Λίγες ώρες πριν είχε παραδεχθεί ότι «η ερωτική σχέση που είχε με τον κόσμο δεν υπάρχει πια». Και στη συνέχεια πήγε στη Σαντορίνη για να εγκαινιάσει το καινούριο νοσοκομείο όπου προσπάθησε να ξαναζωντανέψει τον «έρωτα» με τον πιο λάθος τρόπο: κάνοντας τον χαριτωμένο.

Ετσι κι αλλιώς η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με το χιούμορ δεν είναι και η καλύτερη. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την περίφημη δήλωσή του ότι «το προσφυγικό είναι καθολικό πρόβλημα, γι’ αυτό ήρθε και ο καθολικός Πάπας». Ή το αστείο στη σύνοδο κορυφής μετά το δημοψήφισμα για το Brexit, ότι «δεν καταλαβαίνει γιατί ο Τζέιμς Κάμερον δεν είναι προετοιμασμένος αφού κάθε δημοψήφισμα έχει μόνο δύο αποτελέσματα».

Οταν λοιπόν ο Πρωθυπουργός βρέθηκε την περασμένη Παρασκευή στη Σαντορίνη προκειμένου να κόψει μια κόκκινη κορδέλα και να φωτογραφηθεί με το βοηθητικό προσωπικό του νοσοκομείου (σ.σ.: αφού δεν έχει στελεχωθεί ακόμα πλήρως από γιατρούς) επιχείρησε να δείξει για άλλη μια φορά τον «χιουμορίστα εαυτό του» ελπίζοντας προφανώς σε μια αναθέρμανση των σχέσεων.

Σύμφωνα με τον Βηματοδότη, κατά την ξενάγησή του ο Πρωθυπουργός θέλησε να δει τη μονάδα εμφραγμάτων. Και τότε εξέφρασε την εξής χιουμοριστική απορία: «από εμφράγματα πώς πάμε στη Σαντορίνη;». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ όλοι γέλασαν, πλην βεβαίως του γιατρού που του απάντησε καταλλήλως: «τα περισσότερα προέρχονται από συγκίνηση, κύριε πρόεδρε»του είπε και κόπηκε απ’ όλους το γέλιο.

Εν συνεχεία, πάντα σύμφωνα με τον Βηματοδότη, θέλησε να επισκεφθεί τη Μονάδα Τοκετών. Εκεί παρατήρησε ότι υπάρχουν δύο θάλαμοι για τους τοκετούς, κάτι που του έκανε εντύπωση, νομίζοντας ότι είναι ασυνήθιστο σε ένα νησιωτικό νοσοκομείο και πέταξε πάλι το αστειάκι του: «Α, έτσι θα λύσουμε το δημογραφικό πρόβλημα της Σαντορίνης» τους είπε και πάλι ορισμένοι γέλασαν.

Και μπορεί όλα τα ερωτικά εγχειρίδια να λένε για το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το χιούμορ σε μια «επιχείρηση γοητείας» αλλά αυτό συμβαίνει στην αρχή μιας σχέσης. Οταν ακόμα ο άλλος πιστεύει ακόμα στις υποσχέσεις και νομίζει πως έχει κάνει την τύχη του. Μετά τις απογοητεύσεις όμως το χιούμορ αποκτά μια τελείως διαφορετική χρησιμότητα σύμφωνα με την ψυχολογία: Γίνεται απλώς αμυντικός μηχανισμός. Που βοηθάει να μην πιάνουμε τα σοβαρά θέματα που «πονάνε»…

Μια υπέρβαση που άφησε τους πάντες άφωνους έκανε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κατά την (σ.σ.: προσωπική) περιοδεία που έκανε στη Ρόδο. Οπως αναφέρει ο Βηματοδότης, όταν κομματικά στελέχη του έκαναν παράπονο ότι η «ΝΔ δεν τραβά» και ότι θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές, αυτός τους άφησε εμβρόντητους απαντώντας:«Θα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε τον Κυριάκο να σταθεί στα πόδια του. Θα πρέπει να τον ενισχύσουμε, να ενισχύσουμε και τις κομματικές οργανώσεις. Θα μείνουμε στη ΝΔ, να δώσουμε τη μάχη έναντι του ΣΥΡΙΖΑ».

Ισως βέβαια σε αυτό να έπαιξε ρόλο και η επιστροφή του κάδρου με τη φωτογραφία του Βαγγέλη Μεϊμαράκη ανάμεσα στους άλλους αρχηγούς της ΝΔ. Κάδρο που είχε αποκαθηλώσει ο Κυριάκος λίγο μετά την εκλογή του θεωρώντας ότι πρόκειται για υπηρεσιακό πρόεδρο.

Ε, τώρα βλέποντας πόσο πείραξε τον Βαγγέλη αυτή η κίνηση κύκλοι του Κυριάκου μιλάνε ευθέως για «το λάθος τους και ότι επρόκειτο ουσιαστικά για μια άτυχη στιγμή».

Σε κατάσταση υπερκόπωσης πρέπει να βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες εκείνοι που αποφάσισαν να σταδιοδρομήσουν κάτω από τον επίζηλο τίτλο του «κύκλου Καραμανλή». Θύματα κι αυτοί του «νόμου του χάους» σύμφωνα με την νέα εκδοχή του οποίου «ένας πρωθυπουργός που προωθεί την εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας απευθείας από τον λαό εννοεί ασφαλώς τον Κώστα Καραμανλή».

