Το κλαμπ «Garrick», η ιστορική λονδρέζικη λέσχη «αποκλειστικά για κυρίους», διενήργησε εσωτερικές εκλογές σχετικά με το αν πρέπει να ξαραχνιάσει από αναχρονισμούς και φυλετικά άβατα. Τα 1.500 μέλη του απεφάνθησαν διά της κάλπης ότι είναι καιρός να μπει εκεί μέσα και καμιά γυναίκα, όχι για το καθαρίσει φυσικά, αφού για τέτοιες παρακατιανές δουλειές υπάρχει το υπηρετικό προσωπικό, αλλά για να πιει και αυτή τα απεριτίφ της παρέα με τους άνδρες. Μέχρι την ψηφοφορία οι γυναίκες έμπαιναν στο «Garrick» μόνο κατόπιν προσκλήσεως. Η αναθεωρητική πρόταση συγκέντρωσε το 60% των ψήφων.

Το… επαναστατικό αποτέλεσμα της κάλπης πανηγύρισε το μέσο Guardian, αφού εδώ και καιρό αυτό ηγείτο της σχετικής εκστρατείας. Επίσης χάρηκαν και όσοι άνδρες είχαν την ίδια άποψη, κύριοι σαν τους καλλιτέχνες της ποπ Στινγκ και Μαρκ Νόπφλερ (της μπάντας Dire Straits).

Το πολύμηνο πρέσινγκ του Guardian ανάγκασε πολλούς Βρετανούς να παραιτηθούν από μέλη του «Garrick» το προηγούμενο διάστημα ώστε να μη χαρακτηριστούν ως παλιομοδίτες, μισογύνηδες, κ.λπ. Η επιχειρηματολογία του Guardian επικεντρώθηκε στη «διάκριση που βλάπτει τη σταδιοδρομία και την εξέλιξη των γυναικών, ενώ διαιωνίζει και την πατριαρχία στην εξουσία».

Τι σόι κοινωνική δικαιοσύνη απεδόθη διά της ψήφου των πλουσίων και διασήμων κλαμπόβιων (καλλιτεχνών, δικηγόρων, δικαστών, δημοσίων υπαλλήλων, δημοσιογράφων, κ.ά.) αποκρυσταλλώνεται στη φράση ενός εξ αυτών: «Τώρα οι προνομιούχες γυναίκες θα συναναστρέφονται προνομιούχους άνδρες» είπε μάλλον φιλοσοφημένα, διότι οι υπηρέτες, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, που είναι παιδιά της εργατικής τάξης, θα συνεχίσουν να καθαρίζουν τα  αποφάγια όλων αυτών, πλουσίων ανδρών και πλουσίων γυναικών.

Ωστόσο η «σκιώδης υπουργός» των Εργατικών, Ρέιτσελ Ριβς, χαιρέτισε την «πρόοδο που σημειώθηκε».

Αλλοι σχολίασαν απλώς ότι ο κανονικός κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τον μικρόκοσμο του «Garrick».

Η Corriere della Sera καταπιάστηκε με το γενικότερο ζήτημα των «αποκλειστικών μπαρ» της Βρετανίας και έγραψε ότι υπάρχουν και άλλα κλαμπ, πιο σκληρά από το «Garrick», τα οποία δεν δέχονται γυναίκες. «Είναι αριστοκρατικοί σύλλογοι που χρονολογούνται τον 18ο αιώνα, στους χώρους των οποίων η γυναίκα δεν εισέρχεται καν ως επισκέπτρια. Κάποια από αυτά είναι πραγματικοί θεσμοί και έχουν εμπνεύσει λογοτεχνικούς και κινηματογραφικούς χαρακτήρες όπως ο Τζέιμς Μποντ, όμως η αλήθεια είναι ότι πλέον έχουν παρακμάσει. Εχουν την απρόσιτη γοητεία των φθαρμένων επίπλων με τη δερμάτινη επένδυση, των μεγάλων βιβλιοθηκών, κ.λπ., όμως η κατάσταση βαίνει φθίνουσα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News