Τις επόμενες πέντε εβδομάδες, η Γκλεν Κλόουζ θα έχει ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή της αφού θα τρέχει από τη μία τελετή απονομής βραβείων στην άλλη. Στις 10 Φεβρουαρίου θα πρέπει να βρίσκεται στο Λονδίνο για τα BAFTA, τα Βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, και δεκαπέντε μέρες αργότερα στο Λος Αντζελες για την απονομή των Οσκαρ. Και πιθανότατα θα επιστρέψει στο σπίτι της στη Μοντάνα φορτωμένη βραβεία, χάρη στην ερμηνεία της στην ταινία «The Wife».

Γέννημα θρέμμα της Νέας Αγγλίας (γεννήθηκε 19 Μαρτίου 1947 στο Γκρίνουιτς του Κονέκτικατ και οι γονείς της προέρχονταν από οικονομικά ισχυρές οικογένειες), η Γκλεν Κλόουζ υποδύεται τώρα την, πάντα στη σκιά, σύζυγο ενός διάσημου συγγραφέα που πρόκειται να βραβευτεί με Νομπέλ.

Εδώ και περίπου 18 μήνες, παντού όπου προβάλλεται η ταινία γοητεύει κοινό και κριτικούς, και δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι μετά τη Χρυσή Σφαίρα που κέρδισε πρόσφατα, η Γκλεν Κλόουζ έχει σίγουρο και το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου. Στην τελετή απονομής, όταν ανακοινώθηκε το όνομά της, η 71χρονη αμερικανίδα ηθοποιός αφιέρωσε το βραβείο στη μητέρα της η οποία, όπως είπε, «είχε αφιερώσει πραγματικά ολόκληρη τη ζωή της στον πατέρα μου», και παρότρυνε τις γυναίκες να «κυνηγούν τα όνειρά τους».

 

View this post on Instagram

 

A post shared by The Real Glenn Close (@glennclose) on Jan 17, 2019 at 10:59am PST

Μετά από την ομιλία της στις Χρυσές Σφαίρες, η ανταπόκριση του κόσμου είναι εντυπωσιακή. «Οι άνθρωποι με πλησιάζουν στα αεροδρόμια και μου λένε διάφορα για την ομιλία μου. Και αν κερδίσω πάλι, δεν ξέρω τι θα πω πια», λέει σε συνέντευξή της στον Guardian, «Θα είναι δύσκολο. Ήταν μια τόσο αυθόρμητη στιγμή για μένα, κάτι που δεν μπορεί πραγματικά να επαναληφθεί».

Η Κλόουζ, η οποία έχει παντρευτεί τρεις φορές, αρνείται ότι εμπνεύστηκε την ερμηνεία της άμεσα από τη μητέρα της: «Βέβαια σε όλη μου τη ζωή την έβλεπα να ζει πίσω από τον πατέρα μου, υπάρχει στο DNA μου. Είχα να αντλήσω από ένα πηγάδι υποσυνείδητης εμπειρίας».  Η ομιλία της μετέφερε τα σωστά συναισθήματα την κατάλληλη στιγμή. «Δεν είναι ότι δεν είχαν εκφραστεί πριν, αλλά υποθέτω ότι εκείνη τη στιγμή μετέφεραν μια δόνηση. Ετσι ήταν για όλη αυτή την προφεμινιστική γενιά. Αυτός ήταν ο κανόνας. [Ο ρόλος] με έκανε να θυμηθώ τις δύο γιαγιάδες μου, οι οποίες ουσιαστικά ήταν ανικανοποίητες γυναίκες. Η μία είχε ωραία φωνή αλλά δεν της επέτρεψαν να ακολουθήσει το ταλέντο της στο τραγούδι. Η άλλη ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός» λέει η Κλόουζ αποκαλύπτοντας ακόμη ότι όλη αυτή την περίοδο των βραβείων φοράει τη βέρα της γιαγιάς της.

