Ο Τζόκοβιτς στη Μελβούρνη, νικητής του Australian Open. Ηταν Φεβρουάριος του 2020 και η ανθρωπότητα έμπαινε φορτσάτη στην εποχή του κορονοϊού | REUTERS/Issei Kato/File Photo
Επικαιρότητα

Πώς την πάτησε ο Τζόκοβιτς με τον κορονοϊό;

Ψυχολογικό και πολιτισμικό προφίλ του Νο1 τενίστα στον κόσμο που προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς γίνεται ένας έμπειρος αθλητής, που αναρριχήθηκε στην κορυφή του ακραία απαιτητικού αθλήματός του, να είναι τόσο απερίσκεπτος όσον αφορά την προσωπική του προστασία από την πανδημία
Protagon Team

Ο «αόρατος εχθρός τον χτύπησε», αλλά πάνω απ’ όλα «τον ξεγέλασε η τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξε στις ίδιες του τις πεποιθήσεις». Ο λόγος για τον «άρχοντα του τένις», όπως τον αποκαλεί η Repubblica, για τον Σέρβο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος τώρα κόλλησε την ίωση, αλλά ως παιδί, την εποχή που ο άγριος δυτικός άνεμος έφερε στη Γιουγκοσλαβία βροχή από βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, κατάφερε να επιζήσει «κρυμμένος στο υπόγειο του σπιτιού της θείας του».

Τώρα ο χρόνος ίσως και να έσβησε τις παλιές πληγές, ποιος ξέρει, όμως γεγονός είναι ένα, ο Τζόκοβιτς θρονιάζεται στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης παικτών τένις. Παρά ταύτα μοιάζει με πεισματάρικο Ζάσταβα που αρνείται να πάρει μπρος: δεν δέχεται να υποβληθεί σε τεστ για τον κορονοϊό, ενώ «τάσσεται και κατά του εμβολίου», οποτεδήποτε και αν αυτό παρασκευαστεί. Μάλιστα έχει απειλήσει με αμετάκλητη αποχώρηση από τα γήπεδα, αν το εμβόλιο στο εγγύς μέλλον καταστεί υποχρεωτικό για τους τενίστες.

Την αφορμή για την απόπειρα ψυχογραφήματος του τενίστα έδωσαν τα πρόσφατα γεγονότα, η διαπίστωση ότι κόλλησε τον κορονοϊό και ο ίδιος, όπως και άλλοι αθλητές που συμμετείχαν σε ένα κροατικό τουρνουά όπου όχι μέτρα πρόληψης δεν υπήρξαν, αλλά περίσσεψαν οι αγκαλιές και τα φιλιά. Τα κατόπιν… τουρνουά τεστ έδειξαν ότι μεταξύ όσων έπεσαν θύματα του κορονοϊού περιλαμβάνονται ο Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ, ο Μπόρνα Τσόριτς, προπονητές, κ.ά. Ετσι θορυβήθηκε η παγκόσμια κοινότητα του τένις.

Οι Ιταλοί προσπαθούν να κατανοήσουν το βαλκανικό ταμπεραμέντο του κορυφαίου τενίστα χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στους βομβαρδισμούς του 1999, οι οποίοι μάλλον… έψησαν χαρακτήρες στη Σερβία. Γράφουν για «τον αγώνα κατά της γλουτένης» που έδωσε ο τενίστας και για τον «ανατολίτικο», πειθαρχημένο διαλογισμό του. Δίνουν τον δικό τους αγώνα να κατανοήσουν τη στάση του απέναντι στην κορονοϊκή ίωση, στάση που χαρακτηρίζουν με τον ποδοσφαιρικό όρο «φάουλ» επειδή η μετάδοση στο πρόσφατο τουρνουά Adria, διοργανωμένο από τον Τζόκοβιτς είναι γεγονός, καθώς δεν είχαν ληφθεί καν τα στοιχειώδη μέτρα πρόληψης.

Από την άλλη μεριά, δεν παραλείπουν να προβάλουν τη γενναιόδωρη προσφορά του τενίστα στο πολύπαθο νοσοκομείο του Μπέργκαμο – θυμίζοντας εμμέσως την κορονοϊκή περιπέτεια της πόλης του ιταλικού Βορρά, η οποία στο πικ της πανδημίας έβλεπε καθημερινώς να παρελαύνουν στους δρόμους της στρατιωτικά καμιόνια φορτωμένα πτώματα. Και να υπερηφανευτούν οι ίδιοι για τα «άριστα Ιταλικά του».

 

O Τζόκοβιτς πανηγυρίζει νίκη του επί σερβικού εδάφους, στις 14 Ιουνίου (EPA/ANDREJ CUKIC)

Τέλος πάντων, οι Ιταλοί δεν κατανοούν πώς γίνεται ένας αθλητής που βρήκε απαντήσεις στα διάφορα προβλήματά του και αναρριχήθηκε στην κορυφή να είναι τόσο απερίσκεπτος όσον αφορά την προσωπική του προστασία από τον κορονοϊό. Γράφουν για τη μόλυνσή του και για τα πάρτι και τις αγκαλιές που δεν σταμάτησαν.

Παράξενα πράγματα. Και να πεις ότι δεν κατάλαβε το μέγεθος της κρίσης; Πώς; Αφού «δώρισε ένα εκατομμύριο ευρώ στη Σερβία για να αντιμετωπίσει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οχι, σίγουρα δεν είχε υποτιμήσει τη μετάδοση της ίωσης και τις συνέπειές της». Οπότε;

Απαντούν ότι ο εαυτός του τον γέλασε. Από τις ιδιομορφίες του την πάτησε ο Τζόκοβιτς και αρρώστησε ο ίδιος. Ποιος, «αυτός που όταν τρώει δεν βλέπει τηλεόραση, δεν πιάνει το κινητό του, που μασά αργά διότι πιστεύει ότι το σώμα πρέπει να λαμβάνει τα μηνύματα, καθώς είμαστε ό,τι τρώμε». Η έγνοια του για «συντονισμό νου, σώματος και ψυχής», η αναζήτηση της «ενέργειας που θα τον φέρει πιο κοντά στο φίλαθλο κοινό» του αθλήματός του. «Αυτή τη φορά η συνειδητότητά του, ο διαλογισμός του, τον παραπλάνησαν».

Διότι «υπάρχει μία αλήθεια που ο Τζόκοβιτς δεν θα παραδεχτεί ποτέ, ότι υπάρχει μόνο ένας αντίπαλος που δεν κατάφερε ακόμη να τον νικήσει, και αυτός ο αντίπαλος είναι η αγάπη του κόσμου για τον Φέντερερ».

Του αρέσει, λέει ο συντάκτης της ιταλικής εφημερίδας, να επαναλαμβάνει ότι κατάγεται «από μία χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο» και ότι στη ζωή του ξεκίνησε από τα ερείπια, «από το μηδέν», και κατάφερε να γίνει το Νο 1 στον κόσμο του τένις. Δηλώνει «ταπεινός» για αυτόν τον λόγο, γράφουν, ότι έχει επίγνωση δηλαδή των καταστάσεων. Ωστόσο, αν και «τόσο προσεχτικός με τις λεπτομέρειες», στο θέμα του κορονοϊού την πάτησε…