Τα ανακλαστικά της κυβέρνησης Μητσοτάκη να νομοθετήσει υπέρ της ειδικής φορολόγησης ξένων εταιρειών του τύπου family offices («οικογενειακά γραφεία», διαχείρισης περιουσίας δηλαδή) προβάλλει το κατεξοχήν Μέσο των μπίζνες και των Κροίσων, το αμερικανικό Forbes.
Το δημοσίευμά του τιτλοφορείται «Η Ελλάδα καλοπιάνει τους μεγιστάνες με νέο νόμο για τα family offices» και ερμηνεύει τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης και του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα ως «προσπάθεια της Ελλάδας να προσελκύσει πλούσιες οικογένειες με ένα νέο νομικό πλαίσιο για τα προσωπικά επενδυτικά γραφεία των σούπερ πλουσίων».
Η νομοθετική πρωτοβουλία, γράφει το Forbes, εκδηλώθηκε μέσα στον χιονιά της Αθήνας την περασμένη Τετάρτη και δίνει στα family offices χαμηλούς φόρους «με την ελπίδα ότι θα συνεισφέρουν δημιουργικά στην ευημερία της χώρας». Οπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, ένα τέτοιο οικογενειακό γραφείο «πρέπει να απασχολεί τουλάχιστον πέντε άτομα και να έχει ετήσιες δαπάνες άνω του 1 εκατ. ευρώ».
Το αμερικανικό Μέσο σχολιάζει (επάνω η σχετική σελίδα) ότι τέτοια κριτήρια πληρούν οι περισσότεροι (πλούσιοι, φυσικά), δεδομένου ότι ακριβώς για την εξυπηρέτηση των Κροίσων υπάρχουν αυτά τα family offices, για να διαχειρίζονται δηλαδή τον πλούτο τους. Το δέλεαρ συνίσταται σε πραγματικό φορολογικό συντελεστή 1,7% και σε μηδενικό ΦΠΑ για τις εγχώριες συναλλαγές τους.
Τι θα κερδίσουμε εμείς
Το Forbes παραθέτει δηλώσεις του επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη ο οποίος είπε ότι, ανταποδοτικώς, «η Ελλάδα θα επωφεληθεί από τις δαπάνες που θα κάνουν για τα γραφεία τους, για παράδειγμα για την αγορά ή για τη μίσθωση ακινήτου». Επίσης είπε ότι υπάρχουν και άλλες δυνατότητες προσπορισμού χρημάτων: «Μπορεί να επιλέξουν και να στηρίξουν με δωρεές τον πολιτισμό, το θέατρο, κάποιο μουσείο, τον αθλητισμό».
Τα γενικότερα, όπως είπε ο κ. Πατέλης, οφέλη από την εν Ελλάδι λειτουργία των family offices προσδιορίζονται «στην ανάπτυξη παράλληλων οικοσυστημάτων, για παράδειγμα σε θέματα διαχείρισης κεφαλαίων, προγραμματισμού κληρονομιάς, φοροτεχνικά, νομικές υπηρεσίες, κ.λπ.».
Οι δυναστείες και η Ελβετία
Στο φόντο των κυβερνητικών ιδεών και σκέψεων γύρω από το θέμα υπάρχουν μάλλον και οι απόγονοι των ελλήνων Κροίσων παρελθουσών δεκαετιών. Μπορεί να τους… αχνοδεί κανείς μέσα από τα λόγια του κ. Πατέλη: «Πολλές οικογένειες είναι τώρα στη δεύτερη ή στην τρίτη γενιά. Αυτές τείνουν να προσεγγίζουν τα περιουσιακά τους θέματα με μεγαλύτερο επαγγελματισμό και πολυπλοκότητα, και εμείς ως χώρα πρέπει να τους προσεγγίσουμε με την ανάλογη σοβαρότητα».
Το Forbes ,από πλευράς του, σχολίασε ότι «ο Μητσοτάκης θέλει να επαναπατρίσει μέρος του πλούτου ναυτιλιακών μεγιστάνων όπως ήταν ο Ωνάσης και ο Νιάρχος». Μάλιστα οι Αμερικανοί θυμήθηκαν και τις σχετικές με τα family offices δηλώσεις του Πρωθυπουργού τον περασμένο Αύγουστο και τις παρέθεσαν στο ρεπορτάζ τους: «Στόχος μας τώρα είναι να προσελκύσουμε πολύ πλούσιους αλλοδαπούς και επίσης Eλληνες που έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, για παράδειγμα στην Ελβετία».