα για να στείλει ανθρώπους στο διάστημα, «ο στόχος να γίνει πρωταγωνίστρια της παγκόσμιας αεροπλοΐας μπορεί να μην είναι τόσο απλός όσο φαίνεται». Σύμφωνα με την εφημερίδα, «η Comac βρίσκεται στο επίπεδο που βρισκόταν η Airbus πριν από πενήντα χρόνια όταν έστειλε στον ουρανό το πρώτο της Α300». Ο ευρωπαϊκός κολοσσός, σημειώνει ακόμη η εφημερίδα, χρειάστηκε άλλες τρεις δεκαετίες για να φτάσει την Boeing σε αριθμό αεροσκαφών. Βέβαια η αγορά της Ασίας είναι αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει την ανάπτυξη ενός νέου κολοσσού. Αρκεί, βέβαια, να κερδίσει και την εμπιστοσύνη του κοινού. Γιατί όσο να ‘ναι είναι και κινέζικο.

Φωτό: Για σέλφι μια χαρά είναι. Αλλά για τα υπόλοιπα; Πηγή: Reuters/ Andy Wong

Μία μητέρα που πηγαίνει στη Συρία για να γλιτώσει τον γιο της από τη στρατολόγηση του ISIS, μια Γιαζίντι που πουλήθηκε σκλάβα σε έναν foreign fighter, μια δημοσιογράφος που ερωτεύεται έναν τζιχαντιστή, κάμποσες ηρωίδες που πολεμούν τον εξτρεμισμό: είναι οι πρωταγωνίστριες της σειράς «Μαύρα κοράκια» που θα μεταδοθεί κατά τη διάρκεια του ραμαζανιού από το MBC, αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο που έχει την έδρα του στο Ντουμπάι.

Οι New York Times αφιέρωσαν ένα μακροσκελές άρθρο σε αυτό το σίριαλ που περιγράφει δραματοποιημένα τη ζωή, μάλλον σε στυλ φωσκολικής σαπουνόπερας, στην επικράτεια του Ισλαμικού Κράτους, εστιάζοντας στην επιλογή του δικτύου να το μεταδώσει κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης γιορτής του μουσουλμανικού κόσμου. Η επιλογή σχετίζεται ασφαλώς με το γεγονός ότι στο Ραμαζάνι η τηλεθέαση εκτοξεύεται στα ύψη. Αλλά το θέμα δεν είναι κάπως «ευαίσθητο»; «Το ISIS συνιστά κίνδυνο για ολόκληρη την ανθρωπότητα» εξήγησε μία από τις πρωταγωνίστριες, η Σαμάρ Αλάμ. «Εκτός από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας υπάρχουν και άλλες ιστορίες που αξίζουν να ειπωθούν» πρόσθεσε μια άλλη.

Η συνέχεια στη μικρή οθόνη.

Φωτό: Σκηνή από τα «Μαύρα Κοράκια». Με την απαραίτητη διευκρίνιση ότι ο  τίτλος δεν αναφέρεται σε αυτές τις γυναίκες. Πηγή: The New York Times/Middle East Broadcasting Center

Η είδηση έρχεται από τη μακρινή Αυστραλία κι έχει τη σημασία της επειδή κι εκεί ο ήλιος είναι καυτός όπως εδώ. Και λέει ότι μια ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ κατάφερε να τυπώσει ηλιακά πάνελ σε ελαφρά φύλλα από πλαστικό, τα όποια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε περίπτωση μπλακ άουτ. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν από την πλευρά τους τη συμβατική τεχνολογία για να τυπώσουν πάνω στο πλαστικό με ηλεκτρονικό μελάνι. «Το πρώτο πράγμα που έχει ανάγκη ο κόσμος όταν διακόπτεται το ρεύμα είναι η ενέργεια. Συνήθως πρέπει να καταφύγει κανείς σε γεννήτριες ντίζελ» δήλωσε στο ABC News ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Με αυτό το σύστημα οποιοδήποτε σημείο ενός κτιρίου – από τους εξωτερικούς του τοίχους έως τις τέντες – θα μπορεί να παράγει  ηλεκτρισμό». Τα ελαφρά ηλιακά πάνελ, λέει ο ίδιος, θα μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο μέσα στην επόμενη τριετία. Να δούμε ποιος θα είναι ο εισαγωγέας που θα μας σώσει από την εξάρτηση από τη ΔΕΗ.

Φωτό: Τα ηλιακά πάνελ στην οροφή του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ. Αντε και στις ταράτσες μας. Πηγή: ΑBC News/Kerrin Tomas