Δυσκολεύεται να φάει, με το ζόρι πίνει νερό και «τουαλέτα» σπανίως πηγαίνει. Πίσω από το στενόχωρο κλουβί του φαίνεται τόσο ήσυχος που ώρες-ώρες θαρρείς ότι είναι νεκρός. Κι όμως, ο Οδυσσέας, ένα ημίαιμο γκριφόν-τεριέ δύο ετών, που τώρα φιλοξενείται σε ένα καταφύγιο ζώων (οι υπεύθυνοι του καταφυγίου επιθυμούν να κρατήσουν την ανωνυμία του) είναι πιο ασφαλής από ποτέ. Τουλάχιστον, οι πιθανότητες να μείνει στη ζωή λογίζονται πολύ μεγαλύτερες από ό,τι πριν δέκα μέρες.

Δεμένος ολημερίς σε μια αυλή στην Κερατέα, χωρίς βόλτες και τρυφερά χάδια, περνούσε τις μέρες του σαν φυλακισμένος και λαχταρούσε τη στιγμή που το αφεντικό του θα τον απαλλάξει από την αλυσίδα για να νιώσει έστω και λίγο ελεύθερος. Και φυσικά, την ελευθερία του δε μπορούσε να τη συγκρατήσει. Πού και πού, πηδούσε τον φράχτη, επισκεπτόταν το διπλανό κοτέτσι και παίζοντας με τις κότες σκότωνε κάποιες από αυτές. Η γειτόνισσα, που ισχυριζόταν ότι τα αβγά αποτελούσαν σημαντικό τμήμα του μηνιαίου εισοδήματός της, κουράστηκε να μετράει απώλειες κι απείλησε ότι θα πυροβολήσει τον Οδυσσέα. Μάλιστα, έδωσε δυο μέρες προθεσμία στην ιδιοκτήτρια για να τον ξεφορτωθεί.

Παρατάσεις ζωής

Την επόμενη μέρα, η ιδιοκτήτρια πήρε τα βουνά, βρήκε ένα απομακρυσμένο μέρος στο δάσος κι εγκατέλειψε τον ατυχή σκύλο. Όχι μόνο τον παράτησε, αλλά τον έδεσε σε έναν κορμό για να μην την ακολουθήσει. Ευτυχώς, η νεαρή ανηψιά της, που ήταν παρούσα στις έξαλλες φωνές της γειτόνισσας, είχε ειδοποιήσει στα κρυφά το τοπικό φιλοζωικό σωματείο. Με την απειλή της καταγγελίας (για να γνωρίζετε πώς να αντιδράσετε στην κακοποίηση ζώων διαβάστε εδώ), η ασυνείδητη κάτοικος επέστρεψε στο βουνό για να φέρει τον σκύλο πίσω. Μόνο, που αυτή τη φορά τον παρέδωσε στην ανηψιά, ξεκαθαρίζοντας ότι ο Οδυσσέας είναι ανεπιθυμήτος και ότι εκείνη πρέπει να βρει πού θα τον πάει. Η κοπέλα, ταραγμένη από την οικογενειακή αναστάτωση και με τις τύχες μιας ζωής στα χέρια της, ζήτησε βοήθεια από έναν φίλο της, ο οποίος ζει στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Οδυσσέας, λοιπόν, που γλίτωσε από τους κινδύνους του βουνού και τα σκάγια της γειτόνισσας, βρήκε προσωρινά καταφύγιο σε ένα κοτέτσι. Ή  καλύτερα, νόμιζε πως βρήκε. Παρότι η διορία φιλοξενίας ήταν για δύο μήνες, ωσότου δηλαδή βρισκόταν κάποιος να τον υιοθετήσει, ξαφνικά, η νεαρή φοιτήτρια, που τόλμησε να πάει κόντρα στις βάρβαρες συνήθειες μιας ολόκληρης κοινωνίας, δέχεται το σοκαριστικό τηλεφώνημα από τον φίλο της: «η γειτονιά διαμαρτύρεται γιατί ο Οδυσσέας τρώει κότες. Έχεις δύο μέρες πριν τον πυροβολήσουν», της λέει. Το συνεχιζόμενο παιχνίδι του σκύλου με τις κότες, χούι που απέκτησε κατόπιν του μόνιμου αλυσοδεσίματός του, παρ' ολίγον να αποδειχθεί μοιραίο. Κάπου εκεί, αρχίζει η πραγματική οδύσσεια.

