Σήμερα είναι Blue Monday η χειρότερη Δευτέρα του χρόνου. Το λένε κάποια αστρολογικά κιτάπια που προβλέπουν όλα τα κακά του χρόνου  συμπυκνωμένα σε μία ημέρα. Και πράγματι η ημέρα της ξεκίνησε καταστροφικά. Στο μπάνιο, του σπιτιού της, της έπεσε, με δύναμη, ένα γυάλινο βαζάκι πάνω στον νιπτήρα και ξεκόλλησε ένα μεγάλο κομμάτι που έπεσε δίπλα στο πόδι της. Είχε άγιο που δεν έπεσε πάνω της. Να την σακατέψει. Τρόμαξε πολύ. Πρωί που ήταν ακόμα νυσταγμένη και απρόσεκτη. Την πλημμύρησαν μαύρες σκέψεις. Πάρα τρίχα να μείνει ανάπηρη. Μετά από τέτοια ταραχή δύσκολα συγκέντρωσε τις δυνάμεις της για να βγει. Να πάει στο Κέντρο. Στο ταμείο της. Να ρωτήσει τι και πώς; Να καταλάβει γιατί είναι τόσο μικρή η σύνταξή της ενώ δεν είχε αμελήσει ποτέ τις εισφορές. Να της ξεκαθαρίσουν γιατί μετά από δύο χρόνια ακόμα να φανεί το εφάπαξ.

Στο κέντρο, στη στάση του λεωφορείου, κατάλαβε ότι είχε ξεχάσει να πάρει τα δικαιολογητικά και τα αποκόμματα από τους νόμους. Που είχε κατεβάσει από το ιντερνέτ. Έτσι αβοήθητη δεν είχε νόημα να πάει να χτυπήσει πόρτες για βοήθεια. Τζάμπα θα χάσει τον χρόνο της. Κανείς δεν θα την εξυπηρετούσε χωρίς συγκεκριμένα προσωπικά στοιχεία. Από τα νεύρα ήταν έτοιμη να κλάψει. Γοερά. Δεν την ένοιαζε ότι θα προκαλούσε και θα πρόσφερε άφθονο θέαμα. Στο παρά πέντε σταμάτησε. Μία υπερήλικη, δίπλα της, ρωτούσε τους πάντες αν αυτό είναι το δικό της σωστό λεωφορείο. Ενώ όλοι της λέγανε, αυτή δεν καταλάβαινε. Και ξαναρωτούσε. Επίμονα. Βλέποντάς την άλλαξε γνώμη. Πώς να κλάψει όταν είχε δίπλα της μια πολύ πιο σοβαρή κατάσταση… Τα χάλια της ήταν ασήμαντα. Η γιαγιά τα είχε χαμένα. Μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα από το δικό της. Αντικρίζοντας τέτοια κατάντια σώπασε.

Τελικά μετέτρεψε την υποχρεωτική της μετάβαση στο Κέντρο σε μία ευχάριστη βόλτα γεμάτη στοχασμούς και βαθιές σκέψεις. Χαλάρωσε στη λιακάδα και χάρηκε με την ομορφιά της πόλης. Θυμήθηκε τις οδηγίες στο μάθημα  γιόγκα: έλεγχος θυμού και συναισθηματικής φόρτισης. Ήρεμη και μεθοδική άρνηση κατάπτωσης των σωματικών και ψυχολογικών δυνάμεων και εφεδρειών. Δεν πειράζει ότι και να σε βρει. Φτάνει να διαχειριστείς ήρεμα και γαλήνια την κάθε κατραπακιά.

Στο ζήτημα του μέλλοντος υπάρχουν φυσικά προβλήματα αλλά είναι προβλέψιμα. Στα καλά καθούμενα προέκυψαν καινούργια έξοδα και φασαρίες μέσα στο σπίτι της. Δεν πειράζει που δεν ανήκει και δεν είναι συγγενής των οχτώ δισεκατομμυριούχων που κατέχουν τον μισό πλούτο του κόσμου. Δεν πειράζει που αντί να αγοράσει κάτι στις εκπτώσεις θα αλλάξει τον νιπτήρα στο μπάνιο. Δεν είναι και καμία ηλίθια να την πάρουν από κάτω τα δύσκολα. Στην πιο καταθλιπτική και μελαγχολική της χρονιάς μέρα, βίωσε μία τραυματική εμπειρία. Στο παρά πέντε σώθηκε από ένα μεγάλο ατύχημα. Σίγουρα θα έμενε ανάπηρη. Έχει όλη τη ζωή μπροστά της. Την υγεία της να ‘χει.

*Η Ευγενία Ηλιοπούλου είναι συγγραφέας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News