1036
Ο Γιούργκεν Κλοπ με τους παίκτες της Λίβερπουλ στην τελευταία προπόνηση στη Μαδρίτη, πριν τον μεγάλο τελικό | REUTERS/Sergio Perez

Δύο «θαύματα» στον ίδιο τελικό

Sportscaster Sportscaster 1 Ιουνίου 2019, 10:50
Ο Γιούργκεν Κλοπ με τους παίκτες της Λίβερπουλ στην τελευταία προπόνηση στη Μαδρίτη, πριν τον μεγάλο τελικό
|REUTERS/Sergio Perez

Δύο «θαύματα» στον ίδιο τελικό

Sportscaster Sportscaster 1 Ιουνίου 2019, 10:50

Αρκεί να δει κανείς το τρίλεπτο βιντεάκι που πόσταρε η Λίβερπουλ καθ’ οδόν προς τη Μαδρίτη. Για να αντιληφθεί το ιστορικό της μέγεθος και να κατανοήσει την αδημονία της για το έκτο της τρόπαιο στο Πρωταθλητριών/Champions League, 14 χρόνια μετά το τελευταίο. Δίπλα στον Μπρους Γκρόμπελααρ, τον Αλαν Κένεντι, τον Στίβεν Τζέραρντ, τον Τζον Ολντριτζ, τον Ράφα Μπενίτεθ και τον Γιούργκεν Κλοπ, μιλούν οι οπαδοί της. Παιδιά που δεν πρόλαβαν την Κούπα του 2005, αλλά και άνθρωποι με άσπρα μαλλιά που έζησαν την πρώτη, του 1977.

Η Λίβερπουλ το θέλει πολύ αυτό το Κύπελλο, γιατί με αυτά μεγάλωσε. Νοιώθει -και είναι- η πιο Ευρωπαία απ’ όλες τις ομάδες του Νησιού. Κι έχει μεγάλη πείρα από τελικούς. Μόνο σε τρεις περιπτώσεις, αυτή η πείρα ήταν πικρή: το 1985 έχασε από τη Γιουβέντους, το 2007 (στην Αθήνα) από τη Μίλαν και πέρυσι από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η Τότεναμ το θέλει για να ανέβει επίπεδο. Αλλά και για να ολοκληρώσει τον εφετινό της άθλο. Εφτασε ως εδώ χωρίς μεταγραφές (η τελευταία της ήταν ο Λούκας Μόουρα πριν από ενάμισι χρόνο), επειδή όλα της τα χρήματα τα έριχνε στην κατασκευή του νέου της, επιβλητικού γηπέδου. Είναι ο πρώτος αγγλικός σύλλογος που κατέκτησε ευρωπαϊκό Κύπελλο (το Κυπελλούχων του 1963), όμως δεν έχει διεκδικήσει ποτέ ξανά το «ιερό δισκοπότηρο». Κι έχει να παίξει σε ευρω-τελικό από το 1984, τότε που νίκησε την Αντερλεχτ στη μάχη για το Κύπελλο UEFA.

Εγινε η όγδοη ομάδα από την Αγγλία που φτάνει στον τελικό της διοργάνωσης. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λιντς, η Λίβερπουλ, η Νότιγχαμ Φόρεστ, η Αστον Βίλα, η Αρσεναλ και η Τσέλσι -με αυτή τη χρονική σειρά- ήταν οι προηγούμενες. Δύο από αυτές, η Λιντς και η Αρσεναλ, δεν κατάφεραν να κατακτήσουν το τρόπαιο. Πάντως, είναι μόλις η δεύτερη φορά που θα κονταροχτυπηθούν για την Κούπα δύο αγγλικοί σύλλογοι. Η πρώτη ήταν το 2008 στη Μόσχα, όπου η Γιουνάιτεντ είχε νικήσει την Τσέλσι στα πέναλτι.

Η Λίβερπουλ είναι καλύτερη ομάδα από την Τότεναμ. Το πιστοποιεί, άλλωστε, και η τελική βαθμολογία της εφετινής Premier League: οι «Κόκκινοι» τερμάτισαν 26 βαθμούς μπροστά από τους «Πετεινούς». Αλλά, σε όρους 90λεπτου, αυτοί που βραχυκύκλωσαν την (σχεδόν) τέλεια μηχανή του Πεπ Γκουαρντιόλα και απέκλεισαν τη Μάντσεστερ Σίτι, ασφαλώς μπορούν να νικήσουν και τη Λίβερπουλ. Στην πιο πρόσφατη αναμέτρηση των δύο φιναλίστ, στο «Ανφιλντ» για το αγγλικό πρωτάθλημα, η Λίβερπουλ χρειάστηκε ένα αυτογκόλ στο 90′ (του Αλντερβάιρελντ) για να πάρει το ματς.

«Παιδιά, είναι η Τότεναμ», είχε πει (υποτιμητικά) στους παίκτες του ο Αλεξ Φέργκιουσον, στο ημίχρονο ενός αγώνα που η Γιουνάιτεντ έχανε (0-2) στο «Ολντ Τράφορντ». Ηθελε να τους ξυπνήσει τον εγωϊσμό, και τα κατάφερε – στο τέλος νίκησαν 5-2. Ηταν ακριβώς πριν από δέκα χρόνια. Αλλά, από τότε που ο λονδρέζικος σύλλογος συνάντησε τον Ποτσετίνο, εδώ και μια πενταετία, η μικρή και αποτυχημένη Τότεναμ, που όλοι χλεύαζαν, προόδευσε εντυπωσιακά, δυνάμωσε, υποχρέωσε τους αντιπάλους της να τη σέβονται. Επί τέσσερις διαδοχικές σεζόν τερματίζει στην πρώτη «τετράδα» της Premier League, αφήνοντας εκτός Champions League την Αρσεναλ, τη Γιουνάιτεντ, την Τσέλσι, ή και τη Λίβερπουλ.

