Το σύνθημα ήταν «Κάτσε καλά Κατρούγκαλε». Ειρωνικό. Γιατί ήταν παραφθορά του περίφημου «Κάτσε καλά Γεράσιμε» που δονούσε τους δρόμους το 1996, όταν οι μαθητές της εποχής έκαναν τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στη μεταρρύθμιση του τότε υπουργού Παιδείας, Γεράσιμου Αρσένη. Ισως ανάμεσα στους τότε νεολαίους -ως φοιτητής – να ήταν και ο σημερινός Πρωθυπουργός, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει λίγα χρόνια πριν, στις μαθητικές καταλήψεις.

Σήμερα όμως, είκοσι χρόνια μετά, οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Την ώρα που οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι φαρμακοποιοί και οι μηχανικοί διαδήλωναν εναντίον του Ασφαλιστικού, ο τότε διαδηλωτής Αλέξης Τσίπρας, βρισκόταν στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και μιλούσε κατά του πελατειακού κράτους. Ως Πρωθυπουργός. Ενώ εκείνοι που πιθανότατα διαδήλωναν μαζί του, βρίσκονταν πλέον απέναντί του, στους δρόμους. Με το ιστορικό σύνθημα ελαφρώς αλλαγμένο. Η σημειολογία στα καλύτερά της.

Οι συγκεντρωμένοι δεν φορούσαν αθλητικά παπούτσια, μαύρες φόρμες και φούτερ αλλά σκαρπίνια, παντελόνια με τσάκιση και καλοσιδερωμένα πουκάμισα. Οι γραβάτες και τα blue tooth στα αυτιά συμπλήρωναν την εικόνα

Πάντως, αν κάποιος έβλεπε τη σημερινή πορεία των εκπροσώπων της μεσαίας τάξης (ναι, εκείνων που συνήθως έχουν το ρόλο αυτού που διαμαρτύρεται για τους κλειστούς δρόμους από τις συνεχόμενες κινητοποιήσεις – ιδού μία ειρωνία ακόμα), με δυσκολία θα την αποκαλούσε διαδήλωση. Βλέποντας από μακριά τον μαζεμένο κόσμο -που δεν ήταν λίγος- ήθελε προσπάθεια να καταλάβεις ότι πρόκειται για ανθρώπους που κατέβηκαν στον δρόμο για να ανακόψουν κάποια δρομολογούμενα κυβερνητικά σχέδια. Τουλάχιστον στην κεφαλή υπήρχε το πανό του Δικηγορικού Συλλόγου ώστε να οριοθετούνται κάπως τα πράγματα.

Ανάμεσα στον κόσμο, που δεν στριμώχνονταν σε κάποιο μπλοκ αλλά τριγυρνούσε χαλαρά στον κλειστό δρόμο, μπορούσες να δεις τουρίστες να βγάζουν φωτογραφίες αλλά και σκόρπιους αστυνομικούς να κόβουν βόλτες με το κράνος περασμένο στην ζώνη. Η διαδήλωση-χαρά του ΜΑΤατζή. Οι συγκεντρωμένοι δεν φορούσαν αθλητικά παπούτσια, μαύρες φόρμες και φούτερ αλλά σκαρπίνια, παντελόνια με τσάκιση και καλοσιδερωμένα πουκάμισα. Οι γραβάτες και τα blue tooth στα αυτιά συμπλήρωναν την εικόνα των ανθρώπων που ήταν λες και βρέθηκαν κατά λάθος σε κάποια πορεία γυρνώντας από τα σαββατιάτικα ψώνια τους στην Ερμού ή στη Σκουφά. Αλλά πάλι, δεν υπάρχουν προδιαγραφές για το πώς πρέπει να διαδηλώνει κανείς, έτσι;

Εξάλλου, όταν μιλάμε για μεσαία τάξη, μιλάμε για μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων. Που κυμαίνεται από τον Γιώργο Πατούλη (ναι, ήταν εκεί ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών) μέχρι δικηγόρους ακτιβιστές. Συνθήματα βασικά δεν άκουγες. Τουλάχιστον με το επιτακτικό ύφος που έχει συνηθίσει κανείς να ακούει τα συνθήματα. Μόνο ψιθύρους και συζητήσεις σε μικρά και μεγάλα πηγαδάκια ανθρώπων γύρω από τη Βουλή. Και selfies. Ενα δύο πανό και ένα μοναχικό πλακάτ βρίσκονταν εκεί για να σου λύσουν την απορία. Μα καλά, γιατί αυτοί οι άνθρωποι στέκονται στο δρόμο; Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι μια άλλη έκδοση των συγκεντρώσεων «Μένουμε Ευρώπη» επιστρέφει στο κέντρο της πόλης.

Η αντιστροφή των ρόλων είναι πλήρης: η «αντιμνημονιακή αριστερά» των αμέτρητων χιλιομέτρων στα πεζοδρόμια της αντίστασης υπογράφει «νεοφιλελεύθερα» μέτρα και η «καθεστηκυία τάξη» αναδιοργανώνεται, φοράει τα καλά της και βγαίνει στους δρόμους. Εστω κι αν από τη ντουντούκα ακούγονται συνθήματα διατυπωμένα σε πληθυντικό ευγενείας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News