Γιατί η Ευρώπη πρέπει να επιλέξει μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας
Ο Τραμπ φρονεί ότι η «πλανηταρχία» των ΗΠΑ τελείωσε και επιταχύνει την αναχώρηση όλων μας προς έναν πολυπολικό κόσμο χωρίς φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση | REUTERS/Nathan Howard
Θέματα

Γιατί η Ευρώπη πρέπει να επιλέξει μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας

Τι δίλημμα θέτει στο ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό η κοσμογονική αλλαγή που επιχειρεί ο Λευκός Οίκος στις διεθνείς σχέσεις. Τι ακριβώς θέλει να επιτύχει ο Τραμπ γκρεμίζοντας τον μονοπολικό κόσμο. Τι ρόλο παίζει το γερμανικό κεφάλαιο
Protagon Team

Ανάλυση της επιχειρούμενης από τον Λευκό Οίκο κοσμογονικής αλλαγής στις διεθνείς σχέσεις, οικονομικές, συμμαχικές, κ.λπ., έκανε ο αμερικανός συντηρητικός σχολιαστής Ορεν Κας στους Financial Times. Εγραψε ότι όλοι πια έχουν καταλάβει ότι οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκουν να καταστρέψουν ό,τι οι ίδιες έκτισαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, δηλαδή αμέσως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.

Το ζητούμενο, θολό προς το παρόν, είναι τι θα αντικαταστήσει το σύστημα που αποσύρεται με πρωτοβουλία των Αμερικανών, τουτέστιν την παγκοσμιοποίηση όπως την ξέραμε. Συνακολούθως, ζητούμενο είναι και το τι θα πράξει η ίδια η Ευρώπη (η Ευρωπαϊκή Ενωση) κινούμενη στο νέο πλαίσιο διεθνών σχέσεων, εμπορικών και όχι μόνο.

Οι Αμερικανοί, έγραψε ο αναλυτής, δίνουν κάποια στοιχεία για την ιδεολογική προσέγγιση του θέματος από πλευράς τους. Πιστεύουν ότι ο σημερινός κόσμος είναι ντε φάκτο πολυπολικός. «Δεν είναι φυσιολογικό ο κόσμος να έχει μόνο μία υπερδύναμη» παρατήρησε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο. «Αυτή η κατάσταση ήταν προϊόν του τέλους του Ψυχρού Πολέμου, αλλά συνιστούσε ανωμαλία. Κάποτε θα επιστρέφαμε στον πολυπολικό κόσμο».

Ο Κας παρατήρησε ότι η πεποίθηση πως η αμερικανική πλανητική κυριαρχία έχει τελειώσει είναι θεμελιώδης στην ιδεολογία της λεγόμενης Νέας Δεξιάς, η οποία έχει αποκτήσει μεγάλη επιρροή στην Ουάσινγκτον.

Κατά τον σχεδιασμό της Νέας Δεξιάς, λοιπόν, ο νέος πολυπολικός κόσμος θα αντικαταστήσει τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη των χρόνων μετά το 1991 (διάλυση Σοβιετικής Ενωσης). Οι ΗΠΑ θα ηγούνται μιας οικονομικής και αμυντικής συμμαχίας, ενώ η Κίνα θα έχει τη δική της σφαίρα επιρροής.

Βέβαια, η συμμετοχή στο μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα απαιτήσει συμμόρφωση προς ορισμένες απαιτήσεις των Αμερικανών, με κυριότερη το ισορροπημένο εμπόριο, έτσι ώστε καμία χώρα να μην έχει μεγάλο πλεόνασμα ή έλλειμμα εις βάρος των άλλων. Επίσης, η άμυνα θα καταστεί υπόθεση ενός εκάστου και θα υπάρξει κοινή δέσμευση περί αποκλεισμού της Κίνας από τις αγορές του Δυτικού μπλοκ.

Κατά τη λογική αυτή, τέτοιο κομπρεμί μεταξύ των Δυτικών δημοκρατιών θα είναι δίκαιη υπόθεση. Ο Ορεν Κας ανέφερε ότι ο Καναδάς και το Μεξικό αναπόφευκτα θα είναι βασικά μέλη του αμερικανικού μπλοκ, μαζί με τους περιφερειακούς αντιπάλους της Κίνας, την Ινδία και την Ιαπωνία. Το ερωτηματικό είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή η Γερμανία.

Ο αναλυτής έγραψε ότι για να αντιμετωπίσει τις εμπορικές ανισορροπίες της, η Γερμανία πρέπει να εγκαταλείψει το εξαγωγικό οικονομικό μοντέλο της και να ενισχύσει την εγχώρια κατανάλωση. Επίσης, πρέπει να αγοράσει περισσότερα αγαθά από τις ΗΠΑ και να στήσει παραγωγικές επενδύσεις εκεί. Συγχρόνως, η Γερμανία πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην άμυνα της ΕΕ προς αντιμετώπιση της Ρωσίας.

Ο αναλυτής σχολίασε ότι αυτή τη στιγμή το γερμανικό κεφάλαιο, ιδίως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, τάσσεται κατά οποιασδήποτε εμπορικής προστασίας, επειδή φοβάται ότι τα αντίποινα της Κίνας θα θέσουν σε κίνδυνο τα βραχυπρόθεσμα κέρδη του. Ετσι, οι γερμανοί καπιταλιστές όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν τους επιδοτούμενους από το «κομμουνιστικό» κράτος κινέζους καπιταλιστές, αλλά, αντιθέτως, ενθαρρύνουν τις εταιρείες του Πεκίνου να επενδύσουν παραγωγικά εντός ΕΕ. Η Mercedes, υπογράμμισε ο αναλυτής, ανήκει πλέον κατά το 1/5 στην Κίνα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η τακτική των Γερμανών έρχεται σε σύγκρουση με τις καινούργιες επιταγές των ΗΠΑ.

Ο Κας έκανε και σαφέστατες αναφορές στα «σκοτεινά σημεία» της ΕΕ, τόσο τα κοινωνικά όσο και τα πολιτικά. Εγραψε ότι η Ενωση αντιμετωπίζει μείωση του πληθυσμού της, έχει επιλέξει αυτοκαταστροφικές ενεργειακές πολιτικές, έχει έλλειμμα καινοτόμου τεχνολογίας και, πάνω απ’ όλα, ταλανίζεται από κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης.

Τα είπε αυτά ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς, θύμισε ο αμερικανός σχολιαστής, τον περασμένο Φεβρουάριο στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, ενώ τώρα ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ προειδοποιεί τους ευρωπαίους ηγέτες ότι τυχόν σύμπλευση του μπλοκ με την Κίνα «θα είναι σαν να κόβεις μόνος σου τον λαιμό σου». Αν η ΕΕ επιλέξει Κίνα, κατέληξε ο Ορεν Κας, θα σφραγίσει τη μοίρα της και θα εξασφαλίσει την παρακμή της.

Exit mobile version