Ανάμεσα στην επιτακτική ανάγκη να ανανεώσει το όλο και πιο γερασμένο εργατικό δυναμικό της, αλλά στις αυστηρές πολιτικές ασύλου και μετανάστευσης που εκφράζονται με την – για την ώρα – άκαμπτη στάση του πρωθυπουργού Σίντσο Αμπε, βρίσκεται η Ιαπωνία.

Ο Αμπε αποφάσισε να μην αρθούν οι αυστηροί περιορισμοί στην εγκατάσταση προσφύγων στη χώρα και σε δηλώσεις του και – από το βήμα μάλιστα του ΟΗΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο – εμφανίζεται διατεθειμένος να εξαντληθούν τα περιθώρια μέτρων πριν η χώρα αποδεχτεί πρόσφυγες και μετανάστες.

Ενώ η κυβέρνηση δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να δεχτεί έναν έστω μικρό σχετικά αριθμό προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, η απόφαση έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια του ΟΗΕ, με τον ύπατο αρμοστή για τους πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες να καλεί το Τόκιο να αναθεωρήσει την απόφαση. (Το Τόκιο παραμένει πάντως σημαντικός χορηγός ανθρωπιστικής βοήθειας και δεσμεύεται στη συνεργασία για την καταπολέμηση του ISIS). Στην κυβέρνηση υπάρχουν ήδη διαφορετικές απόψεις, αναφέρει ο Guardian. Υπουργοί καλούν σε αναθεώρηση της πολιτικής, των ώρα που άλλα μέλη του υπουργικού συμβουλίου εμφανίζονται πιο προσεκτικά, επισημαίνοντας τις «δύσκολες εμπειρίες» άλλων χωρών στη διαχείριση παρόμοιων ζητημάτων.

Το 2014 στην Ιαπωνία κατατέθηκαν 5.000 αιτήσεις ασύλου, αλλά έγιναν τελικά δεκτές μόλις 11

Η απόφαση του Αμπε να διατηρηθεί η αυστηρή πολιτική φέρνει ξανά στο προσκήνιο την σκληρή στάση της Ιαπωνίας για την χορήγηση ασύλου. Οι αιτήσεις το 2014 έφτασαν τις 5.000, ένας αριθμός ρεκόρ, αλλά έγιναν δεκτές μόνο 11. Μόλις τρεις στους 60 Σύρους που ζουν στην Ιαπωνία έχουν πάρει άσυλο και άλλοι 30 έχουν πάρει άδειες παραμονής μεγάλης διάρκειας για ανθρωπιστικούς λόγους.

Εξίσου χαμηλοί είναι οι αριθμοί και για τη Νότια Κορέα, η οποία επίσης έχει αυστηρούς νόμους περί ασύλου: μόλις 57 δεκτές αιτήσεις για το 2014. Την ίδια ώρα χώρες όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία δεσμεύονται να αποδεχτούν πολλούς δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες η κάθε μια.

Παραταύτα, για την Ιαπωνία τα προβλήματα είναι άμεσα και πιεστικά. Ο πληθυσμός μειώνεται γιατί οι γεννήσεις δεν επαρκούν για την ανανέωση και η αναλογία εργαζόμενων και συνταξιούχων επιδεινώνεται. Ως το 2030 οι εργαζόμενοι θα έχουν μειωθεί κατά 12,4% ενώ το 2060 ο πληθυσμός από τα 128 εκατομμύρια σήμερα θα είναι μόλις 86 εκατομμύρια με το 40% να είναι άνω των 65 ετών.

Η αποδοχή προσφύγων από χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ θα έχει μόνο θετικά αποτελέσματα, λέει στο Guardian ο Σιγκέρου Ισίμπα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την αναζωογόνηση των περιφερειακών οικονομιών και προβαλλόμενος σαν διεκδικητής της προεδρίας του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος.

Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν πολιτικές ομαλής ενσωμάτωσης για τους ξένους, προσθέτει, ενώ φέρνει το παράδειγμα της θετικής συνεισφοράς στην οικονομία των χωρών της νότιας Αμερικής η εγκατάσταση Ιαπώνων προσφύγων πριν από ένα αιώνα. Πολλοί, εξάλλου, ρίζωσαν και ένας απόγονος μάλιστα των προσφύγων αυτών, ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, έφτασε στην προεδρία του Περού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News