Στο μυαλό του ο Ρίνγκο Σταρ δεν έπαψε ποτέ να είναι 24 ετών. Οταν ο δεύτερος γιος του, Τζέισον, του είπε το 2007 ότι, αν και 40άρης, αισθανόταν 27 χρόνων, ο διάσημος ντράμερ των Beatles τού απάντησε με το χαρακτηριστικά αφοπλιστικό και βρετανικά στεγνό χιούμορ του: «Μα, δε γίνεται να είσαι 27 όταν εγώ, ο πατέρας σου, είμαι μόλις 24!».
Ο Ρίνγκο ήταν 24 ετών το 1964, κατά την περιβόητη «βρετανική εισβολή» των Σκαθαριών στα αμερικανικά τσαρτς, όταν κονκάρδες με το σύνθημα «Αγαπώ τον Ρίνγκο» ήταν της μόδας. Στο βιβλίο «The Beatles Anthology», που κυκλοφόρησε το 2000, περιγράφει την εποχή που η μπάντα από το Λίβερπουλ έγινε διάσημη στις ΗΠΑ, ως τη στιγμή που, όντας ο τελευταίος που έγινε μέλος της, αισθάνθηκε αποδεκτός. «Ξαφνικά γίναμε όλοι ίσοι», γράφει.
Ο αιώνιος γενειοφόρος 24χρονος Ρίνγκο, του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Ρίτσαρντ Στάρκι, μιλάει στους Financial Times με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του –κάντρι, παρακαλώ– άλμπουμ «Look Up», και τη νέα του έκθεση ζωγραφικής και χαρακτικής με τίτλο «Starr Art», που φιλοξενείται στο Λας Βέγκας μέχρι τις 15 Οκτωβρίου.
«Η ευχαρίστηση που αντλώ έχει να κάνει με το περπάτημά μου από το σπίτι ως το ατελιέ μου, στο σπίτι που ζω με την Μπάρμπαρα στο Μπέβερλι Χιλς», λέει με το γνωστό του χιούμορ στους FT, αναφέροντας και τη σύζυγό του τα τελευταία 44 χρόνια, την αμερικανίδα ηθοποιό Μπάρμπαρα Μπαχ. «Ξεκινώ με έναν άδειο καμβά και προτού καταλάβω πώς, έχουν περάσει δύο ώρες – οπότε μπορώ τότε να απολαύσω ένα φλιτζάνι τσάι», εξηγεί περιπαικτικά.
Η έκθεσή του στο Λας Βέγκας παρουσιάζεται στην Animazing Gallery, η οποία ειδικεύεται στην τέχνη του ανιμέισιον (σκίτσου), εντός ενός πολυτελούς εμπορικού κέντρου που είναι κτισμένο σαν μακέτα της Βενετίας. Η έκθεση συμπίπτει με έξι συναυλίες που δίνει αυτή την περίοδο ο Ρίνγκο και η μπάντα του στο ξενοδοχείο και καζίνο «Venetian» αυτόν τον μήνα.
Οι τοίχοι της γκαλερί είναι γεμάτοι με εκτυπώσεις σε στιλ Αντι Γουόρχολ, που απεικονίζουν έναν νεότερο Ρίνγκο με μπαντάνα στο κεφάλι και σουρεαλιστικές απεικονίσεις ποπ αρτ των τεσσάρων Beatles ως ξύλινοι άνδρες. Πρόσωπα καρτουνίστικα με γιγάντια μάτια χαμογελούν πλατιά στις κορνίζες. «Δεν μπορώ να ζωγραφίσω κάποιον όπως είναι στην πραγματικότητα – δεν έχω αυτή την ικανότητα», εξηγεί αφοπλιστικά στους FT.
Τα έργα που εκτίθενται είναι προς πώληση. Οι εκτυπώσεις κοστίζουν μεταξύ 2.000 και 10.000 δολαρίων (1.700-8.500 ευρώ), ενώ οι πρωτότυποι πίνακες εκτιμώνται μεταξύ 50.000 και 200.000 δολάρια (42.500-170.500 ευρώ). Τα έσοδα θα διατεθούν στο φιλανθρωπικό ίδρυμα Lotus, που ίδρυσαν ο Ρίνγκο και η Μπάρμπαρα και το οποίο παρέχει βοήθεια σε όσους έχουν προβλήματα εθισμών (οι δυο τους είναι νηφάλιοι από το 1988, μέσω ενός προγράμματος απεξάρτησης).
Ο Ρίνγκο είχε την πιο δύσκολη ανατροφή από τους τέσσερις Beatles. Χαρτογραφώντας το γενεαλογικό του δέντρο χρόνια αργότερα, δυσκολεύτηκε να εντοπίσει συγγενείς του πριν από πάνω από δύο γενιές. «Ούτε πρίγκιπες ούτε βασίλισσες – μόνο πολλοί στρατιώτες και κάτι αλιτήριοι», λέει γελώντας. Η τέχνη σπανίως έκανε την εμφάνισή της στα παιδικά του χρόνια.