Η γιαγιά της, εξάλλου, ήταν εκείνη που ενέπνευσε την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση το 1982. Στον «Αλλόκοτο κόσμο του Γκαρπ» ο Τζορτζ Ρόι Χιλ τής εμπιστεύθηκε το ρόλο της φεμινίστριας μητέρας του Ρόμπιν Ουίλιαμς, αν και στην πραγματικότητα ήταν μόλις τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη από εκείνον. Η ταινία δεν είχε την  επιτυχία του μυθιστορήματος του Τζον Ιρβινγκ, αλλά η Κλόουζ κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Οσκαρ β’ γυναικείου ρόλου, ενώ ταυτόχρονα βραβεύτηκε από τους κριτικούς της Νέας Υόρκης, του Λος Άντζελες αλλά και από την Εθνική Επιτροπή Βραβείων Κριτικών Κινηματογράφου των ΗΠΑ.

Στα Οσκαρ η Γκλεν Κλόουζ ως «Σύζυγος» θεωρείται φαβορί για την κατηγορία του Α’ γυναικείου ρόλου. Τι σκέφτεται η ίδια για τις πιθανότητες που έχει να αναγνωριστεί και επίσημα, επιτέλους, ως μια από τις πιο σπουδαίες ηθοποιούς της γενιάς της; «Ω, δεν το τολμώ καν», λέει στον Guardian, «Έχω επιβιώσει όλη αυτό τον καιρό απλά συμμετέχοντας στο πάρτι, και το έχω αγαπήσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι ιδρώνουν, αλλά εγώ ποτέ δεν αισθάνθηκα έτσι. Νομίζω ότι θα είμαι εξαιρετικά νευρική όταν θα ανοίγουν τον φάκελο, αλλά μόνο επειδή πολλοί άνθρωποι θα απογοητευθούν αν δεν κερδίσω. Πολλοί νομίζουν ότι έχω ήδη το Όσκαρ. Εάν χάσω, θέλω να κοιτάξω την κάμερα και να τους καθησυχάσω όλους: ”Είμαι εντάξει”».

Ό, τι κι αν συμβεί εκείνη τη νύχτα, πάντως, είναι απίθανο να είναι τόσο δραματικό όσο η εμπειρία της το 1988, τη χρονιά της υποψηφιότητάς της με την «Ολέθρια σχέση». Η εγκυμοσύνη της ήταν τόσο προχωρημένη ώστε αναγκάστηκε να παρακολουθήσει την τελετή μαζί με τον μαιευτήρα της και τη σύζυγό του. Και το χειρότερο, είχε σπάσει και τον αστράγαλο της και στηριζόταν σε πατερίτσα: «Είχαμε αργήσει, είχε τρομερή κίνηση, έπρεπε να βγούμε από την λιμουζίνα και να διασχίσουμε το χώρο στάθμευσης, εγώ είχα χάσει ένα σκουλαρίκι, και κάποιος έπρεπε να γυρίσει πίσω να το βρει». Όταν ανέβηκαν στη σκηνή με τον Μάικλ Ντάγκλας για να παρουσιάσουν ένα από τα βραβεία η προχωρημένη εγκυμοσύνη της προκάλεσε το αυθόρμητο γέλιο του κοινού που θυμήθηκε ότι στην «Ολέθρια σχέση» είχε πει στον εραστή της: «Θα γεννήσω το παιδί σου»…

Το πραγματικό παιδί που γεννήθηκε λίγο αργότερα είναι η κόρη της Ανι Σταρκ, επίσης ηθοποιός, η οποία είναι εξαιρετική ως νεαρή Τζόαν στην ταινία «The Wife».

