''Heat wave'', πάντα ακούγεται πιο απειλητικός ο καύσωνας στα αγγλικά. Κάτι σαν πύρινο τσουνάμι ας πούμε. Γκρινιάζαμε 8 μήνες με το χειμώνα, γκρινιάζουμε και με τη ζέστη. Και καλά οι Άγγλοι, αλλά το να ακούω παράπονα και απο μεσογειακούς, ε όχι! Δεν αποτελώ μέτρο σύγκρισης μιας και λειτουργώ καλύτερα στη ζέστη, ω ναι ναι και στη Σαχάρα να με βάλεις μεσημεριάτικο, θα χοροπηδώ στην άμμο με υπέρτατη ευγνωμοσύνη στο φωτεινό αστέρα. Βαθύτερα όμως, στις κρυμμένες γωνιές των πάρκων του Λονδίνου, κάτω από τις γέφυρες, στα λιγοστά μπαλκόνια, στους κήπους, στις αγορές, στα μέσα συγκοινωνίας, στα νερά του Τάμεση, η πόλη σκανδαλίζεται.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προειδοποιούσαν βδομάδες πριν. Αποφύγετε τον ήλιο, πίνετε πολύ νερό, μη κολυμπάτε στα ποτάμια. Στο μετρό ακόμα και οι διαφημίσεις είχαν καλυφθεί από τις σημάνσεις, τα μπουκαλάκια Evian κάναν τρελές πωλήσεις, με τέτοιο τζίρο η εταιρεία θα εύχεται να συνεχιστεί το καμίνι. Να σημειώσουμε εδώ ότι το μετρό του Λονδίνου δεν διαθέτει σε όλες τις γραμμές κλιματισμό. Οι νέες γραμμές της Victoria και της Metropolitan, καθώς και το Overground είναι δροσερές, τι γίνεται όμως με τις υπόλοιπες 9; ''Δεν είμαστε ποτέ έτοιμοι για τέτοιες θερμοκρασίες'', λέει η Nicola. ''Τόσα σπίτια καλυμμένα με μοκέτες και χωρίς air conditioner βράζουν και εμείς μαζί τους''. Επίσης, μη νομίζετε ότι οι περισσότεροι χώροι εργασίας (δε μιλάω για τράπεζες και μεγάλες εταιρείες) έχουν κλιματισμό, ανεμιστήρας και ξερό ψωμί. Britain's burning!

Πάνω από 760 άτομα έχασαν τη ζωή τους λόγω του καύσωνα. Ανήλικα παιδιά πνίγηκαν σε κανάλια και ποτάμια. Τα νοσοκομεία γέμισαν ασθενείς με εγκαύματα. Το πάρκα ξεράθηκαν, τα κίτρινα πάρκα! Παρ'όλα ταύτα, ο γυμνισμός γυμνισμός! Τα ξαναείπαμε, ένας καύσωνας στο Λονδίνο σημαίνει -ανάμεσα στα άλλα- και πετσετούλα παραλίας, αντηλιακό, μαγιό ή και όχι (πιστέψτε με είδα τουλάχιστον τι φοράει σε εσώρουχο το 80% του πληθυσμού της πόλης), χασισάκι (τόσο που εισέπνεα,  η μαστούρα ήταν συνεχόμενη και ανελέητη), μπάρμπεκιου και χιλιάδες κουτάκια μπύρας. Όσοι ήρθαν για τα ψωνάκια τους και βρέθηκαν στην Oxford Street, μάλλον το μετάνιωσαν πικρά, εκεί να δεις πύρινη κόλαση!

Ήρθε και ο Αύγουστος με τους 33 βαθμούς του. Το βλέμμα με στόχο τον ορίζοντα και όχι χωμένο σε μια ομπρέλα και στραμμένο στο δρόμο που έχει γεμίσει βρύα, οι γέφυρες με την ηχώ των μουσικάντηδων είναι πιο φωτεινές, τα βανάκια με τα παγωτά τριγυρνούν στις γειτονιές και μουσικά με τη σειρά τους προσκαλούν τα παιδιά, θερινό σινεμά, απλωμένα ρούχα στα μπαλκόνια, ω ναι ακόμα και αυτό έχει τη δική του ομορφιά σε μια πόλη που πανηγυρίζει με την άφιξη του ήλιου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News