Η πολιτική επιρροή του Ντόναλντ Τραμπ στη δεύτερη θητεία του δεν περιορίζεται πλέον μόνο στη βάση των παραδοσιακών Ρεπουμπλικανών, αλλά σε έναν ετερόκλητο και αντιφατικό συνασπισμό.
Το μωσαϊκό του Λευκού Οίκου που παρουσιάζει η Washington Post περιλαμβάνει από λαϊκιστές υποστηρικτές του κινήματος MAGA, δισεκατομμυριούχους της Σίλικον Βάλεϊ, και από σκληροπυρηνικούς της θρησκευτικής Δεξιάς μέχρι απογοητευμένους Δημοκρατικούς που προσχώρησαν στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών.
Οπως επισημαίνει η αμερικανική εφημερίδα, ο συνασπισμός αυτός συγκροτείται κυρίως γύρω από την προσωπικότητα και το χάρισμα του ίδιου του Τραμπ· ωστόσο οι εσωτερικές αντιφάσεις του προμηνύουν έντονες συγκρούσεις στο μέλλον. Η Washington Post εντόπισε έξι βασικά στρατόπεδα που καθορίζουν την ταυτότητα των Ρεπουμπλικανών της εποχής Τραμπ, τα οποία όχι μόνο συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά αποτυπώνουν και διαφορετικές εκδοχές για το τι σημαίνει σήμερα να είναι κανείς Ρεπουμπλικανός.
Οι MAGA λαϊκιστές
Σύμφωνα με τη Washington Post, τον πυρήνα της βάσης του Τραμπ αποτελούν οι λεγόμενοι λαϊκιστές του κινήματος MAGA (Make America Great Again). Πρόκειται για μια κυρίως εργατική και μεσοαστική ομάδα, έντονα επιφυλακτική απέναντι στη μετανάστευση και αντίθετη στην εμπλοκή των ΗΠΑ σε διεθνείς πολέμους. Αυτοί οι ψηφοφόροι είναι που στέκονται για ώρες έξω από γήπεδα και στάδια προκειμένου να ακούσουν τον Τραμπ στις μεγάλες του συγκεντρώσεις, φορώντας κόκκινα καπέλα και μπλουζάκια.
Οι λαϊκιστές στηρίζουν με θέρμη την πολιτική των δασμών, θεωρώντας ότι αυτή θα οδηγήσει στην επαναβιομηχάνιση και σε νέες θέσεις εργασίας. Η Washington Post αναφέρει ότι πολλοί από αυτούς τρέφονται κυρίως με ενημέρωση από δεξιά μέσα ενημέρωσης και διαδικτυακές εκπομπές όπου η αφήγηση περί των δήθεν «κλεμμένων εκλογών του 2020» εξακολουθεί να κυριαρχεί. Σημαντικές προσωπικότητες που τους εκφράζουν είναι ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ, Στιβ Μπάνον, η βουλευτής Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν και, εσχάτως, ο σημερινός αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς.
Οπως σχολιάζει η Washington Post, η δυναμική αυτής της ομάδας είναι τόσο μεγάλη που συχνά αναγκάζει και άλλες πτέρυγες του κόμματος να ευθυγραμμιστούν μαζί της, ακόμη κι αν διαφωνούν σε καίρια ζητήματα, όπως οι δασμοί ή η ενίσχυση της μεσαίας τάξης μέσω κρατικής παρέμβασης.
Οι παραδοσιακοί Ρεπουμπλικανοί
Σε αντιδιαστολή με τους λαϊκιστές, η Washington Post σημειώνει ότι οι παραδοσιακοί Ρεπουμπλικανοί εξακολουθούν να αποτελούν ένα ισχυρό κομμάτι του κόμματος, κυρίως χάρη στη στήριξη επιχειρηματικών ελίτ και μεγάλων δωρητών. Εκπρόσωποι αυτής της πτέρυγας είναι πολιτικοί όπως ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο κυβερνήτης της Βιρτζίνια, Γκλεν Γιάνγκιν, και ο κυβερνήτης της Τζόρτζια, Μπράιαν Κεμπ.
Αυτή η συνιστώσα του τραμπισμού δίνει έμφαση στις ελεύθερες αγορές, στους χαμηλούς φόρους και στην περιορισμένη κρατική παρέμβαση στην οικονομία, με μοναδική εξαίρεση τις υψηλές δαπάνες για την άμυνα. Αν και υποστηρίζουν κοινωνικά συντηρητικές θέσεις, αυτές δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής τους ατζέντας. Στο Μεταναστευτικό εμφανίζονται πιο μετριοπαθείς, ενώ δεν αντιτίθενται εξ ορισμού στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο εξωτερικό.
