Ενας τρόπος για να συνειδητοποιήσει κάποιος το μέγεθος του θριάμβου, είναι να αναλογιστεί το περήφανο σχόλιο του προπονητή, Σωτήρη Συλαϊδόπουλου, αμέσως μετά τη λήξη του τελικού του UEFA Youth League: «Είμαστε 10 εκατομμύρια Ελληνες, αλλά μόνο 20 μπορούν να πουν ότι είναι πρωταθλητές Ευρώπης στο ποδόσφαιρο: τα παιδιά του 2004. Σε συλλογικό επίπεδο, είμαστε εμείς».

Ενας άλλος, να ρίξει μια ματιά στη λίστα με τους εννέα προηγούμενους νικητές. Από δυο τρόπαια έχουν κατακτήσει, η Μπαρτσελόνα και η Τσέλσι. Και από ένα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπενφίκα, η Πόρτο, η Ζάλτσμπουργκ και η Αλκμααρ. Πέντε τεράστια club του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κι άλλα δυο που φημίζονται για τις ακαδημίες τους.

Αν ο Ολυμπιακός κατακτήσει εφέτος το Κόνφερενς Λιγκ θα πρόκειται, ασφαλώς, για έναν πρωτοφανή άθλο του ελληνικού συλλόγου. Αλλά ο χθεσινός (22/4) ήταν άθλος (και) του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η U-19 του Ολυμπιακού είναι μια αμιγώς ελληνική ομάδα. Ενώ στη μεγάλη του, την επαγγελματική, οι έλληνες παίκτες αποτελούν μειονότητα (με τη στατιστική έννοια του όρου).

Οι πιτσιρικάδες του Ολυμπιακού, με μέσο όρο ηλικίας τα 18, πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη πορεία, την οποία πριν από έξι μήνες κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Αρχισαν το υπέροχο ταξίδι τους τον περασμένο Οκτώβριο, νικώντας δυο φορές την πρωταθλήτρια Ιταλίας, Λέτσε. Τον Νοέμβριο έκαναν το ίδιο απέναντι στην πρωταθλήτρια Αζερμπαϊτζάν, Καμπάλα. Στα πλέι-οφ του Φεβρουαρίου συνάντησαν την Ιντερ. Την απέκλεισαν στα πέναλτι και προχώρησαν στους «16». Στα πέναλτι κέρδισαν και τη Λανς. Τον Μάρτιο συνέβη το απίστευτο: νίκησαν (3-1) την U-19 της Μπάγερν στο Μόναχο, και πέρασαν πανηγυρικά στα ημιτελικά. Εκεί ξεπέρασαν το εμπόδιο της Ναντ, στη «ρώσικη ρουλέτα», και έφτασαν στον τελικό. Είχε έρθει η ώρα για τον πιο μεγάλο τους άθλο.

Στην Πριμαβέρα της Μίλαν αγωνίζεται ο Φραντσέσκο Καμάρντα, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης, ο οποίος τον περασμένο Νοέμβριο έγινε ο νεαρότερος παίκτης που αγωνίστηκε στην Α’ Κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος (15 ετών, 8 μηνών και 16 ημερών). Ακόμη τρεις παίκτες της (ο αρχηγός της, Ματία Μαλασπίνα, ο κεντρικός αμυντικός, Γιάν Κάρλο Σίμιτς, και ο αριστερός της μπακ, Νταβίντε Μπαρτεσάγκι) έχουν, ήδη, κάνει το ντεμπούτο τους στη Serie A – ο Μπαρτεσάγκι εμφανίστηκε εφέτος και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή την ομάδα κατατρόπωσαν (3-0) οι τινέιτζερ του Ολυμπιακού, με τρία γκολ μέσα σε επτά λεπτά, στο μικρό γήπεδο της Νιόν που παραδοσιακά φιλοξενεί τον τελικό και τους ημιτελικούς της διοργάνωσης.

Από τις εξέδρες του «Κολοβρέ» τους παρακολουθούσαν με έκπληξη και θαυμασμό, θρύλοι των γηπέδων (ο Λουίς Φίγκο, ο Πέτζα Μιγιάτοβιτς, ο Πατρίκ Βιεϊρά, ο Ολιβερ Μπίρχοφ, ο Πετρ Τσεχ, ο Μίκαελ Λάουντρουπ, ο Χουάν Μάτα, ο Ερίκ Αμπιντάλ, ο Χένρικ Λάρσεν…), γνωστοί προπονητές, ο πρόεδρος της UEFA, Αλεκσάντερ Τσέφεριν, και… ένας στρατός ατζέντηδων και κυνηγών ταλέντων. Διότι σε κάτι τέτοια παιχνίδια, όπως αυτά του Youth League που καθιερώθηκε από την UEFA πριν από μια δεκαετία, μπορεί κανείς να διακρίνει ποια ταλέντα έχουν τις προδιαγραφές για να γίνουν σπουδαίοι παίκτες και στην υψηλότερη ηλικιακή κατηγορία, και ποια, όχι.