Ο αργεντινός τεχνικός έχει κατασκευάσει μια υπέροχη ομάδα με «υλικά» που στους πολύ πλούσιους συλλόγους περισσεύουν. Με παίκτες όπως ο Κέιν, ο Σον, ο Ντέλε Αλι, ή ο Μόουρα, που δεν ήταν «πρώτης γραμμής» όταν τους απέκτησε, αλλά είδαν την καριέρα τους να απογειώνεται με την καθοδήγηση αυτού του εξαιρετικού προπονητή.

Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο στην τελευταία συνέντευξη Τύπου πριν τον τελικό (Reuters)

Το ίδιο τυχερή στάθηκε και η Λίβερπουλ, όταν αντάμωσε τον Γιούργκεν Κλοπ. Σήμερα είναι η καλύτερη Λίβερπουλ των (πολλών) τελευταίων ετών, πρωτίστως όμως είναι μια ομάδα με φοβερή αυτοπεποίθηση. Δεν απογοητεύτηκε από το απίθανο αήττητο σερί της Σίτι στην Αγγλία, ούτε από το 3-0 της Βαρκελώνης στο Champions League. Τη βλέπεις να αγωνίζεται, και θαρρείς πως όλα τα μπορεί. Εχει γίνει ακριβώς αυτό που ο Γερμανός υποσχέθηκε, όταν πρωτοπάτησε το πόδι του στο «Ανφιλντ»: μια ομάδα που πιστεύει, πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο γι’ αυτήν.

Με μερικούς παίκτες «κλάσης» -αλλά και πολλούς δεύτερης ποιότητας- στη διάθεσή του, ο Κλοπ έχει κάνει τις υπερβάσεις, καθημερινότητα. Τρία χρόνια τώρα, δεν έχει χάσει διπλό νοκ-άουτ παιχνίδι στην Ευρώπη, ενώ στην Αγγλία άντεξε μέχρι το τέλος στην πιο συναρπαστική κούρσα από καταβολής Premier League. Και για δεύτερη σεζόν στη σειρά οδήγησε την ομάδα του στο «μεγάλο ραντεβού» της χρονιάς. Δεν απομένει, παρά να σηκώσει (επιτέλους) την Κούπα και να αποστομώσει τους εχθρούς του. Αυτούς που παραβλέπουν πόσο συχνά φτάνει στους τελικούς, και «ξεχνούν» με ποιούς παίκτες τους χάνει: με τον άγουρο Γκέτσε κάποτε, ή με τον Αλεξάντερ-Αρνολντ και τον Ρόμπερτσον τώρα. Η Τύχη του χρωστάει. Ιδίως από πέρυσι, που η ύπουλη λαβή του Σέρχιο Ράμος έβγαλε νοκ-άουτ τον Σαλάχ από πολύ νωρίς, και ο Κάριους (που θα δει το αποψινό ματς από τη Μύκονο) «χάρισε» δύο γκολ στη Ρεάλ Μαδρίτης.

«Δεν είμαι λούζερ. Από το 2012 κι έπειτα, μόνο το 2017 δεν βρέθηκα σε κάποιον τελικό. Είμαι, πιθανότατα, αυτός που τα επτά τελευταία χρόνια κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ νικών στους ημιτελικούς», παραπονέθηκε ο «Κλόπο» στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής.

Στον αποψινό (22:00) τελικό στο «Μετροπολιτάνο» δεν θα παρελάσουν πολλοί «αστέρες». Το εφετινό Champions League, το πιο συναρπαστικό όλων των εποχών, επιβράβευσε τη συλλογική προσπάθεια. Τις ομάδες με κεφαλαία γράμματα. Λίγοι το περίμεναν. Εννιά μήνες πίσω, η Λίβερπουλ ήταν -για τους «μπουκς»- το έβδομο φαβορί. Η Τότεναμ, το ένατο. Θα μας λείψουν οι «σολίστ», όπως ο Μέσι ή ο Ρονάλντο, όμως το physical game, ο ρυθμός και οι υψηλές ταχύτητες των δύο φιναλίστ, υπόσχονται ένα ελκυστικό θέαμα.

Οι άγγλοι οπαδοί που θα το απολαύσουν από κοντά, θα πληρώσουν αυτή την αξέχαστη εμπειρία πολύ ακριβά. Η Daily Mail δημοσίευσε έναν πρόχειρο υπολογισμό. Η πτήση Λίβερπουλ – Μαδρίτη, ή Λονδίνο – Μαδρίτη, μετ’ επιστροφής, κοστίζει περίπου 1.600 ευρώ. Το φθηνότερο κατάλυμα, σε hostel, 200 ευρώ τη βραδιά. Τα εισιτήρια για τον αγώνα, όσα ζητούν οι αετονύχηδες (στις επίσημες τιμές διατέθηκαν μόνο 17.000 σε κάθε ομάδα). Ενα αναμνηστικό (σημαιάκι, κασκόλ, μπλουζάκι), από 20 έως 50 ευρώ. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα έξοδα για φαγητό και μετακινήσεις από/προς το αεροδρόμιο και στην πόλη.

Οπως τονίζουν στην κοινή τους ανακοίνωση οι σύνδεσμοι οπαδών «Spirit of Shankly» (της Λίβερπουλ) και «Supporters’ Trust» (της Τότεναμ), η UEFA εξακολουθεί να αισχροκερδεί, εκμεταλλευόμενη την αφοσίωση των φιλάθλων στις ομάδες τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...