Η «Ολέθρια σχέση» υπήρξε καταλυτική για την εποχή της, αποκαλύπτοντας πόσο εύθραυστο είναι το σκηνικό της «αγίας αμερικανικής οικογένειας» των γιάπηδων της δεκαετίας του 1980. Από την άλλη μεριά προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων σε φεμινιστικές οργανώσεις για τον τρόπο που η ταινία παρουσίαζε την Αλεξ Φόρεστ. «Είχα πολλά μυστικά όπως και η Αλεξ», παραδέχεται τώρα η Γκλεν Κλόουζ, «Η γυναίκα που έπαιζα δεν ήταν όπως την αντιλαμβανόταν το κοινό. Αλλά δεν είχα τους διαλόγους ή τις σκηνές που θα μπορούσαν να φωτίσουν την ιστορία της. Εάν η “Ολέθρια σχέση” γυριζόταν από την άποψη της Αλεξ, θα ήταν ένα τραγικό πρόσωπο, και όχι επικίνδυνο, κακό». Τι θαυμάσια ιδέα! Μήπως θα έπρεπε να γυριστεί και η δική της εκδοχή; «Έχουμε πλησιάσει την Paramount για τον λόγο αυτό», λέει, «Πράγματι θα ήταν συναρπαστικό αλλά προς το παρόν έχουν άλλα σχέδια».

Στη νέα της ταινία, η οποία ανοίγει με μια σκηνή σεξ, ένα από τα πρώτα πράγματα που εντυπωσιάζουν είναι η ολοζώντανη σεξουαλικότητα της αμερικανίδας ηθοποιού που σύντομα θα κλείσει τα 72 της χρόνια. Η πρώτη σκηνή που γύρισαν με τον Τζόναθαν Πράις ήταν ακριβώς αυτή η ερωτική σκηνή «Φτάσαμε στο πλατό με τις πιτζάμες μας», λέει, «Και οι δύο σκεφτόμασταν το ίδιο πράγμα: “Είμαστε επαγγελματίες, το έχουμε κάνει για πολύ καιρό. Ας συγκεντρωθούμε μόνο σε αυτό”».

Είναι πράγματι επαναστατικό να βλέπεις δύο ηθοποιούς που έχουν περάσει τα 70 να κάνουν έρωτα μισοκοιμισμένοι, ευχάριστα και βρώμικα ταυτόχρονα. «Ενας από τους μεγάλους μύθους είναι ότι καθώς γερνάμε χάνουμε τη σεξουαλικότητά μας. Μια νύχτα πέρυσι διέσχιζα την πόλη από το Ιστ Βίλατζ προς το Γουέστ. Ήταν μια Παρασκευή αργά το βράδυ και στο δρόμο υπήρχαν πολλά ζευγάρια. Κοιτάζαμε με τον Πίπι (τον σκύλο της) έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και μπορούσα να νιώσω αυτό που αισθάνονταν όλα εκείνα τα ζευγάρια. Μπορούσα να νιώσω τον ενθουσιασμό τους, την αίσθηση οικειότητας για αυτό που επρόκειτο να συμβεί. Ήταν εξαιρετικά δυνατό», λέει.

Αυτό τον καιρό, η Γκλεν Κλόουζ αισθάνεται ότι βρίσκεται στην κορυφή της σεξουαλικότητάς της.

«Νιώθω τόσο ελεύθερη και δημιουργική, τόσο σεξουαλική και ανυπόμονη, όσο ποτέ προηγουμένως. Και η ειρωνεία είναι ότι σκέφτομαι: “Πόσος καιρός  μου μένει ακόμα;” Υπάρχουν τόσα πράγματα που θέλω να κάνω. Είναι μια ειρωνεία, υποθέτω, από αυτές που συμβαίνουν μερικές φορές το να αρχίζουμε να νιώθουμε άνετα στο πετσί μας όταν πια είναι αργά στη ζωή μας, αλλά ελπίζουμε ότι θα έχουμε αρκετό χρόνο για να επωφεληθούμε από αυτό. Είμαι τόσο χαρούμενη που κάνω αυτό που κάνω γιατί, αν και δεν είμαι ηθοποιός της μεθόδου και δεν χρησιμοποιώ τη ζωή μου για να παίξω, η δουλειά μου είναι ακόμα σε εξέλιξη. Περιμένω λοιπόν με ενθουσιασμό να δω τι θα ακολουθήσει. Αυτή τη στιγμή, απολαμβάνω απλώς την αίσθηση …»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News