Η «οδύσσεια» της φιλοξενίας

Με όλες τις πανσιόν να είναι ασφυκτικά γεμάτες και να μη δέχονται άλλα σκυλιά και με τα πενιχρά χρονικά περιθώρια να πιέζουν ανυπόφορα για την εύρεση αναδόχου, η ζωή του Οδυσσέα ήταν κυριολεκτικά στον αέρα. «Μέσα σε δυο μέρες είναι αδύνατον να ενδιαφερθεί κάποιος για υιοθεσία, απαιτείται τουλάχιστον ένας μήνας», αναφέρει η κυρία Μαριάννα Ρίζου, που τα τελευταία δύο χρόνια έχει αφιερώσει αποκλειστικά τη ζωή της στην υιοθεσία ζώων. Μέσω αγγελιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως στο Facebook, με φωτογραφίες και βίντεο, προσπαθεί να βρει σπίτι σε ταλαιπωρημένα τετράποδα, όπως ο Οδυσσέας. Γνωστή στην περιοχή της Κερατέας για την επίμονη φιλοζωική της δράση, ήταν εκείνη που συντόνισε τη «διάσωση» του ψυχικά και σωματικά ταλαιπωρημένου σκύλου. Τελικώς, μετά από δεκάδες τηλεφωνήματα, με το χρόνο αλύγιστο εχθρό, ο Οδυσσέας την ύστατη στιγμή βρήκε καταφύγιο.

«Τον έσωσε που ήταν μικρόσωμος, αλλιώς ήταν πολύ δύσκολο να τη γλιτώσει», μου λέει η Κλέα Μοριανού, δημιουργός της ιστοσελίδας «ΤΡΙΧΕΣ» και παλιά μου διευθύντρια στο περιοδικό «Σκύλος&Γάτα». Στο βιαστικό τηλεφώνημά μας, ανάμεσα στο άγχος να βρεθεί καταφύγιο για τον Οδυσσέα και τη συνεχή ανταλλαγή μηνυμάτων με πιθανούς ενδιαφερόμενους, μου εξηγεί ότι απαγορεύεται ρητώς δια νόμου (Ν. 4235/2014 και οι προκάτοχοί του, 4039/2012 και 3170/2003) το 24ωρο αλυσοδέσιμο των σκύλων, κάτι που γίνεται συστηματικά στην επαρχία. Ο όρος «βαρελόσκυλα», ο οποίος απευθύνεται στον τύπο εργασίας του σκύλου που αλυσοδεμένος φυλάει μικρά παραγωγικά ζώα από διάφορα αρπακτικά, στοιχειώνει μέχρι και σήμερα τη χώρα μας. Κι από ό,τι φαίνεται, το συγκεκριμένο βαρέλι της βαρβαρότητας δεν έχει πάτο. Πόσοι είναι αυτοί που πετάνε στους κάδους νεογέννητα κουτάβια επειδή δε μπορούν να τα συντηρήσουν; (ένα από τα δεκάδες περιστατικά). Πόσοι είναι αυτοί που δολοφονούν ζώα και ξεφορτώνονται τα πτώματά τους σε απομακρυσμένες περιοχές;

Προφανώς, σε μια περίοδο όπου η χώρα προσπαθεί να συνέλθει από τη θλιβερή ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, σε κάποιους ίσως να φαίνεται ήσσονος σημασίας η περιπέτεια του Οδυσσέα. Διαφωνώ. Η κακοποίηση δεν κάνει διακρίσεις. Κι όσο συνεχίζουμε επιδεικτικά να κλείνουμε τα μάτια σε αυτούς που κακοποιούν ζώα, τόσο θα ανακαλύπτουμε κι άλλους βασανισμένους φοιτητές στο μέλλον. Και φυσικά, θα αναρωτιόμαστε για πολλοστή φορά, τι φταίει.

Όσοι ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν τον Οδυσσέα: Μαριάννα Ρίζου, τηλ: 6936862466

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News