Για τον κόκκινο τομέα του Μάντσεστερ, η ανακοίνωση της εξαγοράς του 25% των μετοχών της Γιουνάιτεντ από τον σερ Τζιμ Ράτκλιφ, τον δεύτερο πλουσιότερο άνθρωπο στη Βρετανία, ήταν κάτι σαν χριστουγεννιάτικο δώρο. Ο άλλοτε κραταιός σύλλογος -η επιχείρηση με την υψηλότερη εκτιμώμενη αξία στην παγκόσμια αγορά των σπορ- βιώνει μια πρωτοφανή αγωνιστική παρακμή: τη χειρότερη μετά τη σεζόν 1930-1931, με κριτήριο τα αποτελέσματα. Εδώ και μια δεκαετία, από τότε που αποχώρησε ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον, μοιάζει με πληγωμένο γίγαντα, τον οποίο οι αμερικανοί ιδιοκτήτες του αδυνατούν να γιατρέψουν. Στο πρόσωπο του προέδρου της INEOS, οι οπαδοί των «κόκκινων διαβόλων» βλέπουν ένα φως στο σκοτάδι.

Ο 71χρονος επιχειρηματίας έρχεται φορτωμένος με δώρα. Για το 1/4 της Γιουνάιτεντ θα καταβάλει 1,44 δισ. ευρώ. Επίσης, δεσμεύθηκε ότι μέχρι το τέλος του 2024 θα επενδύσει στον σύλλογο άλλα 272 εκατ. ευρώ, για την ενίσχυση της ομάδας και την αναβάθμιση των υποδομών της. Θα χρηματοδοτήσει την ανακαίνιση του «Ολντ Τράφορντ», την οποία το παμπάλαιο γήπεδο έχει απόλυτη ανάγκη. Στα σχέδια περιλαμβάνεται και η επέκταση της χωρητικότητάς του: από τις 74.310 θέσεις, στις 90.000. Παράλληλα, κατέθεσε πρόταση για την εξαγορά επιπλέον μεριδίου μετοχών στο μέλλον.

Είναι φανατικός οπαδός της Γιουνάιτεντ από μικρό παιδί. Γεννήθηκε (τον Οκτώβριο του 1952) μερικά χιλιόμετρα μακριά από το «Ολντ Τράφορντ». Οι πρώτες του παραστάσεις από το ποδόσφαιρο ήταν η υπέροχη, νεανική ομάδα του Ματ Μπάσμπι στα τέλη των ‘50s – συχνά ο πατέρας του τον έπαιρνε μαζί του στο γήπεδο. Αργότερα την ακολουθούσε και εκτός έδρας. Κάποτε για χάρη της πήδησε τη μάντρα του «Ελαντ Ρόουντ», επειδή δεν έβρισκε εισιτήριο. Είναι, ίσως, ο μόνος δισεκατομμυριούχος που έχει επισκεφθεί και τους δυο Πόλους. Εχει διασχίσει την Αφρική με μηχανή. Εχει τρέξει μαραθώνιο στο Γιοχάνεσμπουργκ, στα 60 του. Αλλά, όπως έχει εκμυστηρευθεί σε συνέντευξή του στους Times, τίποτα δεν του ανέβασε την αδρεναλίνη περισσότερο από το «comeback» της Γιουνάιτεντ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999 στο «Καμπ Νου». Εκείνα τα τρία λεπτά «δεν θα τα ξεχάσω, όσο ζω. Ποτέ άλλοτε δεν με φίλησαν τόσοι πολλοί ενήλικες άνδρες».

Οι στενοί του συνεργάτες γνωρίζουν το πάθος του για τη Γιουνάιτεντ. Πέρυσι, στα 70α του γενέθλια, του χάρισαν ένα βιντεάκι με ευχές από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, τον Αλεξ Φέργκιουσον, τον Ερίκ Καντονά -είναι ο αγαπημένος του ποδοσφαιρικός ήρωας- και άλλες διασημότητες του συλλόγου. Θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να δει πάλι την ομάδα στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως δήλωσε αμέσως μετά την εξαγορά. Κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις του. Αλλά, ούτε τα πλούτη του, ούτε η τεχνογνωσία της θυγατρικής του εταιρείας, Ineos Sport (δραστηριοποιείται στην ποδηλασία, την ιστιοπλοΐα, τη Φόρμουλα 1, το ποδόσφαιρο και σε άλλα σπορ) δεν παρέχουν εγγυήσεις ότι θα τα καταφέρει.

