Ενας (διπλός) τελικός για το Κύπελλο UEFA του 1972, τον οποίο έχασε από την Τότεναμ με συνολικό σκορ 3-2, είναι η κορυφαία της στιγμή στην Ευρώπη. Η Γουλβς δεν διαθέτει την αίγλη άλλων αγγλικών συλλόγων που, κατά καιρούς, αναμετρήθηκαν με τον Ολυμπιακό, όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λίβερπουλ, η Τσέλσι, η Τότεναμ, η Αρσεναλ… Η προηγούμενη φορά που εμφανίστηκε στα Κύπελλα Ευρώπης ήταν πριν από (σχεδόν) τέσσερις δεκαετίες. Κι όμως, αυτή η ταπεινή ομάδα από το Γουλβερχάμπτον δικαιούται να περηφανεύεται ότι πρωταγωνίστησε σε μια ιστορική βραδιά, που «γέννησε» το Κύπελλο Πρωταθλητριών – τον πρόγονο του Champions League.

Το story είχε αρχίσει να ξετυλίγεται από το 1950. Οι Αγγλοι, που μέχρι τότε περιφρονούσαν το Παγκόσμιο Κύπελλο, αποφασίζουν να συμμετάσχουν στη διοργάνωση (της Βραζιλίας) για πρώτη φορά. Εκεί, τους περιμένει μια οδυνηρή έκπληξη – μια από τις μεγαλύτερες στα χρονικά του ποδοσφαίρου: η εθνική ομάδα της Αγγλίας υποχρεώνεται σε ήττα από την αντίστοιχη των ΗΠΑ. Στα χρόνια που ακολουθούν, αναζητούν τρόπους να ξεπλύνουν την ντροπή. Το 1953 πιστεύουν ότι βρήκαν πώς θα γιατρέψουν την πληγωμένη τους περηφάνια.

Προσκαλούν σε διπλό αγώνα την εθνική Ουγγαρίας του Φέρεντς Πούσκας, την κατά γενική ομολογία καλύτερη ομάδα εκείνης της εποχής, που ήταν «χρυσή» Ολυμπιονίκης και παρέμενε αήττητη επί 24 διαδοχικά ματς. Δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα. Γνωρίζουν τη συντριβή, τόσο στο «Ουέμπλεϊ» (3-6), όσο και στη Βουδαπέστη (1-7). Μερικούς μήνες αργότερα αντιλαμβάνονται ότι το συγκριτικό τους πλεονέκτημα είναι οι σύλλογοί τους, κι όχι το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα. Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία κανονίζει μια συνάντηση της Χόνβεντ (στην οποία αγωνίζονταν πέντε από τους ένδεκα ούγγρους διεθνείς) με τη Γουλβς. Γιατί με τη Γουλβς; Επειδή πριν από μερικούς μήνες είχε κατακτήσει το (πρώτο της) πρωτάθλημα, αλλά και γιατί εκείνον τον καιρό συνήθιζε να δίνει φιλικά με ξένες ομάδες στο γήπεδό της, στο οποίο είχε εγκαταστήσει σύστημα ηλεκτροφωτισμού.

Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Δεκεμβρίου 1954. Πάνω από 55.000 άνθρωποι -όχι μόνον οπαδοί της Γουλβς- είχαν κατακλύσει το «Μολινό», με την πεποίθηση ότι οι «Λύκοι» του χαρισματικού προπονητή Σταν Κούλις, που βρίσκονταν σε εξαιρετική φόρμα, θα έδειχναν στον ποδοσφαιρικό κόσμο… ποιος είναι το αφεντικό. Ηταν ένας άτυπος αγώνας για την ανάδειξη της κορυφαίας ομάδας στον Κόσμο, που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε ολόκληρη τη Βρετανία. Στις εξέδρες είχαν στριμωχτεί και δύο παιδιά που επρόκειτο να γράψουν ιστορία στα γήπεδα: ο Τζορτζ Μπεστ, 8 ετών, και ο Γκόρντον Μπανκς, 16. Υποστηρικτές της Γουλβς, και οι δύο.

Η Χόνβεντ προηγήθηκε (2-0) στο πρώτο μέρος, όμως στο δεύτερο, με αντεπίθεση διαρκείας, η Γουλβς νίκησε 3-2. Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι βοήθησε και η εντολή του Κούλις να καταβρέξουν, στο ημίχρονο, το ήδη λασπωμένο από τη βροχή τερέν. Ο βούρκος εμπόδιζε τους τεχνίτες Μαγυάρους να κάνουν τα «κόλπα» τους, ενώ ευνοούσε τη δύναμη και την αντοχή των Αγγλων.

«Νάτοι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές», αναφώνησε ο προπονητής της Γουλβς στα αποδυτήρια, μετά το τέλος του αγώνα, μόλις εισήλθαν σε αυτά ο διάσημος αρχηγός της ομάδας, Μπίλι Ράιτ, και οι συμπαίκτες του. Την επόμενη μέρα σύσσωμος ο αγγλικός Τύπος αντιμετώπισε τους «Λύκους» με τον ίδιο τρόπο: ως Πρωταθλητές Κόσμου. Παρότι το ματς ήταν φιλικό, και είχε διεξαχθεί στην έδρα του ενός από τους δύο αντιπάλους.

Ο αρχισυντάκτης της L’ Equipe, Γκαμπριέλ Ανό, που ήταν μια από τις πιο έγκυρες υπογραφές στην αθλητική δημοσιογραφία της Ευρώπης, δημοσίευσε τις ενστάσεις του στη γαλλική εφημερίδα: «Προτού ανακηρύξουμε τη Γουλβς ανίκητη, ας πάει να παίξει στη Μόσχα, ή στη Βουδαπέστη. Υπάρχουν κι άλλοι σύλλογοι με διεθνή αναγνώριση, όπως η Μίλαν και η Ρεάλ Μαδρίτης, για παράδειγμα. Θα πρέπει να θεσπιστεί ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων, έστω ένα ευρωπαϊκό, που θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τα τουρνουά ή τα φιλικά παιχνίδια που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή».

Η ανοιχτή επιστολή του, που σήμερα φιγουράρει σε έναν τοίχο των γραφείων της UEFA στη Νιόν, έδωσε τροφή για σκέψη. Ακολούθησαν ζυμώσεις μεταξύ ευρωπαϊκών συλλόγων, αλλά και της UEFA με αυτούς. Την Ανοιξη του 1955, στο συνέδριο της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, αποφασίστηκε η θεσμοθέτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, από την επόμενη σεζόν. Η Γουλβς δεν το κατέκτησε ποτέ -ούτε, καν, το πλησίασε-, όμως εκείνος ο θρίαμβός της στο «Μολινό» συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της πιο απολαυστικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News