Ο Μπρουνό Λεμέρ πέρα από πολιτικός είναι επίσης συγγραφέας και πρόσφατα εξέδωσε το δέκατο βιβλίο του, το πέμπτο από το 2017, χρονιά κατά την οποία ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο Οικονομικών και Οικονομίας της Γαλλίας υπό τον Εμανουέλ Μακρόν.

Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για δοκίμιο αλλά ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο «Fugue Americaine» που κυκλοφόρησε από τον φημισμένο οίκο Gallimard. Στις τετρακόσιες ογδόντα σελίδες του ο Λεμέρ αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών από τη Νέα Υόρκη, των Φραντς και Οσκαρ Βερτχάιμερ, οι οποίοι ταξιδεύουν στην Κούβα το 1949, για να παρακολουθήσουν μια συναυλία του θρυλικού ουκρανού πιανίστα Βλαντίμιρ Χόροβιτς.

Αλλά από όλες αυτές τις σελίδες, την προσοχή τράβηξε περισσότερο μόλις μισή, ερωτικού, όμως, περιεχομένου, προκαλώντας τον χλευασμό, ακόμη και την οργή πολλών Γάλλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στους δρόμους.

«Ο αφηγητής Οσκαρ Βερτχάιμερ μιλάει για τη συνουσία του με την Τζούλια σε 19 αράδες, αναφερόμενος μεταξύ άλλων σε εμμηνόρροια και σοδομία», γράφει στην ανταπόκρισή του από το Παρίσι, ο Στέφανο Μοντεφιόρι της Corriere della Sera, αναφέροντας πως το επίμαχο απόσπασμα επικρίθηκε ευρέως όχι μόνον στο Διαδίκτυο αλλά και σε πλακάτ που κρατούσαν συμμετέχοντες στις πορείες και τις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς κατά της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία.

Το κοινωνικό κλίμα στη χώρα είναι, εδώ και μήνες πλέον, υπερβολικά τεταμένο, τόσο που δεν μπορεί να συγχωρεθεί το ενδιαφέρον του Μπρούνο Λεμέρ για τη λογοτεχνία, με τους επικριτές του να καταγγέλλουν πως του στερεί χρόνο που θα μπορούσε «να αφιερώσει στον σχεδιασμό μεταρρυθμίσεων που σέβονται περισσότερο τα δικαιώματα των λιγότερο εύπορων τάξεων», γράφει ο ιταλός ανταποκριτής στο Παρίσι.

Και μετά υπάρχει και εκείνη η επίμαχη μισή σελίδα, που είναι γραμμένη με μια ελευθερία που σύμφωνα με τους επικριτές του Λεμέρ ταιριάζει περισσότερο σε έναν μυθιστοριογράφο παρά σε έναν υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. «Ηταν πραγματικά απαραίτητο να κυκλοφορήσει το φιλόδοξο αυτό βιβλίο για τον 20ο αιώνα, για τη Δύση, για την κλασική μουσική και, εν μέρει, για τον ερωτισμό, ακριβώς τις μέρες που η Γαλλία βρισκόταν στα πρόθυρα μιας εξέγερσης για τις συντάξεις;», διερωτάται ο Στέφανο Μοντεφιόρι, μαζί με πάμπολλους πολίτες της Γαλλίας. Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς επισήμαναν, μεταξύ άλλων, πως από τότε που ανέλαβε το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο Οικονομικών και Οικονομίας, ο Λεμέρ έχει γράψει περισσότερες σελίδες από τον φίλο του και περιβόητο συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ.