Γιατί, λοιπόν, να αναλάβει ένα τόσο μεγάλο -και τόσο δαπανηρό- ρίσκο; «Δεν του αρκεί ένα εισιτήριο διαρκείας;», αναρωτήθηκε, δημοσίως, ο Γκρέιαμ Σούνες, παλιά δόξα της Λίβερπουλ. Αντί να βασανίζεται με τον δύσκολο γρίφο της Γιουνάιτεντ, θα μπορούσε να απολαμβάνει τα δυο σούπερ γιοτ του, τις πολυτελείς βίλες που κατέχει σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, το σκι-κλαμπ ξενοδοχείο που άνοιξε στις Γαλλικές Αλπεις, την παμπ που διατηρεί στο Νάιτσμπριτζ του Λονδίνου, ή το νέο του χόμπι: το ψάρεμα σολομού στη βόρεια Ισλανδία. Αλλά, όπως γράφουν οι Times, κανένα επιχειρηματικό ντιλ και καμία ψυχαγωγία δεν μπορεί να προσφέρει σε αυτόν τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να κερδίσει αυτό το στοίχημα: να αναστήσει την ομάδα που κυλάει στις φλέβες του.

Αλλωστε, ο Ράτκλιφ είναι εθισμένος στο ρίσκο. Ετσι απέκτησε την τεράστια περιουσία του, την οποία οι Κυριακάτικοι Times υπολογίζουν στα 35 δισεκατομμύρια ευρώ. Για να εξαγοράσει την εταιρεία χημικών BP, το 1992, υποθήκευσε το σπίτι του. Εξι χρόνια μετά, στα 45 του, ίδρυσε την ΙNEOS, μαζί με δυο φίλους του: τον Αντι Κάρι και τον Τζον Ρις, ο οποίος προορίζεται για μέλος του ΔΣ της Γιουνάιτεντ. Σήμερα κατέχει το 60% του πολυεθνικού κολοσσού, που δραστηριοποιείται σε 26 χώρες, απασχολεί 26.000 εργαζόμενους και εμφανίζει ετήσια έσοδα 58 δισεκατομμυρίων ευρώ.

♦ Διαβάστε: Σκληρό πόκερ για τους Μπέμπηδες

Στην εξαγορά του 25% του ιστορικού συλλόγου τον ώθησαν και επιχειρηματικά κίνητρα. Εδώ και χρόνια, τα σπουδαιότερα club της Πρέμιερ Λιγκ δεν χάνουν την αξία τους, όποιες κι αν είναι οι επιδόσεις τους στα γήπεδα. Το αντίθετο. Επιπλέον, η παγκόσμια δημοφιλία της Γιουνάιτεντ θα ωφελήσει το brand-name της INEOS, της «μεγαλύτερης εταιρείας του Κόσμου που δεν έχετε ακουστά», όπως τη χαρακτήρισε, κάποτε, ο ίδιος. Με τον τρόπο που η Red Bull γιγάντωσε τη φίρμα της μέσω των επενδύσεών της στα σπορ.

Ο Ράτκλιφ έπαιξε το παιχνίδι με τους Γκλέιζερς με αξιοθαύμαστη υπομονή. Χρειάστηκαν 13 μήνες διαπραγματεύσεων για να πείσει τα έξι αδέλφια ότι αυτή η συμφωνία, τους συμφέρει. Κυρίως, για να δεχτούν να του παραχωρήσουν την απόλυτη εξουσία στα ποδοσφαιρικά τμήματα του συλλόγου: των ομάδων ανδρών και γυναικών, και των ακαδημιών. Σε αυτόν τον τομέα, οι αμερικανοί μέτοχοι απέτυχαν παταγωδώς. Δαπάνησαν τεράστια ποσά, από το 2005 που πήραν τον έλεγχο της Γιουνάιτεντ μέχρι σήμερα, αλλά… στα τυφλά. Σύμφωνα με τους Times, έρευνα που πραγματοποίησε η INEOS, αποδεικνύει τη σπατάλη με αριθμούς. Αντιστοιχώντας το κόστος κάθε μεταγραφής με τα λεπτά συμμετοχής του παίκτη που αποκτήθηκε.

«Εμείς θα ξοδέψουμε με σύνεση – είναι στο DNA μας», τόνισε ο Ράτκλιφ. Η Γιουνάιτεντ χρειάζεται ενίσχυση, μα, πάνω απ’ όλα, αλλαγή νοοτροπίας, εγωισμό, αυτοπεποίθηση, προσωπικότητα, μαχητικό πνεύμα, ενότητα. Ο άγγλος δισεκατομμυριούχος μπορεί να γίνει η ηγετική φιγούρα που τόσο έλειψε από την ομάδα μετά την αποχώρηση του Φέργκιουσον. Αν τα καταφέρει, αυτή θα είναι η μεγαλύτερη περηφάνια του. Μεγαλύτερη και από τον επιχειρηματικό κολοσσό που «έστησε». Ή, από την πρώτη Ferrari του Μίκαελ Σουμάχερ, που αναπαύεται στο γκαράζ του σπιτιού του στη Γαλλική Ριβιέρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News