Σαράντα δύο κείμενα για μακρινά ταξίδια, σε άλλες πόλεις, στη δική του πόλη, την Αθήνα. Πτήσεις με εισιτήριο την επιθυμία του για άλλους τόπους, γνωστούς και άγνωστους, σε κόσμους διαφορετικούς, που έχουν ιστορία, συνεπώς δεν είναι ίδιοι με τους άλλους, επισημαίνοντάς μας πως έχουμε μόνο όσα ζήσαμε, με τη μνήμη να είναι η μόνη μας περιουσία.

Ο Φώτης Γεωργελές μοντάρει ξανά τις ιστορίες που άκουσε, τους πρωταγωνιστές που συνάντησε, μοιράζεται τις στιγμές και κάνει δικές του, άρα και δικές μας, τις επιθυμίες τους. Μιλάει για το μπέρδεμα των φυλών, των χρωμάτων, των πολιτισμών, των γεύσεων. Το απόλυτο ψηφιδωτό. Γνωρίζει καινούργιους φίλους, περιγράφει αυτά που λένε, τις χειρονομίες τους, το γέλιο τους, την έκφρασή στο πρόσωπό τους, τη λάμψη των ματιών τους. Περπατάει, μαζεύει εικόνες, χαζεύει πρόσωπα, φευγαλέες ματιές, ξεχνιέται σε γειτονιές γνώριμες και μη. Εικόνες περνάνε σε γρήγορη κίνηση από το μυαλό του, λόγια, διάλογοι, ματιές σιωπηλές. Μια διαδρομή στο χρόνο, με λεπτομέρειες που πολύ σωστά σημειώνει σε δένουν, σε κάνουν αιχμάλωτο. Στη ζωή άλλωστε, τα μικρά πράγματα είναι αυτά που κάνουν όλη τη διαφορά.

Από την Αθήνα, στο Παρίσι, στο Μπουένος Άιρες , στο Ρίο ντε Τζανέιρο και στις φαβέλες, στη Νέα Υόρκη, στη Ζανζιβάρη, στο Λονδίνο, έως την Κούβα και τις Κυκλάδες , προορισμοί – σταθμοί με σκοπό τη γνωριμία με το άγνωστο, το απρόβλεπτο, το διαφορετικό. Τάσεις φυγής από όλα όσα, όπως ο ίδιος τα χαρακτηρίζει, κανονικά, πολιτισμένα, προβλέψιμα. Πτήσεις της νύχτας, με συνταξιδιώτη τον αναγνώστη, που από θεατή τον μετατρέπει ενίοτε σε παίχτη και στον οποίο, ο ίδιος ο Γεωργελές, θέτει το ερώτημα. -Ποιος είναι ο σκηνοθέτης σ’ αυτό το έργο; Θέλεις να είσαι εσύ;
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News