Πάντως ο 54χρονος πολιτικός αποπειράθηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του δηλώνοντας τα εξής: «Πολλοί από εσάς με ρωτάτε πώς βρίσκω χρόνο για να γράφω ενώ είμαι υπουργός. Αγαπώ με πάθος τη δουλειά μου, είμαι στην υπηρεσία των Γάλλων, αλλά έχω μάθει επίσης να προσέχω την προσωπική μου ισορροπία. (…) Κάποιοι πηγαίνουν σε μουσεία, στον κινηματογράφο, σε συναυλίες, στο γήπεδο. Αλλοι αφιερώνονται στην κηπουρική ή στο περπάτημα. Εγώ γράφω. Η λογοτεχνία μου επιτρέπει να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, να αποστασιοποιούμαι και να σκέφτομαι διαφορετικά. Είναι μια ανάγκη για την οποία αξίζει να ξυπνάει κανείς νωρίτερα και να κοιμάται πιο αργά και να της αφιερώνεις Σαββατοκύριακα και διακοπές», είπε.

Οσον αφορά το απόσπασμα περί εμμηνορρυσίας και σοδομίας, μιλώντας στο France Info o υπουργός ζήτησε από το κοινό να μην περιοριστεί σε αυτές τις «δέκα αράδες»: «Διαβάστε το βιβλίο. Διαβάστε το. Θα δείτε ότι μιλάει για τον Βλαντίμιρ Χόροβιτς, για το πάθος μου για την κλασική μουσική, για τον Μπαχ και τον Μπετόβεν, για τον 20ο αιώνα και τα δράματά του. Δεν μπορώ να κάνω κάτι εάν αυτό το απόσπασμα χλευάζεται. Τίποτα δεν θα περιορίσει ποτέ την ελευθερία μου να γράφω», σημείωσε.

Ο δημοσιογράφος της Corriere θυμίζει στο ρεπορτάζ του πως πριν από τον Λεμέρ και με τη Γαλλία να συνταράσσεται ήδη από την οργή των Γάλλων για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, έντονες επικρίσεις είχε δεχθεί, προκαλώντας τριγμούς στην κυβέρνηση Μακρόν, η Μαρλέν Σιαπά, υφυπουργός Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας της Γαλλίας, η οποία φωτογραφήθηκε για το Playboy, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε για την «ελευθερία των γυναικών και τον φεμινισμό».

Στο προσκήνιο, όμως, βρίσκεται το τελευταίο διάστημα και η Ελιζαμπέτ Μπορν, η γαλλίδα Πρωθυπουργός, για λόγους που δεν σχετίζονται, τουλάχιστον στενά, με το αξίωμα που κατέχει και τα καθήκοντά της. Τον προηγούμενο μήνα κυκλοφόρησε στη Γαλλία το βιβλίο «La Secrète», μια βιογραφία της Ελιζαμπέτ Μπορν που υπογράφει η δημοσιογράφος Μπερενζέρ Μποντ και εμπεριέχει ένα κεφάλαιο με τον τίτλο «La couverture», στο οποίο, «γίνεται αναφορά στις φήμες περί ομοφυλοφιλίας της Πρωθυπουργού, με την υποψία ότι ο σύντροφός της Πατρίς Ομπέρ είναι στην πραγματικότητα μια κάλυψη, δεδομένου ότι στο μπλογκ του λέει ότι συζεί, ως ζευγάρι, με άλλη γυναίκα. Το πρόβλημα προφανώς δεν θα ήταν η πιθανή ομοφυλοφιλία της πρωθυπουργού Μπορν, αλλά μάλλον η υπόθεση ότι ενδέχεται να απέκρυψε το γεγονός», εξηγεί ο Μοντεφιόρι.

Εν τω μεταξύ ο Σιλβάν Φορ, πρώην διευθυντής Επικοινωνίας του προέδρου Μακρόν διερωτάται στο L’Express «από πότε γίναμε τόσο πουριτανοί;», καταγγέλλοντας, συγχρόνως, «έναν πουριτανισμό που λογοκρίνει το δικαίωμα να ονειρεύεσαι, να δημιουργείς, να γράφεις, ωσάν η πολιτική, η οποία, όπως γνωρίζουμε, έπαψε να είναι επάγγελμα, να κατέστη ένα είδος αποστολής που προορίζεται για παρθένες και ερημίτες».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News