Αν δεν είχε γίνει η επικοινωνιακά ατυχής επιλογή να δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης μία εφ’ όλης της ύλης προεκλογική συνέντευξη το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, δεν θα είχαν περάσει και τόσο απαρατήρητες αυτές οι φράσεις του:

«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αν μπορούσε ο κ. Τσίπρας με κάποιο τρόπο, και ως ηττημένος, να βρει κάποια πλειοψηφία η οποία να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, θα διερευνούσε αυτό το ενδεχόμενο. Πολύ δύσκολο αριθμητικά, όχι αδύνατο. Aρα οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό ως ενδεχόμενο υπάρχει, δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί κανείς μαθηματικά να το αποκλείσει».

Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά τι λέει και δεν διακρίνεται για τις συνωμοσιολογικές του τάσεις.

Αν το καλοπροσέξει κάποιος, ο Τσίπρας είπε μία φορά ότι δεν σκοπεύει να σχηματίσει κυβέρνηση των ηττημένων και δεν το ξαναείπε. Μιλάει τελευταία για προοδευτικές πλειοψηφίες, για κυβερνήσεις από την πρώτη Κυριακή και παράλληλα καλλιεργεί ένα περιβάλλον πιθανής αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος.

Όσοι γνωρίζουν τι συζητήσεις γίνονται και ασχέτως αν σε αυτές πρωταγωνιστεί ο Τσίπρας ή ο Παπανδρέου, ή άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, με παρατηρητή λιγότερο ή περισσότερο ενεργό τον Ανδρουλάκη, έχουν υπόψη τους ότι τα σενάρια της σύμπραξης των δύο εφ’ όσον καταστεί δυνατόν ή κριθεί «χρήσιμο», είναι κατατεθειμένα και βρίσκονται σε κάποια συρτάρια.

Και με την απλή αναλογική, οι αριθμοί μπορεί πράγματι να βγάλουν τέρατα. Υπό μαθηματικές προϋποθέσεις προφανείς και εφόσον βρεθεί στη Βουλή και ο Βαρουφάκης (ή κάποιο άλλο σχήμα αριστερού συνασπισμού ή συνεργασίας), μία πλειοψηφία «ειδικού σκοπού» δεν είναι αδύνατη.

Και ο ειδικός σκοπός θα είναι προφανής, σε μία παραλλαγή του ’89: Η τάχα διαλεύκανση της υπόθεσης των υποκλοπών, η σωτηρία της Ελλάδας από το «παρακράτος του Μητσοτάκη» και άλλα τέτοια «δημοκρατικά» και άσχετα με τις ανάγκες της χώρας. Θα βρει μάλιστα πιθανώς και πρόθυμους υποστηρικτές διακεκριμένους νομικούς και άλλους, που έχουν ξεσηκωθεί από το καλοκαίρι κι έπειτα. Κι έπειτα; Καληνύχτα και και τύχη και… αποχαιρέτα την την κανονικότητα που φεύγει.

Ακούγεται ακραίο το σενάριο; Μπορεί, αλλά είναι υπαρκτό και πάντως, αυτά τα καλά και ωραία μπορεί να μας επιφυλάσσει η απλή και κατά τα άλλα άδολη αναλογική.

Ας λάβουμε υπόψη και κάτι άλλο εν όψει αυτών.

Σε λίγες ημέρες αναμένεται η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τα βοσκοτόπια των Παππά – Καλογρίτσα και για τα κατορθώματα των Παπαγγελόπουλου και Τουλουπάκη στην υπόθεση Novartis.

Μπορούμε να φανταστούμε τι έχει να γίνει και τι «ειδικοί σκοποί» μπορεί να μας προκύψουν, αν οι αποφάσεις είναι απαλλακτικές, όπως έχει εισηγηθεί η εισαγγελέας της έδρας, που είναι η ίδια και στις δύο υποθέσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News