«Η ιστορία συνεχίζεται… Τρία χρόνια ακόμη, για να βελτιωθούμε και να απολαύσουμε το ποδόσφαιρο». Με αυτό το λακωνικό μήνυμα στα social media ο Πεπ Γκουαρντιόλα ανακοίνωσε την επέκταση της συνεργασίας του με την Πρωταθλήτρια Αγγλίας, Μάντσεστερ Σίτι, έως το 2021. Το αρχικό συμβόλαιο των «Πολιτών» με τον καταλανό τεχνικό έληγε το 2019.

Ολοι στάθηκαν στις αποδοχές που προβλέπει η νέα συμφωνία. Οι οποίες, πράγματι, προκαλούν ζάλη. Για τα τρία επόμενα χρόνια ο κατά πολλούς κορυφαίος προπονητής του Κόσμου θα εισπράττει, ετησίως, 22,87 εκατομμύρια ευρώ. Στο σύνολο, σχεδόν 70 εκατ. ευρώ. Εάν τα λογαριάσουμε σε μεροκάματα, είναι 62.657 ευρώ – οι μισθοί δυο ετών για έναν (καλοπληρωμένο) εργαζόμενο. Αλλά, είπαμε: είναι ο καλύτερος στο είδος του. Και, στο κάτω – κάτω, πολλά λεφτά κέρδιζε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο Μάντσεστερ: κάτι παραπάνω από 17 εκατ. ευρώ. Ηταν ο πιο καλά αμειβόμενος στην Ευρώπη. Απλώς, τώρα, ξεπέρασε και τον Μαρτσέλο Λίπι, που καθοδηγεί την εθνική ομάδα της Κίνας έναντι 20 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Σε αυτή την ιστορία, όμως, υπάρχει κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον: υπογράφοντας το νέο του συμβόλαιο, ο Πεπ παρέβη μια από τις -μέχρι χθες- αδιαπραγμάτευτες αρχές του: ότι ο προπονητής δεν πρέπει να παραμένει στον ίδιο σύλλογο για πάνω από τρεις σεζόν. Επειδή δεν θα έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει, αλλά και γιατί οι παίκτες κουράζονται να ακούνε τα ίδια και τα ίδια. Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα του που καταργεί αυτόν τον -δικό του- κανόνα.

Στο παρελθόν είχε κάνει μια μικρή εξαίρεση για τον αγαπημένο του σύλλογο. Στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα εργάστηκε και τέταρτη σεζόν (2008-2012). Αλλά, όταν ένιωσε ότι ο κύκλος του στη Βαρκελώνη έκλεισε, κανένας δεν κατάφερε να τον πείσει να μείνει. Προτίμησε να μη δουλέψει πουθενά (2012-2013), παρά να φθαρεί στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Εστω κι αν αυτή η καθημερινότητα ήταν υπέροχη: δύο τρόπαια Champions League, τρία Πρωταθλήματα και δυο Κύπελλα Ισπανίας, τρία ισπανικά Σούπερ Καπ, τρία ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Ο Γκουαρντιόλα εγκατέλειψε την καλύτερη ομάδα του Κόσμου, εκείνη την εποχή, που εξακολουθούσε να τον θέλει στον πάγκο της «σαν τρελή».

Στην Μπάγερν, το κέφι του για δουλειά κράτησε τρία χρόνια. Κατέκτησε τρία Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα Γερμανίας, μα ούτε που συζήτησε το ενδεχόμενο να παρατείνει το συμβόλαιό του με τους Βαυαρούς. Εφυγε από το Μόναχο χωρίς να δώσει στον εαυτό του άλλη μια ευκαιρία για το Champions League, επειδή ξέμεινε από κίνητρα. Η διοίκηση της Μπάγερν, ιδίως ο Μπεκενμπάουερ, αδυνατούσε να κατανοήσει πολλές από τις ιδέες του. Θα έφευγε ακόμη κι αν, στο μεταξύ, δεν του είχαν χτυπήσει την πόρτα οι Αραβες της Σίτι.

Στο Μάντσεστερ έμεινε, για πρώτη φορά, άτιτλος (2016-2027). Εφέτος, όμως, είδε -επιτέλους- το ποδοσφαιρικό του όραμα να παίρνει σάρκα και οστά στο χορτάρι. Η Σίτι του, μια ομάδα με μέσο όρο ηλικίας τα 23 έτη, έπαιξε -κατά διαστήματα- την καλύτερη μπάλα στην Ευρώπη και κέρδισε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του Κόσμου με απίθανα ρεκόρ: με τους περισσότερους βαθμούς (100), τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (32), τις περισσότερες διαδοχικές νίκες (18), τα περισσότερα γκολ σε μία σεζόν (105), τις περισσότερες εκτός έδρας νίκες (16), τη μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων (+79), τη μεγαλύτερη διαφορά βαθμών από τον δεύτερο (+19)… Μόνον ο Κλοπ, που… έχει βρει το κουμπί του, τον κέρασε φαρμάκι. Ιδίως στο Champions League.

