Σε ένα προηγούμενο άρθρο μου είχα παρουσιάσει τα προβλήματα της «αυτοκρατορίας» μαζικής εστίασης του Άγγλου σεφ Τζέιμι Όλιβερ, που πλησιάζει επικίνδυνα την χρεωκοπία.
Ο Όλιβερ δεν είναι ο μόνος εστιάτορας που έχει προβλήματα. Τα εστιατόρια σήμερα έχουν πολλά προβλήματα, όπως ο έντονος ανταγωνισμός, το αυξανόμενο λειτουργικό κόστος, και η χρεωκοπία είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο για πολλά από αυτά.
Η νέα τεχνολογία έχει ήδη μετασχηματίσει πολλούς κλάδους της οικονομίας, και έχει επιπτώσεις και στη μαζική εστίαση.
Μία χαρακτηριστική επίπτωση είναι η λεγόμενη «σκοτεινή κουζίνα» (dark kitchen), ή «κουζίνα φάντασμα» (ghost kitchen). Είναι μια κουζίνα που δεν είναι προσβάσιμη από τον καταναλωτή παρά μόνο μέσω ενός συστήματος ηλεκτρονικής παραγγελίας. Το φαγητό παραδίδεται στον πελάτη στην διεύθυνση που δηλώνει στην παραγγελία του. Η κουζίνα αυτή μπορεί να εξυπηρετήσει πολλά διαφορετικά εστιατόρια ή και αλυσίδες μαζικής εστίασης.
Το εστιατόριο έρχεται σε συμφωνία με την «σκοτεινή κουζίνα», ορίζει τις συνταγές και τα σχετικά κριτήρια και χαρακτηριστικά των πιάτων, και αφήνει όλα τα άλλα στην επιχείρηση της «σκοτεινής κουζίνας».
Ο πελάτης δεν γνωρίζει τίποτε από όλα αυτά, αφού στην ηλεκτρονική πλατφόρμα στην οποία δίνει την παραγγελία του επιλέγει από το μενού του εστιατορίου που έχει επιλέξει, χωρίς να γνωρίζει ποια είναι η κουζίνα που θα ετοιμάσει το πιάτο της παραγγελίας. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ λίγοι αυτοί που ξέρουν τις λεπτομέρειες της κουζίνας, όπως σε ποια τοποθεσία είναι, πόσους υπαλλήλους απασχολεί.