Αλεύρι, βούτυρο, ζωμός, κρασί, τυρί. Και για άρωμα λίγο σκόρδο και ελάχιστο μοσχοκάρυδο. Αν μεταχειριστείς σωστά αυτά τα υλικά, τότε έχεις μια τέλεια χειμωνιάτικη σούπα-κρέμα, ελβετικής καταγωγής, τόσο παλιά όσο το τυρί και η φωτιά.

Εχω απ’ όλα εκτός από ελβετικό τυρί, υπάρχει όμως ένα κομμάτι κασέρι στο ψυγείο οπότε σκέφτομαι να πειραματιστώ όταν χτυπάει το κουδούνι και η Κατερίνα, η πιο στενή μου φίλη, ορμάει στην κουζίνα. «Θέλω να μου φτιάξεις μπρουσκετάκια με ψητά λαχανικά, τα ονειρεύομαι από την ώρα που είδα τη φωτογραφία στο bo», μου λέει. «Κατσικίσιο τυρί γιοκ, έχω όμως κασέρι και θα το κάνω σούπα, μια υπέεεροχη ελβετική σούπα» της απαντάω με φωνή ενθουσιώδη (για να την δελεάσω) αλλά εισπράττω ένα «μπλιαχ, σούπα με τυρίιι; Δεν τρώω». Καλά, φάε τότε το αυγό σου.

Γιατί τι άλλο να κάνεις στα γρήγορα όταν η κολλητή σου έρχεται ξαφνικά από το σχολείο (είναι καθηγήτρια μαθηματικών), κουρασμένη, παγωμένη, πεινασμένη και θέλεις να την φροντίσεις; Της φτιάχνεις ένα αυγό μάτι και το στολίζεις με ντοματίνια, τα ψητά λαχανικά που έχουν περισσέψει στο βαζάκι από χθες και φρέσκα κρουτόν. Κι εκείνη τρώει το αυγό της για πρώτο και για κυρίως τη σούπα σου γιατί τελικά δεν μπορεί να αντισταθεί στη μυρωδιά που της χτυπάει τη μύτη ενώ μαγειρεύεις.

Συμπέρασμα: Φτιάξτε οπωσδήποτε τη διπλή ποσότητα αν πρόκειται να τη φάνε δύο άνθρωποι ως κυρίως πιάτο ή αν έχετε μεγάλη πείνα.

Δείτε τη συνταγή εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News