Δεν συντρέχει κανένας λόγος για την επανεκκίνηση της έρευνας σχετικά με τη δολοφονία του σουηδού πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε, μια από τις πλέον σκοτεινές και ανεξιχνίαστες υποθέσεις της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, που παραμένει ανοιχτή πληγή από το 1986.
Αυτό δήλωσε σουηδός εισαγγελέας, διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος του άνδρα που είχε κατά το παρελθόν θεωρηθεί ο βασικός ύποπτος.
Ο Ούλοφ Πάλμε δολοφονήθηκε με πυροβολισμό, ενώ περπατούσε στο κέντρο της Στοκχόλμης, επιστρέφοντας από κινηματογράφο όπου είχε παρακολουθήσει ταινία μαζί με τη σύζυγο και τον γιο του. Η εν ψυχρώ εκτέλεσή του προκάλεσε το μεγαλύτερο ανθρωποκυνηγητό στην ιστορία της Σουηδίας και άνοιξε τον δρόμο για δεκαετίες εικασιών και θεωριών συνωμοσίας.
Πριν από πέντε χρόνια, ο τότε εισαγγελέας της υπόθεσης είχε κατονομάσει ως βασικό ύποπτο τον Στιγκ Ενγκστρομ, γραφίστα στο επάγγελμα, ο οποίος είχε πεθάνει το 2000.
Ωστόσο, τον περασμένο Σεπτέμβριο, αίτημα δημοσιογράφου για επανεξέταση της υπόθεσης -με το επιχείρημα ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα εργαλεία- απορρίφθηκε.
«Οι αποδείξεις δεν επαρκούν για να τον κατονομάσουμε ως δράστη», δήλωσε ο εισαγγελέας Λέναρτ Γκούνε, διευκρινίζοντας ότι ο φάκελος θα παραμείνει οριστικά κλειστός, μετέδωσε το Reuters. «Με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν υπάρχει καμία θεμελίωση που θα επέτρεπε την επανέναρξη της έρευνας με στόχο την άσκηση δίωξης ή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ετυμηγορία», πρόσθεσε.
Ο Ούλοφ Πάλμε υπήρξε κυρίαρχη πολιτική μορφή της Σουηδίας τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση της σύγχρονης ταυτότητας της χώρας.
Στην εξωτερική πολιτική διακρίθηκε για τη σθεναρή αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ και τη στήριξή του στα αντιαποικιακά κινήματα διεθνώς, ενώ στο εσωτερικό θεωρείται ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες του σκανδιναβικού κοινωνικού κράτους.
Η αποτυχία των Αρχών να εντοπίσουν τον δολοφόνο του, άφησε βαθύ αποτύπωμα στη συλλογική μνήμη των Σουηδών και τροφοδότησε πλήθος θεωριών συνωμοσίας.
Στο πέρασμα των χρόνων, πιθανοί δράστες φέρονται να ήταν, μεταξύ άλλων, η CIA, ακροδεξιές οργανώσεις και σουηδοί εξτρεμιστές.
Ενας βίαιος μικροεγκληματίας καταδικάστηκε για τη δολοφονία το 1989, ωστόσο αθωώθηκε στο Εφετείο έναν χρόνο αργότερα και πέθανε το 2004.
Ο Στιγκ Ενγκστρομ, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2000, ήταν ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας του Πάλμε, γεγονός που ενίσχυσε τις υποψίες γύρω από το πρόσωπό του, χωρίς όμως ποτέ να στοιχειοθετηθεί νομικά η ενοχή του.