«Το όνειρο της Μίλαν, να γίνει ο πρώτος ιταλικός σύλλογος που θα κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ των Νέων, μετατράπηκε σε εφιάλτη», γράφει σήμερα η Gazzeta Dello Sport. «Η Μίλαν ναυάγησε τσακισμένη σε έναν ερυθρόλευκο βράχο, όχι στο Αιγαίο, αλλά στη Νιόν … Οι Ροσονέρι θα θυμούνται τα ονόματα των ελλήνων πολεμιστών που αναδείχθηκαν νικητές, αλλά θα το κάνουν χωρίς λύπη. Οταν χάνεις από κάποιον πολύ καλύτερο, δεν πρέπει να λυπάσαι».

Ο αρχιτέκτονας αυτής της ιστορικής επιτυχίας, ο 45χρονος Συλαϊδόπουλος, ονειρευόταν να γίνει σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Είχε αρκετό ταλέντο, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο δεν του επέτρεψε να λάμψει σε υψηλό επίπεδο. Το 2009 έβγαλε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και έγινε προπονητής. Εκτοτε, προσπαθεί να οδηγήσει τα «παιδιά του» εκεί που ο ίδιος δεν κατάφερε να φτάσει. Από το 2015 έως το 2021 εργάστηκε στον Παναθηναϊκό. Στην Κ-13, την Κ-14 και την Κ-17, η οποία το 2018 έχασε τον τίτλο του πρωταθλητή στη διαδικασία των πέναλτι (από τον Ολυμπιακό). Και από το καλοκαίρι του 2021, στον Ολυμπιακό. Πρώτα στην Κ-17 και, στη συνέχεια, στην Κ-19. Το 2023 κατέκτησε το πρωτάθλημα (έπειτα από πέντε χρόνια) και εφέτος «πέταξε» σε ύψη αδιανόητα. Με ντόπιους παίκτες, ξεπέρασε ομάδες Νέων που συγκεντρώνουν ταλέντα από όλο τον Κόσμο.

Το 1996 ο (τότε) προπονητής του Ολυμπιακού, Ντούσαν Μπάγεβιτς, εμπιστεύθηκε τη θέση του βασικού γκολκίπερ στον 20χρονο Δημήτρη Ελευθερόπουλο. Ηταν ο πρώτος παίκτης που αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Οι επόμενοι εμφανίστηκαν μετά (σχεδόν) δυο δεκαετίες, όταν ο Πάουλο Μπέντο προώθησε τέσσερις νεαρούς: τον Παναγιώτη Ρέτσο, τον Γιώργο Μανθάτη, τον Θανάση Ανδρούτσο και τον Δημήτρη Νικολάου. Από τα «σπλάχνα» του club προέρχεται και ο Φορτούνης. Αλλά σήμερα, η δεξαμενή ταλέντων του Ολυμπιακού είναι μια ολόκληρη ομάδα που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αραγε, θα τους δοθούν ευκαιρίες, ή θα τους κάνει στην άκρη η πίεση του πρωταθλητισμού;

Φαίνεται πως αυτή η «γενιά» βρίσκεται σε καλά χέρια. Εχουν δίπλα τους ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ καλά την τέχνη της καλλιέργειας νεαρών, ταλαντούχων παικτών: τον Κριστιάν Καρεμπέ, τον Ζοζέ Ανιγκό, τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς και, φυσικά, τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ο Κωνσταντής Τζολάκης και ο Ανδρέας Ντόι έχουν, ήδη, ανέβει στην πρώτη ομάδα. Σύντομα θα πάρουν προαγωγή άλλοι τέσσερις πέντε: ο Παπακανέλλος, ο Μουζακίτης, ο Κουτσίδης, ο Κουτσογούλας και ο Χαράλαμπος Κωστούλας (γιος του παλιού αμυντικού του Ολυμπιακού, Θανάση Κωστούλα).

Οσο ψηλά κι αν φτάσουν, όποιοι φτάσουν, αυτό το τρόπαιο θα λάμπει στα μάτια τους περισσότερο από κάθε επόμενο. Είναι το παρθενικό τους, το ανέλπιστο, το «ακατόρθωτο». Η U-19 του Ολυμπιακού θα ζήσει πολύ σύντομα και άλλη μια συγκλονιστική εμπειρία. Θα αγωνιστεί στο «Μαρακανά», στον τελικό του Διηπειρωτικού των Νέων, εναντίον της πρωταθλήτριας του Κόπα Λιμπερταδόρες U-20, Φλαμένγκο. Πέρυσι το κατέκτησε η Μπόκα Τζούνιορς. Και πρόπερσι, η Μπενφίκα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News