«Συγκλονίστηκα βαθιά σήμερα το πρωί μόλις διάβασα ότι ο Μπομπ πέθανε. Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Σήμαινε πολλά για μένα. Hταν ένας όμορφος άνθρωπος από κάθε άποψη. Αγωνίστηκε για μια Αμερική για την οποία πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Τζέιν Φόντα για τον θάνατο του αγαπημένου της συναδέλφου και φίλου.
Πέρα από συνάδελφοι και φίλοι, η 87χρονη Τζέιν Φόντα και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος πέθανε την περασμένη Τρίτη σε ηλικία 89 ετών, κατά τη διάρκεια της καριέρας τους υπήρξαν επίσης «δυο φιλελεύθεροι άνθρωποι, δυο σύμβολα μιας Αμερικής διαφορετικής σε σχέση με την Αμερική που βιώνουμε και υπομένουμε σήμερα, δύο αστέρες του Χόλιγουντ που άλλαξαν τον αμερικανικό κινηματογράφο, θέτοντας τις αξίες πάνω από την ομορφιά και την ευαισθητοποίηση πάνω από την υλική αφθονία», συνοψίζει σε άρθρο του ο Βαλέριο Καπέλι, κριτικός κινηματογράφου της Corriere della Sera.
Η Τζέιν Φόντα, το πρότυπο της μοντέρνας γυναίκας, που επανεφηύρε τον εαυτό της περισσότερες από μία φορές, έκανε, φυσικά, πονηρές σκέψεις για τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, τον κάπως ντροπαλό ξανθό πρίγκιπα από την Καλιφόρνια. Μάλιστα το αποκάλυψε η ίδια το 2017, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, έχοντας δίπλα της τον ίδιο τον Ρέντφορντ.
«Φαντασιωνόμουν μαζί του», δεν είχε διστάσει να αποκαλύψει η διάσημη αμερικανίδα ηθοποιός στη διάρκεια κοινής τους συνέντευξης Τύπου. «Δεν σου το είπα ποτέ; Ημουν πραγματικά ερωτευμένη μαζί σου, αλλά ήμασταν και οι δύο δεσμευμένοι», είχε προσθέσει, κοιτώντας τον Ρέντφορντ, που καθόταν δίπλα της.
Η ηθοποιός αναφερόταν στην περίοδο των γυρισμάτων της ταινίας «Ξυπόλυτοι στο Πάρκο» του 1967, όταν εκείνος ήταν 31 ετών, εκείνη τριάντα, και «αμφότεροι έλαμπαν όσο ο ήλιος, το φεγγάρι και όλα τα υπόλοιπα άστρα μαζί», γράφει ο Βαλέριο Καπέλι. «Οι άνδρες είναι πάντα πιο συγκρατημένοι στα συναισθήματά τους. Στα γυρίσματα πήρα εγώ την πρωτοβουλία. Δεν μπορούσα να μην τον αγγίζω», είχε πει η Φόντα. Το «Ξυπόλυτοι στο Πάρκο» ήταν η δεύτερη συνεργασία τους. Είχε προηγηθεί, το 1966, «Η Καταδίωξη», όπου οι δυο τους υποδύονταν ένα ανδρόγυνο.
Στη Βενετία το 2017 οι δυο ηθοποιοί είχαν βρεθεί για να παραλάβουν Χρυσούς Λέοντες για το σύνολο της καριέρας και της προσφοράς τους στην Εβδομη Τέχνη, αλλά και για την πρεμιέρα της ταινίας «Οι Ψυχές μας τη Νύχτα», που πραγματεύεται το θέμα της αγάπης στην τρίτη ηλικία. Στην ταινία είναι γείτονες χήροι, που δεν είχαν δώσει ποτέ ιδιαίτερη σημασία ο ένας στον άλλον.
Δεν είναι, όμως, η μοναξιά που τους φέρνει κοντά, αλλά μάλλον η επιθυμία να γνωριστούν. Μέχρι που, κάποια στιγμή, εκείνη του προτείνει να κοιμηθούν μαζί, «όχι για σεξ, αλλά για να βγει η νύχτα», όπως είχε εξηγήσει η Φόντα, προσθέτοντας πως η αγάπη και ο έρωτας βελτιώνονται με την ηλικία, αλλά και πως «είναι θαυμάσιο να επιθυμούν ακόμα οι άνθρωποι να έχουν μια σεξουαλική ζωή – αν και σεξ δεν υπάρχει σε αυτή την ταινία».
«Υπάρχουν, όμως, πάντα τα έξτρα του DVD», είχε παρέμβει με πονηρή διάθεση ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, μετατρέποντας τη συνέντευξη σε σόου, καθώς στη συνέχεια η Τζέιν Φόντα παραδέχτηκε πως «τα μπλε μάτια του μερικές φορές με έκαναν να ξεχνάω τις ατάκες μου. Τον φιλούσα όταν ήμουν στα είκοσι και τον φιλάω τώρα, που είμαι σχεδόν ογδόντα. Πάντα φιλούσε υπέροχα».
Πριν από τις «Ψυχές μας τη Νύχτα», ο Ρέντφορντ και η Φόντα είχαν συνεργαστεί ακόμα μία φορά, στην ταινία του 1979 «Ηλεκτρικός Καβαλάρης». Μετά τη συνέντευξη Τύπου στη Βενετία, μιλώντας στην Corriere della Sera, η Τζέιν Φόντα είχε αναφέρει: «Γυρίσαμε τέσσερις ταινίες μαζί και στις τρεις ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Πρόκειται για ρομαντικές ταινίες. Το μόνο ζήτημα ήταν ότι δεν του άρεσαν οι σκηνές με φιλιά. Συχνά ήταν κακοδιάθετος και εγώ νόμιζα ότι ήταν δικό μου λάθος».
Ο Ρέντφορντ καθόταν στην άλλη άκρη ενός καναπέ στο σαλόνι μεγάλου ξενοδοχείου της Γαληνοτάτης και, όπως το συνήθιζε, δεν έλεγε πολλά. Κάποια στιγμή, κοιτάζοντάς τον, η Τζέιν Φόντα είπε στον ιταλό συνομιλητή της: «Ο Ρόμπερτ είναι κάτι περισσότερο από ηθοποιός. Είναι άνθρωπος».