Και επειδή ο υποθετικός μελλοντικός Πρόεδρος δεν συνηθίζει να μιλάει απευθείας επιστρατεύει τους «κύκλους» του προκειμένου να στείλει το μήνυμά του. Το οποίο είναι ότι η προοπτική να εκλεγεί Πρόεδρος τον αφήνει (σ.σ.: και αυτή…) παγερά αδιάφορο.

Μάλιστα οι «μεταφορείς της καραμανλικής σκέψης» προχωρούν και σε αναλύσεις που φυσικά αποδίδουν στον πρώην Πρωθυπουργό. Οτι δηλαδή το άνοιγμα γίνεται για να προκαλέσει εσωτερικό πρόβλημα στη ΝΔ και για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη (σ.σ.: τέτοια εκτίμηση πια για τον προσανατολισμό της κοινής γνώμης όλοι…).

Οπως σημειώνει ο Βηματοδότης, οι φωνές του Κώστα Καραμανλή ισχυρίζονται ότι «το 2020 που θα γίνει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αν τελικά περάσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος η πρόταση για απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με αυξημένες αρμοδιότητες, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα επιδιώξει να είναι και ο ίδιος υποψήφιος. Ασε που ως το 2020 πιθανόν να μην είναι Πρωθυπουργός. Θα έχει παραιτηθεί από το κόμμα του και συνεπώς για να μη μείνει χωρίς δουλειά είναι πολύ πιθανόν να εκμεταλλευθεί την αριστερή πλειοψηφία που κατά κανόνα υπάρχει στο εκλογικό σώμα και να θέσει υποψηφιότητα».

Τι μένει λοιπόν από όλα αυτά; Μια υποθετική πρόταση και μια εξίσου υποθετική απόρριψη. Με άλλα λόγια ένα «μη θέμα» που έδωσε όμως λόγο ύπαρξης στους σεναριολόγους και στους «κύκλους Καραμανλή». Τουλάχιστον προς το παρόν…

Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και ένιωσε την ανάγκη να αποστομώσει όσους υποστηρίζουν πως στην περίπτωση της κατάληψης του ΑΠΘ από τους No Border Camp πρέπει να εφαρμοστεί η εισαγγελική εντολή. Και η θέση του υπουργού εσωτερικών ήταν σαφής: « Ξαφνικά γίναμε όλοι θιασώτες των επεμβάσεων. Κρίνετε ότι μια βίαιη επέμβαση θα απαντούσε στο ζήτημα; Εμείς έχουμε άλλη αντίληψη. Εμείς κυβερνάμε την Ελλάδα».

Που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ότι «όποιος κυβερνάει την Ελλάδα» έχει το δικαίωμα να εφαρμόζει ή όχι τους νόμους, ανάλογα αν ταιριάζουν ή όχι με τις απόψεις του. Στο κάτω-κάτω γιατί να γίνει κανείς κυβέρνηση και να επωμισθεί τόσο άγχος αν δεν μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει; Και ευτυχώς που για πρώτη φορά λέγεται και καθαρά. Για να τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις και να μην υποχρεώνεται ο κάθε υπουργός να βρίσκει κάθε φορά προσχήματα και κουράζεται.

Ο «συνωστισμός» από ακριβά σκάφη που κατέπλευσαν στην Κω λίγες ώρες μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος (σ.σ.: ή μήπως «πραξικοπήματος» σε εισαγωγικά;) κατά του Ερντογάν, έδειξαν ξεκάθαρα ότι πέρα από τους φανατικούς που βλέπουν στο πρόσωπό του τον ισλαμιστή ηγέτη (σ.σ.: είναι αυτοί που φώναζαν «Αλαχ Ακμπάρ» στους δρόμους έχει αναπτυχθεί και μια νέα τάξη ευνοούμενων γύρω από το καθεστώς.

Και ήταν αυτή η νέα τάξη πλούτου που μόλις αντιλήφθηκε ότι ο ηγέτης τους κινδυνεύει να χάσει την εξουσία, εγκατέλειψε ακαριαία τη χώρα με ό,τι βρήκε πρόχειρο: τις θαλαμηγούς της (σ.σ.: σιγά μην χρησιμοποιούσαν φουσκωτό…).

Ηθικό δίδαγμα: μπορεί να είναι χρήσιμοι οι φανατικοί για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, αλλά κανένα καθεστώς δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τους «δικούς του» ευνοούμενους επιχειρηματίες. Το κακό είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές είναι οι πρώτοι που εγκαταλείπουν το πλοίο…

Ιδιαίτερα ενοχλημένος φέρεται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης σύμφωνα με πληροφορίες από το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέβασε το κάδρο του από τα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, όπου βρίσκονται όλοι οι πρώην πρόεδροι του κόμματος.

Μάλιστα, όπως λέει σε συνομιλητές του (σ.σ.: ναι, απέκτησε κι αυτός συνομιλητές – αναμεταδότες) αυτό ήταν μία κίνηση της ηγεσίας του κόμματος που τον προσέβαλε προσωπικά, καθώς ο ίδιος δεν ήταν μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ, αλλά κανονικός, από τη στιγμή μάλιστα που έλαβε και διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, στο πλαίσιο της σχετικής διαδικασίας στις προηγούμενες εκλογές.

Πάντως αν συνεχίσει έτσι αυτή η εσωκομματική σύγκρουση το «ενοχλημένος» σύντομα θα αντικατασταθεί από κάτι πιο έντονο.

Για παλιότερες «Βαβέλ» πατήστε εδώ