Η Washington Post υπογραμμίζει ότι αυτή η πτέρυγα έχει δεχθεί έντονη πίεση από το ρεύμα των MAGA, ωστόσο εξακολουθεί να κερδίζει μάχες, όπως η διατήρηση των μεγάλων φορολογικών μειώσεων του 2017. Η αντιπαράθεση με τους λαϊκιστές είναι συχνή, ιδιαίτερα στο ζήτημα των δασμών, όπου η φιλελεύθερη οικονομική θεώρηση συγκρούεται με τον προστατευτισμό.
Οι δημοσιονομικά υπεύθυνοι
Μια τρίτη πτέρυγα του κόμματος εκφράζεται από τα λεγόμενα «δημοσιονομικά γεράκια», που ενδιαφέρονται πρωτίστως για τον περιορισμό του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν προσωπικότητες όπως ο γερουσιαστής Ραντ Πολ, ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις και ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ.
Οπως αναφέρει η εφημερίδα, η καταγωγή αυτής της πτέρυγας βρίσκεται στο κίνημα του Tea Party, που άνθισε μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα το 2008. Αν και οι περισσότεροι εξ αυτών είναι συντηρητικοί και στα κοινωνικά ζητήματα, το κεντρικό τους αίτημα παραμένει η συρρίκνωση του κράτους και η μείωση των δαπανών. Οι αντιπαραθέσεις τους με τον Τραμπ υπήρξαν έντονες, ειδικά όταν εκείνος προώθησε το λεγόμενο «Μεγάλο Ομορφο Νομοσχέδιο», το οποίο αύξανε τις δαπάνες και το έλλειμμα.
Η Washington Post επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη ομάδα διαφοροποιείται και στην εξωτερική πολιτική: ενώ ο Ραντ Πολ τάσσεται κατά των επεμβάσεων, ο Τεντ Κρουζ υποστηρίζει συχνά στρατιωτικές δράσεις, δίνοντας μια εικόνα εσωτερικής πολυφωνίας ακόμα και μέσα στην ίδια πτέρυγα.
Η θρησκευτική Δεξιά
Οπως υπενθυμίζει η εφημερίδα, η θρησκευτική Δεξιά αποτελεί έναν από τους πιο σταθερούς πυλώνες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος εδώ και δεκαετίες. Είναι η συνιστώσα που πανηγύριζε το 2022, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανέτρεψε την απόφαση «Roe v. Wade», ανοίγοντας τον δρόμο για περιορισμούς στις αμβλώσεις.
Στη δεύτερη θητεία Τραμπ η επιρροή της είναι λιγότερο εμφανής, καθώς ο πρόεδρος έχει διευρύνει τον συνασπισμό του προς ομάδες που δεν συνδέονται με τον ευαγγελικό ή καθολικό συντηρητισμό. Ωστόσο παραμένουν κρίσιμης σημασίας. Η Washington Post αναφέρει ότι προσωπικότητες όπως ο πρόεδρος της Βουλής Μάικ Τζόνσον, ο γερουσιαστής Τζέιμς Λάνγκφορντ και η ακτιβίστρια κατά των αμβλώσεων Ματζόρι Ντάνενφελσερ εξακολουθούν να παίζουν ρόλο στη χάραξη πολιτικής.
Σημαντικά μέτρα, όπως η επέκταση των φοροαπαλλαγών για τις οικογένειες με παιδιά και τα κουπόνια για ιδιωτικά σχολεία, φέρουν τη σφραγίδα της θρησκευτικής Δεξιάς. Η Washington Post σημειώνει επίσης ότι η επιρροή της στις ισπανόφωνες κοινότητες βοήθησε τον Τραμπ να αυξήσει την απήχησή του το 2024.
Η συνιστώσα Big Tech
Σύμφωνα με την εφημερίδα, μία από τις πλέον απροσδόκητες συνιστώσες του τραμπισμού είναι αυτή που εκπροσωπείται από μεγάλες προσωπικότητες της Σίλικον Βάλεϊ και ευρύτερα των γιγάντων του τεχνολογικού τομέα, που εν συντομία αποκαλούνται Big Tech. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Μαρκ Αντρισεν, συνιδρυτής της εταιρείας επενδυτικών κεφαλαίων Andreessen Horowitz, ο επενδυτής Ντέιβιντ Σακς, σύμβουλος του προέδρου Τραμπ για θέματα κρυπτονομισμάτων και Τεχνητής Νοημοσύνης, καθώς και ο Τζέικομπ Χέλμπεργκ, ανώτερος σύμβουλος του παρόχου ανάλυσης δεδομένων Palantir.
