Την περιβάλλει ένας μύθος, οι ισχυροί του κόσμου που μαζεύονται και αποφασίζουν μόνοι τους για τις τύχες μας κλπ. – κέφι να υπάρχει και από θεωρίες συνωμοσίας άλλο τίποτα, ειδικά στη χώρα μας. Η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ είναι όντως ένα κλαμπ ισχυρών και η ετήσια συνάντηση είναι μια σύναξη προσωπικοτήτων με δύναμη και επιρροή, κάθε χρόνο τα μόνιμα μέλη και κάποιοι προσεκτικά επιλεγμένοι προσκεκλημένοι συγκεντρώνονται και ανταλάσσουν απόψεις για την πορεία του κόσμου. Ε, φέτος προσκεκλημένος είναι ο νέος αρχηγός της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η πρόσκληση είναι αυστηρά προσωπική και αποστέλλεται κάθε χρόνο σε 130 πρόσωπα – μόνιμα μέλη και υψηλούς προσκεκλημένους. Φέτος έφθασε στα χέρια του κ. Μητσοτάκη και για αυτόν τον λόγο ο πρόεδρος της ΝΔ θα μεταβεί στη Δρέσδη για την 64η συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, η οποία θα διεξαχθεί έως τις 12 Ιουνίου.

Για τον κ. Μητσοτάκη, όπως σημειώνει ο Μικροπολιτικός στα ΝΕΑ, είναι η πρώτη φορά στη Λέσχη, αλλά η οικογένειά του έχει ήδη δώσει τρεις φορές το «παρών» – το 1993 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ως Πρωθυπουργός, για να ακολουθήσει η Ντόρα Μπακογιάννη, το 2003 και το 2009. Από την ελληνική πολιτική σκηνή το ρεκόρ κατέχει ο πρώην υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης, με πέντε εμφανίσεις, ενώ ακολουθεί με τέσσερις ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Στη σύναξη της Δρέσδης ο κ. Μητσοτάκης θα έχει την ευκαιρία για μια δεύτερη συνάντηση με τον γάλλο υπουργό Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, αλλά περισσότερο ενδιαφέρον θα έχουν οι συζητήσεις του με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Μπενουά Κερέ της ΕΚΤ καθώς και με τον βρετανό υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, ενόψει του δημοψηφίσματος για το Brexit – που θα αποτελέσει και ένα από τα κυρίως πιάτα στο φετινό μενού της Λέσχης.

Η Λέσχη πήρε το όνομά της από το ομώνυμο ξενοδοχείο στο Αρνεμ της Ολλανδίας, όπου έγινε η πρώτη συνάντηση την άνοιξη του 1954. Ηταν τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, τότε που η δυτική Ευρώπη είχε μάθει να φοβάται το μακρύ χέρι της Μόσχας και συμμετείχε σε έναν ακήρυκτο ιδεολογικό πόλεμο. Και ήταν ο Τζόζεφ Ρέτινγκερ, ο πολωνός φιλοευρωπαϊστής που ζούσε φυσικά εξόριστος, μακριά από την κομμουνιστική Βαρσοβία, που πρωτοσκέφτηκε την ιδέα της Λέσχης, φοβούμενος τον αντιαμερικανισμό που γιγαντωνόταν και στη δυτική Ευρώπη.

Εκτοτε η Λέσχη, ένα κλειστό κλαμπ, φιλοξένησε στους κόλπους της λαμπερές αλλά και αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες. Και επειδή οι συζητήσεις ελάμβαναν χώρα πίσω από κλειστές πόρτες, οι θεωρίες ότι κάτι το πολύ σκοτεινό αποφασίζεται εκεί γρήγορα θέριεψαν. Κάποιοι ισχρίζονται ότι στις εργασίες της Λέσχης αποφασίζεται ποιοι πολιτικοί θα προωθηθούν και ποια χώρα θα βρεθεί στο στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης, ή θα τη γλιτώσει. Δημοσιογράφοι ωστόσο που έτυχε να παρακολουθήσουν τις εργασίες της έσπευσαν να τις περιγράψουν περισσότερο ως κάτι που θυμίζει διεθνές συνέδριο ή φόρουμ.

Ο βρετανός πολιτικός Ντένις Χίλι, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Λέσχης, ήταν από τους Εργατικούς και περιγράφεται ως μάλλον αιρετικός πολιτικός. Ελεγε λοιπόν ότι στις συνεδριάσεις της Λέσχης δεν λαμβάνονται αποφάσεις, αφού συχνά οι θέσεις που διατυπώνονται είναι αντικρουόμενες και ότι είναι απλά ένα φόρουμ συζήτησης. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, λένε άνθρωποι που ξέρουν, είναι οι βομβαρδισμοί στην πρώην Γιουγκοσλαβία το 1999. Στη συνεδρίαση της Λέσχης ήταν περισσότερες οι απόψεις κατά των βομβαρδισμών, όμως η κυβέρνηση Κλίντον προχώρησε σε αυτούς. Αλλά πάλι, η Λέσχη θεωρείται ως ένα κλαμπ που επιβουλεύεται την ισχύ των ΗΠΑ και δρα υπερ του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Και οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία ήταν μια επίδειξη ισχύος των Αμερικανών σε ευρωπαϊκό έδαφος, μισό αιώνα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…

Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, πέρυσι είχαν λάβει πρόσκληση ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος της τσιμετοβιομηχανίας Titan, ο Παναγιώτης Πικραμένος, πρώην υπηρεσιακός Πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος  του Συμβουλίου της Επικρατείας και ο Λουκάς Τσούκαλης, καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News