Ο Γκουαρντιόλα έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι στο Μάντσεστερ βρήκε το ιδανικό θερμοκήπιο για να καλλιεργήσει τις ιδέες του. Η ιδιοκτησία, μόνον πληρώνει. Η Σίτι έχει οργανωθεί κατά τα καταλανικά πρότυπα και αρκετά από τα στελέχη της να είναι παλιοί συνεργάτες του στην Μπαρτσελόνα. Μιλούν την ίδια γλώσσα, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Ο Πεπ έχει τον τελευταίο λόγο σε όλα και άφθονο χρήμα να ξοδέψει. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες μπορεί να δημιουργήσει την «τέλεια» ομάδα που έχει στο μυαλό του. Που θα είναι όλη δική του – κι όχι του Μέσι, όπως επιμένουν να τονίζουν για την πιο ελκυστική Μπαρτσελόνα όλων των εποχών όσοι δεν τον πολυσυμπαθούν.

Γι’ αυτό υπέγραψε το νέο του συμβόλαιο. Που, αν το εξαντλήσει, θα έχει μείνει στη Σίτι πέντε χρόνια – όσα σε κανέναν άλλο σύλλογο στην καριέρα του. Υπάρχει, όμως, κι ένα επιπλέον κίνητρο. Κάτι που τον εξιτάρει. Ενα μεγαλεπήβολο σχέδιο για την «παγκοσμιοποίηση» της Μάντσεστερ Σίτι, που περιλαμβάνει τον καταλανό τεχνικό. Το έχει αποκαλύψει, σε όλες του τις λεπτομέρειες, ο Guardian.

Το σχέδιο ανήκει στον Φεριάν Σοριάνο, παλιό γνώριμο του Πεπ από τα χρόνια της Βαρκελώνης. Ο Σοριάνο, που για μια πενταετία είχε αναλάβει να εξυγιάνει τα οικονομικά της Μπαρτσελόνα, το είχε προτείνει, τότε, στη διοίκηση του club. Αλλά ήταν, μάλλον, αδύνατο να εφαρμοστεί σε ένα σύλλογο με 143.000 μέλη – μετόχους και με τόσο βαθιές τοπικές ρίζες (στην Καταλονία). Απορρίφθηκε μετ’ επαίνων. Και τον Σεπτέμβριο του 2012 το υιοθέτησε ο Σεΐχης Μανσούρ, μαζί με τον Σοριάνο που προσελήφθη ως διευθύνων σύμβουλος της Μάντσεστερ Σίτι.

Με δυο λόγια, προβλέπει τη δημιουργία ομάδων – franchise σε άλλες χώρες, σε όλο τον κόσμο. Δηλαδή, τη μετεξέλιξη της Σίτι σε μια πολυεθνική του ποδοσφαίρου, μέσω της εταιρείας City Football Group (CFG) που, ήδη, συμμετέχει μετοχικά σε έξι συλλόγους σε τέσσερις ηπείρους. Τα «υποκαταστήματα», με την οικονομική αρωγή της «μαμάς» Σίτι, λειτουργούν υπερσύγχρονες ακαδημίες ποδοσφαίρου, ενώ ένας στρατός από σκάουτερς τα τροφοδοτεί με σπουδαία ταλέντα που εντοπίζει στην περιοχή τους. Οταν οι νεαροί εξελιχθούν, επανδρώνουν τις θυγατρικές ομάδες. Οι καλύτεροι, όμως, προωθούνται στη Σίτι, ή πωλούνται σε άλλους συλλόγους. Οι μικροί και οι γονείς τους υπογράφουν πρόθυμα ένα συμβόλαιο με την ισπανική Τζιρόνα (μια από τις ομάδες που ανήκουν στο γκρουπ), για παράδειγμα, επειδή ονειρεύονται μεγαλεία με τη φανέλα της Σίτι.

Ο ρόλος του Πεπ σε αυτό το επιχειρηματικό project είναι τριπλός: να διατηρεί τη δημοφιλία του μητρικού συλλόγου ψηλά, κατακτώντας έναν σημαντικό τίτλο κάθε χρόνο, να εποπτεύει την εκπαίδευση των ταλέντων και να υποστηρίζει την προσπάθεια, ώστε όλες οι ομάδες του Ομίλου να παίζουν το ίδιο, ελκυστικό ποδόσφαιρο – έστω σε διαφορετικό επίπεδο, ανάλογο με την αξία των παικτών τους.

Στα δέκα χρόνια του ως head coach, ο Γκουαρντιόλα έχει κατακτήσει 23 τίτλους. Αλλά, δεν είναι τροπαιοθήρας όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί του (ιδίως ο Ζοσέ Μουρίνιο). Ενδιαφέρεται, πρωτίστως, για το ποδόσφαιρο. Η Σίτι του προσέφερε τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει σε ένα παγκόσμιο πείραμα. Ενα πολυεθνικό εργαστήριο στο οποίο μπορεί να δοκιμάσει τις ιδέες του. Του ήταν αδύνατο να αρνηθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News