Οπως είναι γνωστό, ο Ελον Μασκ αποτέλεσε αρχικά τον πιο ισχυρό εκπρόσωπο αυτής της πτέρυγας, επενδύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην εκστρατεία του Τραμπ. Μετά τη ρήξη του Μασκ με τον Τραμπ, το καλοκαίρι του 2024, άλλοι τεχνολογικοί μεγιστάνες ανέλαβαν ρόλο στη χάραξη πολιτικής, ιδίως σε θέματα Τεχνητής Νοημοσύνης, κρυπτονομισμάτων και βιοτεχνολογίας.
Η συνιστώσα Big Tech δεν αποτελεί μαζικό κίνημα, αλλά περισσότερο ένα δίκτυο ισχυρών ατόμων με πρόσβαση στην κυβέρνηση. Η επιρροή τους είναι εμφανής και αποδεικνύεται από τη δημιουργία θέσεων όπως ο «Υπεύθυνος για τα κρυπτονομίσματα» στον Λευκό Οίκο, όπου τοποθετήθηκε ο Σακς. Παρότι συχνά συγκρούονται με τους λαϊκιστές στο ζήτημα της μετανάστευσης για άτομα υψηλών δεξιοτήτων που είναι αναγκαία για τον κλάδο τους, η παρουσία τους δείχνει το πόσο έχει διευρυνθεί το στρατόπεδο Τραμπ.
MAHA και πρώην Δημοκρατικοί
Η Washington Post καταγράφει επίσης την εμφάνιση μιας ιδιαίτερης πτέρυγας: πρώην Δημοκρατικοί που προσχώρησαν στο στρατόπεδο Τραμπ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο υπουργός Υγείας και ακτιβιστής κατά των εμβολίων Ρόμπερτ Φ. Κένεντι τζούνιορ, ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος «Make America Healthy Again» (MAHA). Μαζί του βρέθηκε η πρώην βουλευτής Τούλσι Γκάμπαρντ, η οποία ανέλαβε τη θέση της διευθύντριας της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι υποστηρικτές αυτής της πτέρυγας εστιάζουν κυρίως σε ζητήματα υγείας και διατροφής, ενώ διασπείρουν την επιφυλακτικότητα (και ενίοτε τις θεωρίες συνωμοσίας) για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Αν και δεν ταυτίζονται πλήρως με τον σκληρό συντηρητισμό, προσχώρησαν στο στρατόπεδο του Τραμπ γιατί θεωρούν ότι εκφράζει καλύτερα την αντίθεσή τους στην «πολιτική ορθότητα» των Δημοκρατικών.
Η αμερικανική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι οι σχέσεις τους με το σκληρό μπλοκ των MAGA δεν είναι πάντοτε αρμονικές. Παρά ταύτα, η παρουσία προσωπικοτήτων της ποπ κουλτούρας, όπως ο Τζο Ρόγκαν –διάσημος podcaster που είχε υποστηρίξει άτυπα το 2020 την υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς για το χρίσμα των Δημοκρατικών–, δείχνει ότι το άνοιγμα του Τραμπ προς νέες ομάδες ψηφοφόρων είναι πραγματικό.
Η ενότητα αυτού του μωσαϊκού βασίζεται, βέβαια, στην προσωπικότητα του ίδιου του Τραμπ. Και το ερώτημα που θέτει η Washington Post είναι αν αυτός ο εύθραυστος συνασπισμός θα μπορέσει να επιβιώσει όταν ο ίδιος πάψει να βρίσκεται στο επίκεντρο. Γιατί ήδη οι εντάσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στις συνιστώσες για τους δασμούς, τις αμβλώσεις, τις δαπάνες, το χρέος αλλά και την εξωτερική πολιτική δείχνουν ότι η διάσπαση παραμένει πάντα ένα σοβαρό ενδεχόμενο.
Οπως τονίζει κλείνοντας η εφημερίδα, η ιστορία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είναι γεμάτη από τέτοιες αντιφάσεις – ίσως δε οι εσωτερικές συγκρούσεις να αποτελούν τελικά πηγή δύναμης, και όχι αδυναμίας.