Δεν θα ήταν άστοχο και ανακριβές να υποστηρίξει κανείς ότι η πολιτική περίοδος και η συγκυρία καθορίζονται πλέον με όρους «πριν» και «μετά» τη ΔΕΘ του 2025.
Στην ουσία, είναι η πρώτη φορά εδώ και σχεδόν δυόμισι χρόνια, αφότου δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε για δεύτερη φορά τις εκλογές, που η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος (αυτό τοποθετείται στον εκλογικό ορίζοντα) και στο οποίο οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού έχουν σαφές περιεχόμενο και στόχευση.
Αυτά εν πολλοίς παρουσιάστηκαν το βράδυ του Σαββάτου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εξειδικεύτηκαν τη Δευτέρα από τον Κυριάκο Πιερρακάκη, θα συζητούνται για μερικές ημέρες ή εβδομάδες ακόμη και, πάντως, θα γίνουν αισθητά και θα διαπιστωθούν από τους πολίτες από τις αρχές του 2026.
Θα είναι όμως λάθος να περιοριστεί κανείς σε αυτά, ως προς την αποτίμηση και την ουσία της εφετινής εμφάνισης του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Υπάρχει και ένα σημαντικό, πολιτικό σκέλος.
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι η ομιλία και οι εξαγγελίες ακολουθούν μία περίοδο, η αρχή της οποίας μπορεί να προσδιοριστεί στην ψυχρολουσία των ευρωεκλογών και κατά τη διάρκεια της οποίας η κυβέρνηση κλονίστηκε, πιέστηκε και στην πραγματικότητα καρκινοβατούσε. Είτε επειδή υποτίμησε (και εξακολουθεί να υποτιμά) την ακρίβεια, είτε επειδή παρέλυσε από τις αντιδράσεις για την πολιτική διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών, είτε επειδή στο Μέγαρο Μαξίμου επί μήνες επικράτησε ένα αλαλούμ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είχε διαμορφωθεί η αίσθηση (για ορισμένους ακόμη και η βεβαιότητα) ότι η κυβέρνηση καταρρέει, η χώρα είναι στα πρόθυρα του χάους και ανά πάσα στιγμή ευάλωτη σε απειλές αποσταθεροποίησης.
Μπορεί να μην τα διόρθωσε όλα με μία μονοκοντυλιά στη Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως δύσκολα θα αρνηθεί κανείς ότι έβαλε κάποια πράγματα στη θέση τους και έδειξε ότι έχει κάτι συγκεκριμένο στον νου του.
Αυτά τα στοιχεία ήταν ευδιάκριτα και στην ομιλία του Σαββάτου και στην συνέντευξη Τύπου της Κυριακής, όπου μεταξύ άλλων μπορούσε κανείς να διαπιστώσει ότι:
♦ Επειτα από ένα μεγάλο διάστημα ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε με ενισχυμένες δόσεις αυτοπεποίθησης και απηύθυνε τα μηνύματα που ήθελε, είτε εντός ΝΔ, είτε εκτός.
♦ Η δομή της ομιλίας του και οι απαντήσεις του στην συνέντευξη Τύπου, στην ουσία του ξαναέδωσαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, αφού τα όσα είπε έχουν ουσία και περιεχόμενο, απευθύνονται σε συγκεκριμένα ακροατήρια και δύσκολα μπορούν να ακυρωθούν από θεωρητικολογίες και ιδεολογήματα.
♦ Απέφυγε – προφανώς συνειδητά και βάσει σχεδίου – να ρίξει νερό στο μύλο της πολιτικής οξύτητας, αφού οι αναφορές του στην αντιπολίτευση δεν είχαν ούτε χαρακτηρισμούς, ούτε επιτιμητικά και περιφρονητικά σχόλια
♦ Υπό αυτό το πρίσμα ανέδειξε τον εαυτό του ως παράγοντα σταθερότητας και ομαλότητας, ειδικώς όταν κάλεσε την αντιπολίτευση και κατά προτεραιότητα το ΠΑΣΟΚ, σε συναινέσεις για σημαντικά ζητήματα, αποδεχόμενος ουσιαστικά μεταξύ άλλων και τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις ηγεσίες των Ανεξάρτητων Αρχών
♦ Εκανε σαφές, έστω και αν αυτό εξυπηρετεί σκοπούς στρατηγικής και τακτικής, ότι ο ίδιος δεν σκοπεύει να ναρκοθετήσει το μετεκλογικό τοπίο, τονίζοντας ότι οι πολίτες θα αποφασίσουν αν θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας ή μονοκομματική. Υπό αυτήν την έννοια, ο ίδιος σπεύδει να υπογραμμίσει ότι δεν αποκλείει ενδεχόμενες λύσεις, τις οποίες άλλοι απορρίπτουν εκ προοιμίου.
Αποφεύγοντας τις διακηρύξεις και τους διδακτισμούς, ο Μητσοτάκης στην ουσία απευθύνεται και πάλι σε ένα ακροατήριο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά – ή τουλάχιστον αυτό επιδιώκει. Είτε το προσδιορίσει κανείς ως μετριοπαθές, είτε ως συντηρητικό, είτε ως κεντρώο, είτε ως εκείνο που απλώς δεν θέλει περιπέτειες ή πάντως περιμένει κάποιες αλλαγές και είναι διατεθειμένο να αρκεστεί έστω σε κάποιες από αυτές, το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Πρωθυπουργός είναι πολιτικά κρίσιμο.
Το αν η σχέση του με αυτό είναι εύκολο να αποκατασταθεί με τα όσα ακούστηκαν στη Θεσσαλονίκη και, φυσικά, με όσα από αυτά υλοποιηθούν, θα διαπιστωθεί προσεχώς.
Προφανώς και δεν μηδενίστηκε το κοντέρ, ούτε φυσικά και έχουν ματαιωθεί τα σχέδια όσων φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο πολιτικού καταλύτη. Και θα είναι λάθος να υποτιμήσει κανείς άλλα στοιχεία, όπως η πολιτική φθορά, το γεωπολιτικό αλαλούμ, τα σκάνδαλα, ακόμη και οι φιλοδοξίες όσων περιμένουν τη στιγμή ώστε να αναδειχθούν ως δελφίνοι.
Ομως η παρουσία του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, έχει προσφέρει νέα δεδομένα και έχει επαναφέρει το παιχνίδι στο δικό του γήπεδο. Οι υπόλοιποι καλούνται πλέον να κινηθούν σε νέο περιβάλλον και νέες συνθήκες.