Τρεις ημέρες μετά το αεροπορικό δυστύχημα στο οποίο σκοτώθηκε ο Εμπραχίμ Ραϊσί, εξακολουθούν να κυκλοφορούν διάφορες εκδοχές, υποψίες, αμφιβολίες, εικασίες και θεωρίες συνωμοσίας. Η υπόθεση του δυστυχήματος παραμένει η πιο πιθανή (με βάση τα λίγα διαθέσιμα στοιχεία), συγχρόνως, όμως, είναι «και η λιγότερο “άβολη” για το καθεστώς», όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Γκουίντο Ολίμπιο της Corriere della Sera.

Επιπλέον «ο θάνατος του ιρανού προέδρου εγείρει κάθε είδους υποθέσεις. Ενώ το καθεστώς έχει συμφέρον να ισχυριστεί ότι επρόκειτο για δυστύχημα, η υπόθεση μιας “συνωμοσίας”, μιας επιχείρησης της Μοσάντ ή εσωτερικών αντιπάλων, βρίσκεται στο μυαλό πολλών. Μεταξύ των ειδικών, ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που την απορρίπτουν», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Η πρώτη επίσημη ετυμηγορία κλίνει προς το τεχνικό πρόβλημα: το πεπαλαιωμένο ελικόπτερο ενδεχομένως να παρουσίασε κάποια βλάβη ή μπορεί να προέκυψε κάποιο πρόβλημα στα συστήματα πλοήγησης του αεροσκάφους λόγω των ιδιαίτερων, εξαιρετικά δυσμενών, καιρικών συνθηκών. Πάντως αποτελεί γεγονός πως στην παρούσα φάση το ιρανικό καθεστώς επείγεται να αποκαταστήσει την τάξη ή μάλλον να «κλείσει» την υπόθεση, αποκλείοντας κάθε υποψία περί κενών ασφαλείας ή, ακόμα χειρότερα, περί δολοφονικής ενέργειας.

«Η Ισλαμική Δημοκρατία ανησυχεί για τη μετάβαση εξουσίας, ενώ η διεθνής κοινότητα αναμένει με ενδιαφέρον τις εξελίξεις. Οι εξηγήσεις που δίνονται αυτές τις ώρες γίνονται δεκτές, τουλάχιστον δημοσίως [.. ] Θα ήταν ενδιαφέρον να ξέραμε τι λένε οι ηγέτες των πολιτοφυλακών μεταξύ τους ιδιωτικά, οι οποίοι συχνά πέφτουν θύματα στοχευμένων δολοφονιών, βρίσκονται στο στόχαστρο μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ελέγχουν ότι δεν υπάρχει βόμβα κάτω από το SUV τους», γράφει ο Μάσιμο Γκάτζι.

Aφού χάθηκε η επαφή με το ελικόπτερο, οι ιρανικές αρχές άρχισαν να μασάνε τα λόγια τους, ωστόσο, όπως επισήμανε και ο Τζέισον Ρεζάιαν, αμερικανο-ιρανός δημοσιογράφος της Washington Post (καταδικασθείς για κατασκοπεία στο Ιράν) «ήξεραν εξ αρχής τι είχε συμβεί, αλλά καθυστέρησαν, σκεπτόμενοι πως να ενημερώσουν τον λαό και τον κόσμο», ανησυχώντας για τις όποιες αντιδράσεις. Ομως κατά τη διάρκεια εκείνων των πολλών ωρών που οι εκπρόσωποι του καθεστώτος δεν είχαν να πουν πολλά, αναπόφευκτα άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες.

Οσον αφορά την υπόθεση της «συνωμοσίας», μιας επιχείρησης της Μοσάντ ή εσωτερικών αντιπάλων (όχι μόνο αντιφρονούντων αλλά και μελών αντίπαλων φραξιών) εξακολουθούν να τη σκέφτονται πολλοί: εξόριστοι Ιρανοί, ενδεχομένως κάποια από τα μέλη της θεοκρατίας, εκείνοι που θεωρούν ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ είναι ικανές για όλα και καλά δικτυωμένες εντός του Ιράν, όσοι έχουν κουραστεί με το καθεστώς των αγιατολάδων.

Ομως το σενάριο της δολιοφθοράς υποστηρίζεται και στο Ισραήλ, από όσους θα ήθελαν να δουν το εβραϊκό κράτος να ορθώνει το ανάστημά του και να καθίσταται αμείλικτο απέναντι σε όλους τους εχθρούς του, μετά την αποφράδα 7η Οκτωβρίου, μετά το μακελειό που προκάλεσε η Χαμάς αλλά πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν πως σχεδιάστηκε με την αρωγή της Τεχεράνης.

Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται λόγος ακόμη και για «εμπλοκή» του Αζερμπαϊτζάν: καταρχάς, γιατί ο Εμπραχίμ Ραϊσί επέστρεφε από μια συνάντηση με τον ηγέτη του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ, δεύτερον, επειδή κυκλοφόρησαν αναφορές για παρουσία μυστικών πρακτόρων του Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν, τρίτον, επειδή Τεχεράνη έχει κατηγορήσει επανειλημμένα το Μπακού για συγκάλυψη εχθρικών ενεργειών.

Το Ισραήλ διαψεύδει, φυσικά, τους ισχυρισμούς του Ιράν ενώ έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως δεν είχε καμία εμπλοκή στη συντριβή του προεδρικού ελικοπτέρου. Οπως ανέφερε σε άρθρο του στην Haaretz ο Γιόσι Μέλμαν, ειδικός στην κατασκοπεία και στον μυστικό πόλεμο κατά του Ιράν, υπήρξαν στο παρελθόν φορές που το Ισραήλ εξέτασε το ενδεχόμενο εξόντωσης επικεφαλής εχθρικών κρατών, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση θεωρεί πως η πατρίδα του δεν θα μπορούσε να έχει καμία εμπλοκή.

«Ομως οι αρνήσεις σε αυτό το πλαίσιο έχουν μηδενική αξία», αναφέρει ο Μάσιμο Γκάτζι, σημειώνοντας πως ένα πεπαλαιωμένο ελικόπτερο που παθαίνει βλάβη ενώ προσπαθεί να περάσει πάνω από ένα βουνό εν μέσω δυσμενέστατων καιρικών συνθηκών είναι μια εκδοχή που μπορεί εύκολα να υποστηριχθεί και όχι μόνον από το καθεστώς του Ιράν. «Δεν υπάρχουν βεβαιότητες, δεν θα ήταν περίεργο εάν το μυστήριο δεν λυνόταν», προσθέτει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News