«Ζούσαμε σε ένα πολύ στενό και μικρό σπίτι. Ανήκαμε στην κατώτερη εργατική τάξη του Λίβερπουλ. Καθώς ο πατέρας μου μας εγκατέλειψε όταν ήμουν τριών ετών, η μαμά δούλευε σκληρά, μέρα-νύχτα, για να καλύπτει το ενοίκιο και την ανατροφή μας, και τη βοηθούσαν ο παππούς και η γιαγιά μας. Προσωπικά με μεγάλωσαν τρία άτομα: η μαμά, η γιαγιά και ο παππούς μου», θυμάται. Μια πολυκατοικία απέναντι τούς έκρυβε τον ήλιο.
«Πάντα επιθυμούσα να βρω κάτι στο φως», λέει εμφατικά ο Ρίνγκο. «Μόλις μπόρεσα να βγάλω αρκετά χρήματα για να το κάνω, μετακόμισα». Ξεκίνησε να ασχολείται με την τέχνη στα τέλη της τρίτης δεκαετίας της ζωής του, ενώ διέμενε στο Αμστερνταμ. «Τότε άρχισα να την έχω ανάγκη, και η αλήθεια είναι ότι η μαριχουάνα έπαιξε τον ρόλο της σε αυτό», λέει χωρίς ενοχές, φροντίζοντας όμως να συμπληρώσει: «Βέβαια, πλέον δεν το κάνω αυτό».
Ο Ρέμπραντ είναι ο αγαπημένος του ζωγράφος. «Οι πίνακές του έχουν πολύ γκρι γιατί έτσι είναι το Αμστερνταμ», λέει. «Μπορούσα να κάτσω μια ολόκληρη εβδομάδα στο μουσείο και να χαζεύω τη “Νυχτερινή Περίπολο”». Από τους πρώτους του πίνακες, ένας μεγάλος καμβάς με κάτι σαν «τρελό δέντρο», τον οποίο ζωγράφισε όταν μετακόμισε στο Μονακό το 1975, γιατί του έλλειπε η θάλασσα. «Οπου και αν βρίσκομαι, λατρεύω τον ωκεανό», εξηγεί.
Οι Beatles είχαν πάντα σχέσεις με τις εικαστικές τέχνες. Ο Τζον Λένον αποφοίτησε από σχολή καλών τεχνών, η Γιόκο Ονο είχε τεράστια καριέρα ως αναπαραστατική καλλιτέχνις, ενώ το εκπληκτικό σκίτσο του ποπ ζωγράφου Πίτερ Μπλέικ μετέτρεψε το περίφημο εξώφυλλο του άλμπουμ των Beatles «Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band» σε έργο τέχνης. «Είναι σχεδόν εξίσου διάσημο με το εξώφυλλο του “Abbey Road”», λέει ο Ρίνγκο.
Μεταφέρει στους FT την ιστορία του συγκεκριμένου εξωφύλλου, που είναι από τις πιο αγαπημένες του από την εποχή των Σκαθαριών: «Καθόμασταν και συζητούσαμε για το άλμπουμ και πετούσαμε ιδέες για το εξώφυλλο – να πάμε στην Ινδία, στο Εβερεστ, στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, και ξαφνικά κάποιος λέει, ας διασχίσουμε απλώς τον δρόμο έξω από το στούντιο. Μια χαρά βγήκε», λέει.
Μια χαρά πάνε και οι Beatles στην τρέχουσα δεκαετία. Η τηλεοπτική σειρά του Πίτερ Τζάκσον «Get Back» προκάλεσε αίσθηση το 2021, ενώ πέρυσι ο Ρίνγκο και ο Πολ –τα δύο εν ζωή Σκαθάρια– επιμελήθηκαν το χαμένο σινγκλ «Now and Then», με τα φωνητικά του Τζον. Παράλληλα, το επιτυχημένο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ του 1995 «The Beatles Anthology» θα επιστρέψει σε ανανεωμένη εκδοχή τον προσεχή Νοέμβριο, με ένα νέο επεισόδιο.
«Κάθε νέα γενιά που ασχολείται με τη μουσική, μας ακούει», λέει ο Ρίνγκο. «Και, ξέρεις, πουλάμε ακόμα δίσκους, ενώ έχουμε δισεκατομμύρια ακροάσεις στις πλατφόρμες ροής κάθε χρόνο – και γουστάρω πολύ. Ο λόγος είναι γιατί η μουσική ήταν υπέροχη, τα τραγούδια ήταν υπέροχα, η διάθεση ήταν υπέροχη. Ο Πολ και εγώ εξακολουθούμε να κάνουμε ό,τι κάναμε τότε, κάνουμε τουρνέ, ηχογραφούμε – όλα είναι υπέροχα».
Ο Ρίνγκο μιλάει με αμείωτο ενθουσιασμό για την τρέχουσα σύνθεση της μπάντας του, All Starr, και για τον ενθουσιασμό του κοινού, που «είναι μονίμως όρθιο, περνώντας πολύ καλά». Ο ντράμερ των Beatles δείχνει μονίμως ευτυχισμένος και διαθέτει ακόμα την εφηβική αφέλεια και τρέλα που είχε τη δεκαετία του 1970, λες και οι εποχές δεν έχουν αλλάξει, σημειώνουν οι FT. Και πάντα λέει αντίο με την ίδια, χαρακτηριστική φράση και το ίδιο σήμα με τα χέρια: «Ειρήνη και αγάπη!».