530
|

Εδώ Λονδίνο: Το λεωφορείο με τα ταπεράκια της μαμάς

Ξένια Μπολομύτη Ξένια Μπολομύτη 27 Ιανουαρίου 2014, 00:21

Εδώ Λονδίνο: Το λεωφορείο με τα ταπεράκια της μαμάς

Ξένια Μπολομύτη Ξένια Μπολομύτη 27 Ιανουαρίου 2014, 00:21

Τον τελευταίο χρόνο μ' έχουν ρωτήσει καμιά εκατοστή φίλοι και φίλοι φίλων εάν υπάρχει φτηνότερη λύση για αποστολή δεμάτων από Ελλάδα για Αγγλία και τούμπαλιν. Το κύμα της μετανάστευσης φέτος σηκώθηκε ψηλό και απειλητικό. Εξαρτάται, καλό μου συμπατριωτάκι, από το περιεχόμενο. Αν στείλεις κανένα δωράκι του ενός κιλού, καλό είναι και το post office. Αν περιμένεις γουρουνόπουλο από τη μανούλα, τότε θα σου το φέρει ο κ. Γιάννης που ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη με τη λεωφορειογραμμή της New Lines Travel και φτάνει στο Λονδίνο το Σάββατο, ανάμεσα στο μεσημέρι με το απογευματάκι. Πάντα έλεγα ότι από το σύνδρομο της κούτας, δε θα ξεφύγει κανείς. Ανήκει στην εγκυκλοπαίδεια της Ελληνικής Κουλτούρας και Ψυχισμού. Το ζήτημα είναι πώς το χειρίζεσαι, γιατί αν είναι να φτάσεις 35 χρονών γαϊδούρι και σου φέρνουν ακόμα το αυγουλάκι βραστό σε ταπεράκι, τότε κάηκες, παλικαρά μου, δε θα μεγαλώσεις ποτέ!

Ελλάδα-Ιταλία-Γαλλία-Αγγλία: από αυτές και σε αυτές τις χώρες γίνονται οι αποστολές και οι παραλαβές. Το λεωφορείο ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη και περνάει από την Αθήνα για να παραλάβει κι άλλες κούτες. Δυστυχώς, Ελληνίδες μάνες, συγγενείς και φίλοι, δεν κάνει στάση για παραλαβές από επαρχιακές πόλεις. Δε λες πάλι καλά που υπάρχει σύνδεση από τον Βορρά, γιατί αλλιώς θα θρηνούσαμε μουχλιασμένα κεφτεδάκια…

Το μέγεθος μιας κούτας γάλακτος, ας πούμε, κοστίζει ένα πενηντάευρο, μετά χτυπάει εξηντάευρο. Βέβαια, αν έχεις κάτι σε μικρότερο μέγεθος οι τιμές αλλάζουν. Τα τηλέφωνα του οδηγού θα σας τα δίνουν από τα γραφεία. Δεν πραγματοποιούνται διαδρομές κάθε εβδομάδα, γι' αυτό πρώτα ελέγξτε και μετά ανοίξτε φύλλο για πίτα, μην πάει χαμένο το αλεύρι, είναι και ζόρικοι καιροί. Η διαδρομή τερματίζει δίπλα στο Μadame Τussauds, Allsop Place Street. Μου έχει πει ο κ. Γιάννης ότι μετά πηγαίνουν και στο Liverpool και στο Leeds, όχι όμως κάθε φορά.

Εκεί λοιπόν, στο δίωρο–τρίωρο της αναμονής, πέφτει σκωτσέζικο ντους. Μια που συγκινείσαι, μια που παγωκολωνιάζεσαι. Ο Παύλος και οι Ελένη, δύο γλυκύτατα αδέρφια που ζουν στο Kent, «Έχουμε πει στη μάνα μας τόσες φορές να μη στέλνει τίποτα γιατί τα βρίσκουμε πια όλα εδώ, αλλά βλέπεις από τότε που χάσαμε τον πατέρα μας, και μια και η ίδια δεν μπορεί να ταξιδεύει, μας λέει ότι είναι σα να έρχεται κι αυτή εδώ να μας δει. Ε, πώς να της πεις όχι;». Σύνδρομο κούτας «Μάνα, κουράγιο». Η Δήμητρα περιμένει αλεύρι που φουσκώνει μόνο του! «Καλέ, τι έχουν τα αγγλικά αλεύρια, μια χαρά τουμπάνια γίνονται», της λέω. Αμετάπειστη! Σύνδρομο κούτας «Αγάπη μου συρρίκνωσα την πίτα!». Ο Θανάσης δεν κάνει χωρίς… καλαμάκια! Πού να κρυφτώ, πείτε μου; Lover boy, στην Αγγλία ζεις, όχι στην Αλάσκα! «Ρούφα το αυγό σου» πήγα να του πω, αλλά τελικά το έκοψα. Σύνδρομο κούτας «Φραπές ή θάνατος». Και καθώς η μυρωδιά από το συσσίτιο πλησιάζει, η ελληνομυρμηγκοφωλιά γίνεται απροσπέλαστη. Καλέ, πείτε και κανένα «καλώς ήρθατε, κ. Γιάννη» ή, τουλάχιστον, αφήστε τον να πάρει καμιά ανάσα πριν χώσετε και τα πόδια σας μέσα στα μπαγκάζια! Σύνδρομο κούτας «Κάτω τα χέρια γιατί σας την άναψα!».

Αυτό το κειμενάκι το αφιερώνω με όλη μου την αγάπη και συμπόνια στις Ελληνίδες μάνες που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα αφήνουν την μπουκιά τους για να ταΐσουν τα σπλάχνα τους. Και -για κάποιους εκεί έξω- μάθετε να βράζετε και κανένα μακαρόνι, θα σας χρειαστεί!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News